Πίσω... στον Ιούνιο του 1987 ο ελληνικός αθλητισμός χρειαζόταν μία επιτυχία, οι Έλληνες αναζητούσαν ένα θαύμα και οι «12» διεθνείς του Κώστα Πολίτη ανέλαβαν να γίνουν τότε οι ήρωες μας, οι ήρωες που τόσο είχε ανάγκη ολόκληρος ο ελληνισμός. Τι κι αν το ποδόσφαιρο ήταν πάντα το άθλημα που υπερτερούσε στις συνειδήσεις των Ελλήνων φιλάθλων, τι κι αν το μπάσκετ μέχρι τότε έχαιρε εκτίμησης από μία μειοψηφία της ελίτ, μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό, δύο εύστοχες βολές από τον Αργύρη Καμπούρη στον τελικό με την Ε.Σ.Σ.Δ μέσα στο Σ.Ε.Φ. αποδείχτηκαν αρκετές για να ανακηρυχτεί το μπάσκετ... εθνικό σπορ! Από τότε, ακολούθησε το αργυρό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ζάγκρεμπ το 1989. Κι αν το χρυσό μετάλλιο της Εθνικής ποδοσφαίρου στο EURO 2004 στην Πορτογαλία ξαναέβγαλε όλους τους Έλληνες στο δρόμο, έναν χρόνο αργότερα η «επίσημη αγαπημένη» μας χάρισε ένα ακόμη χρυσό σε Ευρωμπάσκετ το 2005 στο Βελιγράδι, αλλά και το αργυρό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ 2006 στην Ιαπωνία. Το 2009, η Εθνική κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας, το οποίο ήταν και το τελευταίο μετάλλιο για την εθνική ανδρών!
Σε ατομικό επίπεδο, ο Νίκος Γκάλης είχε αναδειχθεί MVP της διοργάνωσης και πρώτος σκόρερ με 296 πόντους σε 8 αγώνες. Τον ακολούθησαν οι Τζάμσι με 222, Ζέλιγκ με 211 και Ρίβα με 194 πόντους. Κορυφαίος στις ασίστ ήταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Ο τότε αρχηγός και μετέπειτα Ομοσπονδιακός τεχνικός μοίρασε 17 ασίστ, μία περισσότερη από τον Μπρουναμόντι. Στην καλύτερη 5άδα επιλέχθηκαν δύο Έλληνες, οι Γκάλης και Φασούλας. Οι άλλοι τρεις ήταν οι: Μαρτσουλιόνις (με δεύτερο πλέι μέικερ τον Γιαννάκη), Βολκόφ και Χιμένεθ.
Η 14η Ιουνίου λοιπόν ανήκει στους Γκάλη, Γιαννάκη, Σταυρόπουλο, Λινάρδο, Καμπούρη, Καρατζά, Ρωμανίδη, Φιλίππου, Φασούλα, Ιωάννου, Χριστοδούλου και Ανδρίτσο και όλους τους πρωταγωνιστές της «επίσημης αγαπημένης» του 1987 που με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα συγκίνησαν τους απανταχού Έλληνες. Αυτή η ημέρα στην Ελλάδα πρέπει να είναι αφιερωμένη στο μπάσκετ!
