«Δεν υπάρχουν θύματα σε αυτήν την αίθουσα [...] Δεν φταίει (για τη ζωή σας) ο τρόπος με τον οποίο σας ανέθρεψαν οι γονείς σας [...] Εσείς κρατάτε το στυλό με το οποίο γράφετε την ιστορία τής ζωής σας και το χαρτί σας είναι ο χρόνος. Κανένας μας δεν ξέρει πόσο χαρτί τού έχει απομείνει [...] Οπότε δράστε με τόλμη σήμερα. Έχετε αποφασίσει ποιο χέρι πρέπει να σφίξετε για να αρχίσετε να κάνετε πράξη το επόμενο κεφάλαιο στην ιστορία της ζωής σας;». Με τις παραπάνω σκέψεις και ερωτήματα, ο διεθνούς φήμης σύμβουλος επιχειρήσεων, Τζιμ Λόουλες (Jim Lawless), «ξενάγησε» επί τρεις ώρες ένα κοινό επιχειρηματιών και στελεχών επιχειρήσεων κι οργανισμών στη Θεσσαλονίκη, στους τρόπους με τους οποίους εξημερώνονται οι «τίγρεις», οι φόβοι μας με άλλα λόγια, που μας χωρίζουν από την πραγματοποίηση των ονείρων και των καινούργιων στόχων της ζωής μας. Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ).
Μιλώντας ενώπιον ενός κοινού εκατοντάδων ανθρώπων, τους οποίους έπεισε ακόμη και να κάνουν ...εικονικά ιππασία στις καρέκλες τους και να τραγουδήσουν -μηδενός εξαιρουμένου - ενώπιον όλων, ο Τζιμ Λόουλες ξεκίνησε καταρρίπτοντας τον «μύθο» της ευθύνης των τρίτων για την τροπή της ζωής ενός ατόμου.
Η Αρχή της μοτοσικλέτας
«(Στη ζωή) ισχύει η Αρχή της μοτοσικλέτας [...] Αν εμπλακείς σε ένα ατύχημα με μηχανή και βρεθείς στο νοσοκομείο [...] τι σημασία έχει ποιος φταίει για το ατύχημα; Η αλλαγή είναι δική σου υπόθεση. Εσύ κρατάς το στυλό με το οποίο γράφεις την ιστορία της ζωής σου. Γιατί αλλιώς, κινδυνεύεις να φτάσεις στα 98 σου και να πεις: "Μήπως είναι η ώρα να σταματήσω να κατηγορώ τους γονείς μου ή να λέω ότι φταίει το αφεντικό;". Πώς γράφουμε την ιστορία της ζωής μας; Αν θέλουμε να το κάνουμε πολύπλοκο μπορούμε, αλλά ας το κάνουμε απλό: Απόφαση, δράση, αποτέλεσμα, τέλος. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, από όταν διαλέγουμε τι θα φορέσουμε το πρωί, αποφασίζουμε, δρούμε, παίρνουμε αποτελέσματα, τέλος» είπε χαρακτηριστικά.
Κατά τον Τζιμ Λόουλες, ένα από τα βασικά πράγματα που χωρίζει τον μέσο άνθρωπο από τα όνειρά του, είναι αυτή η «φωνούλα» στον εγκέφαλό του, που κάθε φορά που επιχειρεί να βγει από τη ζώνη άνεσης και να κάνει κάτι καινούργιο και σημαντικό, τον προειδοποιεί ότι μπορεί να γελοιοποιηθεί, να αποτύχει ή οι άλλοι να γελάσουν μαζί του. «Δεν υπάρχει λόγος να μην προοδεύσουμε, να μην προχωρήσουμε μπροστά, να μη δώσουμε στη χώρα μας όσα της αξίζουν, αλλά μας σταματά η άνοδος της αδρεναλίνης, η αύξηση των καρδιακών μας παλμών, κάθε φορά που σκεφτόμαστε όλα αυτά, θα δείξω ανόητος, θα χάσω λεφτά» τόνισε.
