Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Συγκλονιστικός Γιαννιώτης: «Αν δεν ήμουν δυσλεκτικός, δεν θα είχα φτάσει εδώ που είμαι»

ΑΝάρτηση του εμβληματικού Έλληνα αθλητή σχετικά με το βουνό που έπρεπε να ανεβεί ως μαθητής

Ο Σπύρος Γιαννιώτης συγκλόνισε για μια ακόμη φορά με την βιωματική του εμπειρία σχετικά με την δυσλεξία, τους φόβους που του δημιουργούσε, το... βουνό που έπρεπε να ανέβει και τόνισε πως αν δεν ήταν δυσλεκτικός, ίσως να μην είχε πετύχει όσα πέτυχε.

Είναι ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες αθλητές όλων των εποχών. Μια εμβληματική μορφή, ένα πραγματικό κόσμημα μέσα και έξω από το νερό, με λαμπρά επιτεύγματα, υπόδειγμα ήθους και ευπρέπειας. Όσα και να γράψει κάποιος για τον Σπύρο Γιαννιώτη, είναι πολύ λίγα. Αυτά που πέτυχε στην καριέρα του, αλλά πρωτίστως όσα διδάσκει με τη συμπεριφορά του ως μεγάλος αθλητής, είναι πολύ σπουδαία.

Η ανάρτησή του στα Social Media είναι ανατριχιαστική. Ο ίδιος συγκλόνισε για μια ακόμη φορά με την βιωματική του εμπειρία σχετικά με την δυσλεξία, τους φόβους που του δημιουργούσε, το... βουνό που έπρεπε να ανέβει και τόνισε πως αν δεν ήταν δυσλεκτικός, ίσως να μην είχε πετύχει όσα πέτυχε. Με αφορμή τον Τζέιμι Όλιβερ που βγήκε και μίλησε για ένα ευαίσθητο θέμα, θέλησε να εκφραστεί ανοιχτά.

«Να θέλω να είμαι καλός μαθητής και να μην μπορώ». Αυτή η ατάκα - μαχαιριά που εκφράζει πολλά παιδιά με ανάλογο πρόβλημα. Όμως, το δικό του παράδειγμα είναι ενδεικτικό. «Αν δεν ήμουν δυσλεκτικός, δεν θα είχα φτάσει σήμερα εδώ που είμαι», ανέφερε ο ασημένιος Ολυμπιονίκης του Ρίο στα 10 χλμ. ανοικτής θαλάσσης, ο οποίος στέλνει μήνυμα πως τίποτα δεν τελειώνει στη ζωή εξαιτίας μιας μαθησιακής δυσκολίας.

Αναλυτικά η ανάρτησή του:

Με αφορμή τον Τζέιμι Όλιβερ που βγήκε και μίλησε για την δυσλεξία, θα ήθελα να πω και εγώ δυο πράγματα

Ισως και εγώ Αν δεν ήμουν δυσλεκτικός, δεν θα είχα φτάσει σήμερα εδώ που είμαι.

Πάντα τέτοια εποχή νιώθω ένα κόμπο στο στομάχι, ίσως να θυμάμαι το βουνό που είχα μπροστά μου γιατί έτσι έβλεπα το σχολείο, τον φόβο να μην μπορώ να αντεπεξέλθω στα διαβάσματά μου, στην ορθογραφία, στην γραφή μου, στο αν τα αλλά παιδιά θα με πουν αγράμματο, ίσως ο μεγαλύτερος φόβος μου. Αυτή την σκηνή δεν θα την ξεχάσω ποτε, να κυλάει το δάκρυ στο Βιβλίο και να προσπαθώ να διαβάσω, και τα μάτια μου θολά. Να θέλω να είμαι καλός μαθητής και να μην μπορώ.

Πέρασαν τα χρόνια και έμαθα στο γυμνάσιο ότι έχω δυσλεξία, αλλά τα βιώματα μου με είχαν χαράξει, δεν αλλάζουν αυτά. Με τα χρόνια έμαθα να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος και να πηγαίνω κόντρα στην ανασφάλεια μου και στο φόβο μου, είναι ένας αγωνας που δίνω καθημερινά.

Όλα αυτά τα γράφω με αφορμή το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς, δεν θα ήθελα να νιώσει κανένα παιδί αυτά που ένιωσα εγώ.

Από έναν δυσλεκτικό που ακόμα και τώρα που σας γράφει αγχώνεται αν θα κάνει λάθη, αλλά τα γράφει γιατί είναι ένας καθημερινός αγώνας με έναν νικητή.

Καλή σχολική χρονιά.

Πηγή: sport24.gr

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αεροπλάνο της British πέρασε ξυστά από drone – Πετούσε από Αθήνα προς Λονδίνο
H απόσταση μεταξύ τους έφτασε στο 1,5 μέτρο - Το μη επανδρωμένο αεροσκάφος πετούσε σε ύψος 24 φορές μεγαλύτερο από το μέγιστο νόμιμο ύψος για τις...
Αεροπλάνο της British πέρασε ξυστά από drone – Πετούσε από Αθήνα προς Λονδίνο