Είναι γνωστό ότι η γερμανική κυβέρνηση συμπάσχει και συμπαραστέκεται στο δράμα της ελληνικής οικονομίας και η απόδειξη γι αυτό είναι ότι κάθε λίγο και λιγάκι κάποιος Γερμανός οικονομολόγος, σύμβουλος της Αγκελα Μέρκελ, κατεβάζει και μια ιδέα για το πώς μπορεί η χώρα μας να σωθεί από τη χρεοκοπία.
Η πιο πρόσφατη από αυτές τις ιδέες -και λογικά η πλέον ευφυής- ειπώθηκε από τον ειδικό σύμβουλο για οικονομικά θέματα, Χανς Πέτερ Κλάινμάιν, στον ίδιο τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών, σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν χθες το απόγευμα.
-”Αλό, Giannis, πώς είσαι”;
-”Πολύ καλά, Χανς. Τι με θέλεις, είμαι λίγο ζαλισμένος. Εχω μπλέξει εδώ με αφαιρέσεις και προσθέσεις και δεν μπορώ να κατεβάσω το ρημάδι το έλλειμμα. Εχει χαλάσει και το κομπιουτεράκι μου και κάνω τις πράξεις στο χαρτί, αλλά δε μου... βγαίνει, να πάρει ο διάολος. Κι αυτή η άτιμη η προπαίδεια, πάντα με δυσκόλευε. Πες μου ρε Χανς, οκτώ επί εννιά κάνει 74 ή 72”;
-”Ωωω, είσαι τόσο άσχετος, Giannis. Κάνει 76”.
-”Σίγουρα”;
-”Πλάκα μου κάνεις; Τρία πτυχία οικονομικών επιστημών έσω, δε με εμπιστεύεσαι”;
-”Οχι, αλίμονο... Ωραία, μια στιγμή... Τώρα νομίζω ότι μου βγαίνει καλύτερα. Λοιπόν, τι με θέλεις”;
-”Εχω μια τρομερή ιδέα για να ξεχρεώσετε σαν κράτος”.
-”Πίστεψέ με, έχω ακούσει αρκετές τον τελευταίο καιρό. Για πες”.
-”Αυτό δεν το έχεις ξανακούσει. Πρόσεξε, Giannis. Η μόνη λύση είναι να βάλετε υποθήκη τα νησιά σας”.
-”Τι λες μωρέ”;
-”Αυτό που άκουσες. Βάλτε υποθήκη τα νησιά σας. Είναι απλό. Οπως στη MONOPOLY”.
-”Στη MONOPOLY”;
-”Ναι, γιατί δεν έπαιζες μικρός”;
-”Τι μικρός; Ακόμη παίζω, με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εθνικής Αμυνας στο διάλειμμα του υπουργικού συμβουλίου”.
-”Αρα καταλαβαίνεις. Στη MONOPOLY, όταν φτάσεις στο σημείο να μην έχεις χρήματα και προκειμένου να παραμείνεις στο παιχνίδι τι κάνεις για να πληρώσεις αυτά που χρωστάς”;
-”Βάζεις υποθήκη τα ακίνητα που έχεις κερδίσει στο παιχνίδι και η τράπεζα σου δίνει τα χρήματα που αναλογούν”.
-”Ακριβώς! Η Ελλάδα έχει κερδίσει τους προηγούμενους αιώνες ένα σωρό νησιά στην κατοχή της. Βάλτα υποθήκη και θα μπορέσεις να πάρεις χρήματα με χαμηλό επιτόκιο για να καλύψεις το έλλειμμα”.
“-Και πετυχαίνει αυτό”;
-”Αν πετυχαίνει, λέει. Το ίδιο έκανε και η Γερμανία το 1923”.
-”Δηλαδή, τι έκανε”;
-”Εβαλε υποθήκη τα νησιά της και ξεχρέωσε”.
-”Μα η Γερμανία δεν έχει νησιά”.
-”Τι; Διάολε, έχεις δίκιο. Τότε, ποια νησιά υποθηκεύσαμε; Ασε, θα το ψάξω και σου πω. Πάντως, είμαι σίγουρος ότι κάποια νησιά μπήκαν υποθήκη. Τώρα, αν ήταν γερμανικά ή άλλης χώρας δεν ξέρω”.
-”Τέλος πάντων, Χανς. Αν υποθέσουμε ότι εφαρμόζουμε την ιδέα σου, πώς θα ξεπληρώσουμε μετά αυτούς που θα μας δανείσουν, έχοντας υποθηκεύσει τα νησιά μας”;
-”Χαζός είσαι που θα τους πληρώσετε; Ασε τους μετά να καρπωθούν την ιδιοκτησία σας”.
-”Τι λες ρε”;
-”Δεν είναι κάτι το τρομερό. Το πολύ-πολύ να έρχονται με τις οικογένειές τους και να κάνουν διακοπές στα ελληνικά νησιά εντελώς δωρεάν, εφ' όρου ζωής. Σκασίλα σας! Η', αν είναι τόσο σχολαστικοί, ας προχωρήσουν σε κατάσχεση τμημάτων του νησιού. Ας πάρουν μαζί τους δέντρα, βράχια, θαλασσινό νερό, τσιπούρες, ό,τι θέλουν. Πάλι σκασίλα σας! Ξεχρεώστε εσείς και αφήστε μετά τους δανειστές να... χτυπιούνται”.
-”Είσαι το κάτι άλλο, Χανς. Τόση ώρα όμως που σε άκουγα, έκανα και κάποιες πράξεις. Πες μου λίγο, οκτώ επί οκτώ πόσο μας κάνει”;
-”Εεεε... 58”.
-”Ο.Κ. Περίμενε... μα βέβαια! Τώρα τα νούμερα βγαίνουν καλύτερα. Το έλλειμμα είναι μικρότερο από όσο φαινόταν στην αρχή. Φίλε μου, σου είμαι υπόχρεος”!