Το στοίχημα της μίας βρετανικής λίρας
Ο ίδιος βρέθηκε στη θέση να αναγκαστεί να αποδείξει στην πράξη την ορθότητα της θεωρίας του για την εξημέρωση των «τίγρεων», όταν πριν από χρόνια, ένας από τους πελάτες του στοιχημάτισε μαζί του μία βρετανική λίρα ότι δεν θα μπορούσε -αντιμετωπίζοντας τους φόβους του - να γίνει επαγγελματίας τζόκεϊ, που ο αγώνας του θα μεταδοθεί στην τηλεόραση σε 12 μήνες.
«Δεν ήξερα τίποτα από άλογα και ιππασία και αρχικά θεώρησα το στοίχημα εύκολο. Όταν άρχισα να ψάχνω, είδα ότι ένας επαγγελματίας τζόκεϊ ξεκινά να εκπαιδεύεται από νήπιο και συνειδητοποίησα ότι εγώ ήμουν ήδη 36 χρονών και ότι το 25% του σώματός μου ...περίσσευε, ήμουν υπέρβαρος δηλαδή» τόνισε. Τα κατάφερε σε 12 μήνες, επειδή έσφιξε το χέρι των σωστών ανθρώπων, και πρώτα απ’ όλα της πρώτης γυναίκας επαγγελματία-τζόκεϊ στη Βρετανία, επειδή έχασε το βάρος που του περίσσευε και επειδή σηκωνόταν καθημερινά στις 6 το πρωί, με άσχημο καιρό, για να κάνει προπόνηση. Στη συνέχεια, με την ίδια λογική καταδύθηκε χωρίς μπουκάλες στα 101 μέτρα και - χωρίς να έχει σχέση με το άθλημα προηγουμένως - έσπασε το βρετανικό ρεκόρ ελεύθερης κατάδυσης (free diving).
Οι δέκα κανόνες για την εξημέρωση των «τίγρεων»
«Ήδη ξέρετε όσα θα σας πω, αλλά θέλω να σας τα υπενθυμίσω» τόνισε, απαριθμώντας τους δέκα κανόνες του για την «εξημέρωση των τίγρεων», των φόβων που όλοι βρίσκουμε μπροστά μας όταν κυνηγάμε το όνειρό μας.
- Κανόνας πρώτος: Δράσε με τόλμη σήμερα, γιατί ο χρόνος είναι περιορισμένος.
«Δεν μπορούμε πλέον να έχουμε ένα πενταετές πλάνο, με την ταχύτητα που αλλάζει η τεχνολογία. Δεν μπορούμε να περιμένουμε μέχρι όλα να είναι τέλεια και σωστά, ώστε να κάνουμε τον στόχο μας πράξη. Οι ταξιτζήδες δεν περίμεναν ότι θα έρθει η Uber όταν έκαναν το πενταετές πλάνο τους. Συνήθως, για να κάνουμε κάτι καινούργιο περιμένουμε μέχρι η τρέχουσα κατάσταση να γίνει τόσο τρομαχτική, ώστε πρέπει να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο. Ποτέ τα πράγματα δεν θα είναι τέλεια και ιδανικά. Δράστε με τόλμη σήμερα. Τα νέα αποτελέσματα τα φέρνουν οι νέες συμπεριφορές. Έχετε σκεφτεί το χέρι ποιου ανθρώπου χρειάζεται να σφίξετε (για να αρχίσετε να γράφετε το επόμενο κεφάλαιο στην ιστορία της ζωής σας);» σημείωσε.
- Κανόνας δεύτερος: «Ξαναγράψε από την αρχή το βιβλίο με τους κανόνες σου και αμφισβήτησέ τους κάθε ώρα. Οι κανόνες είναι σχεδιασμένοι για να είμαστε ασφαλείς από το ρίσκο. Αν πιστεύετε ότι δεν μπορείτε να πετύχετε κάτι (που επιθυμείτε), φτιάξτε μια λίστα με τους λόγους για τους οποίους πιστεύετε ότι δεν μπορείτε και αξιολογήστε αυτούς τους λόγους με τη βοήθεια ενός καλού φίλου, που θα σας πει την αλήθεια. Ισχύουν πράγματι;» επισήμανε.
