Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτι, που υπάρχει γάτα, φαίνεται να έχουν μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης άσθματος, ειδικά στην περίπτωση που υπάρχει οικογενειακό ιστορικό, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Allergy and Clinical Immunology.
Οι ερευνητές του Κέντρου Ερευνών Παιδικού Άσθματος του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης (COPSAC), με επικεφαλής τον καθηγητή Παιδιατρικής Χανς Μπίσγκααρντ, υποστηρίζουν ότι η παρουσία της γάτας, για άγνωστο προς το παρόν λόγο, εξουδετερώνει το γονίδιο ΤΤ, το οποίο όταν είναι ενεργό διπλασιάζει τον κίνδυνο παιδικού άσθματος. Ανάλογη επίδραση δεν φαίνεται να έχει η παρουσία του σκύλου στο σπίτι.
Η παρούσα μελέτη αποτελεί άλλη μια ένδειξη για την αλληλεπίδραση γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, καθώς τα γονίδια που εμπλέκονται σε μια πάθηση, συχνά ενεργοποιούνται ή «σιωπούν» ανάλογα με τις επιδράσεις του περιβάλλοντος, που ασκούνται ήδη μέσα στη μήτρα και μόλις γεννηθεί το παιδί.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία για 377 παιδιά, των οποίων οι μητέρες είχαν άσθμα και διαπίστωσαν ότι αυτά με τη γονιδιακή παραλλαγή ΤΤ (άσχετα με το αν οι μητέρες τους είχαν ή όχι άσθμα) εμφάνιζαν μειωμένο κίνδυνο να εκδηλώσουν άσθμα, αν υπήρχε γάτα στο σπίτι. Το συγκεκριμένο γονίδιο -που υπάρχει περίπου στο ένα τρίτο των παιδιών- ασκεί τη μεγαλύτερη γενετική επίδραση στο αν το παιδί θα εμφανίσει άσθμα.
Οι γάτες φαίνεται να μειώνουν, επίσης, την πιθανότητα το παιδί να εκδηλώσει πνευμονία ή βρογχίτιδα. Οι ερευνητές δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί οι γάτες δρουν προστατευτικά για τα παιδιά, με ποιό τρόπο επιδρούν στα γονίδια και γιατί κάτι παρόμοιο δεν συμβαίνει με τους σκύλους.
Πιθανολογούν ότι η εξήγηση βρίσκεται σε βακτήρια που έχουν μόνο οι γάτες στο σώμα τους ή σε μύκητες και ιούς που μεταφέρουν μόνο αυτές μέσα στο σπίτι. Αυτοί οι μικροοργανισμοί μπορεί να «εκπαιδεύουν» το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού, μειώνοντας έτσι την αλλεργική και φλεγμονώδη αντίδραση του σώματός του.
