Οι στατίνες νίκησαν την πιο κοινή αιτία της τύφλωσης στους γηραιότερους ανθρώπους, σύμφωνα με νέα έρευνα από Έλληνες και Αμερικάνους ειδικούς. Οι στατίνες νίκησαν την εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και το φτηνό φάρμακο δίνει πλέον ελπίδα σε πάνω από 150 εκατομμύρια ασθενείς με θολή ή καθόλου όραση.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου EBioMedicine, ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Κρήτης, της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Eye and Ear της Μασαχουσέτης, με επικεφαλής την καθηγήτρια Οφθαλμολογίας Τζόαν Μίλερ, πραγματοποίησαν κλινική δοκιμή με 23 ασθενείς που είχαν ξηράς μορφής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.
Στους ασθενείς χορηγήθηκε υψηλή δοσολογία (80 mg) ατορβαστατίνης. Από τους 23 ασθενείς, στους δέκα εξαφανίστηκαν οι εναποθέσεις λιπιδίων στον αμφιβληστροειδή φακό των ματιών τους, ενώ υπήρξε και μέτρια βελτίωση στην ικανότητα όρασής τους. Ήδη οι ερευνητές σχεδιάζουν μεγαλύτερη κλινική δοκιμή της θεραπείας με στατίνες.
«Οι στατίνες είναι ένα εγκεκριμένο φάρμακο, από το οποίο έχουμε τρομερά μεγάλη εμπειρία. Εκατομμύρια ασθενείς παίρνουν στατίνες για την υψηλή χοληστερόλη και για την καρδιοπάθεια. Με βάση τα έως τώρα ευρήματά μας, πιστεύουμε ότι οι στατίνες έχουν τη δυνατότητα να σταματήσουν την εξέλιξη της πάθησης και πιθανώς να αποκαταστήσουν την όραση σε μερικούς ασθενείς με εκφύλιση ωχράς κηλίδας λόγω προχωρημένης ηλικίας», σχολιάζει ο βασικός ερευνητής Δημήτριος Βάββας του Τμήματος Οφθαλμολογίας του Χάρβαρντ και του Νοσοκομείου Eye and Ear.
Η εκφύλιση ωχράς κηλίδας πλήττει πάνω από 150 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως και οδηγεί σε θόλωση της όρασης ή ακόμη και σε τύφλωση στο κέντρο του οπτικού πεδίου. Η πάθηση αποτελεί βασική αιτία τύφλωσης στις ανεπτυγμένες χώρες. Η «ξηρά» μορφή της νόσου είναι πιο συχνή (85% των περιστατικών) και δεν υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες μέχρι στιγμής, ενώ για την «υγρή» μορφή (15%) υπάρχουν πιο δραστικές θεραπείες.
Οι γιατροί, εδώ και χρόνια, υποπτεύονται ότι υπάρχει συσχέτιση ανάμεσα στην εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και στην αθηροσκλήρωση, καθώς οι εναποθέσεις λιπιδίων στον αμφιβληστροειδή των ματιών συχνά μοιάζουν με τις εναποθέσεις λιπιδίων στα τοιχώματα των αρτηριών.