- Κανόνας τρίτος: Παρέμεινε με το βλέμμα στραμμένο εκεί που θέλεις να πας κάθε μέρα της ζωής σου. «Το πρόβλημα με τους περισσότερους ανθρώπους δεν είναι να καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν, αλλά να σταματήσουν να κάνουν αυτό που έκαναν χτες. Η "τίγρης" βρυχάται όταν κοιτάζεις το πρόγραμμά σου. Πιστεύεις ότι δεν έχεις χρόνο να κάνεις πράξη το όνειρο. Δεν υπήρχε κενό στο πρόγραμμά μου για να κάνω το ρεκόρ κατάδυσης. Έχω μια οικογένεια να υποστηρίξω οικονομικά και μια εταιρεία να λειτουργήσω, αλλά τα κατάφερα παραμένοντας προσηλωμένος στον στόχο» σημείωσε.
- Κανόνας τέταρτος: Όλα είναι στο μυαλό. «Ας μη φοβηθούμε να κάνουμε κάποια λάθη. Ας πάρουμε συνειδητές αποφάσεις για την ανάληψη ρίσκου. Όταν ακούμε τη φωνή στον εγκέφαλό μας, που μας λέει "δεν έχεις δικαίωμα να είσαι εδώ" (σε σχέση με αυτό που προσπαθούμε να πετύχουμε), τότε νιώθουμε τον φόβο. Κάθε φορά που ξεπερνάμε τον φόβο, κερδίζουμε το δικαίωμα να βγούμε από την πόρτα» είπε.
- Κανόνας πέμπτος: Τα εργαλεία για να δαμάσεις τις "τίγρεις" σου, θα τα βρεις παντού γύρω σου.
- Κανόνας έκτος: Δεν μπορείς να γράψεις την ιστορία της ζωής σου σε ένα μπαρ μιλώντας για άλλους ανθρώπους ή από την ασφάλεια του καναπέ σου. «Η αλλαγή έρχεται όταν εκτίθεσαι και αν προσπαθήσεις να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα, και θα εκτεθείς, και θα σε κριτικάρουν. Πρέπει είτε να το αποδεχτείς αυτό, είτε να μείνεις στο μπαρ» εξήγησε.
- Κανόνας έβδομος: Κάνε κάτι που σε τρομάζει κάθε ημέρα, γιατί όταν βγαίνεις από τη ζώνη άνεσής σου, έρχεται και η αλλαγή.
- Κανόνας όγδοος: Κατανόησε και έλεγξε τον χρόνο σου, προκειμένου να δημιουργήσεις την αλλαγή. «Κανείς μας δεν ξέρει πόσο χαρτί του έχει απομείνει για να γράψει την ιστορία του. Μπορεί να βρισκόμαστε στην τελευταία σελίδα. Αυτή είναι η στιγμή σου. Η ζωή δεν είναι σύντομη, εμείς τη συντομεύουμε. Όταν περνάς μία ώρα την ημέρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media), αυτό σημαίνει 365 ώρες τον χρόνο. Και μου λες ότι δεν έχεις χρόνο να μάθεις πιάνο που τόσο θέλεις, ή να περάσεις περισσότερο χρόνο με την οικογένειά σου;» τόνισε.
- Κανόνας ένατος: Καλλιέργησε τεχνικές και κάνε τα βασικά με λαμπρό τρόπο. «Κάθε λαμπρή στιγμή σ' αυτό τον κόσμο, κάθε ωραίο κομμάτι μουσικής, κάθε αξιοσημείωτη αθλητική επίδοση, οφείλεται σε μια απόφαση που κάποιος έλαβε μόνος του, χωρίς να ξέρει αν θα τα καταφέρει. Γι' αυτό δακρύζουμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες, γιατί βλέπουμε στα πρόσωπα των ανθρώπων τι σημαίνει γι' αυτούς η διάκριση» επισήμανε.
- Κανόνας δέκατος: Ποτέ μην το βάζεις κάτω. «Δεν υπάρχουν θύματα σ' αυτή την αίθουσα. Κανείς δεν φταίει αν δεν πετύχουμε την αλλαγή που επιθυμούμε» υπογράμμισε καταληκτικά.
Η τρίωρη ομιλία του Τζιμ Λόουλες πιθανότατα έδωσε στους εκατοντάδες παρευρισκόμενους αυτό που και ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ, Αθανάσιος Σαββάκης, επισήμανε ότι χρειαζόμαστε περισσότερο σε εποχές κρίσης: έμπνευση.
