Το σχετικό αίτημα κατατέθηκε μέσω της Διοίκησης του Οργανισμού και του ΓΓΛΛΠΝΕ του ΥΝΑΠΛ, ωστόσο επί του παρόντος δεν έχει γίνει καμία συνεννόηση για την πραγματοποίηση της συνάντησης.
Σε ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι στον ΟΛΘ αναφέρουν:
Ζητήσαμε τη συνάντηση Προκειμένου να θέσουμε στον Πρωθυπουργό καίρια ερωτήματα για την επιχειρούμενη πώληση του ΟΛΘ.
Συγκεκριμένα :
• για την εμμονή της Κυβέρνησης και του ΤΑΙΠΕΔ στην ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική πώλησης του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών. Δεν αποτελεί αναπτυξιακό λιμενικό μοντέλο, αλλά πολιτικό και οικονομικό ξεπούλημα των Λιμανιών. Αυτό θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία, την τοπική κοινωνία, αλλά και για τις εργασιακές σχέσεις.
• για το γεγονός ότι η Κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ, στην προσπάθειά τους να ολοκληρώσουν το εγχείρημα ξεπουλήματος των ΟΛΠ και ΟΛΘ , μετέρχονται ακραίες πολιτικές και νομικές ακροβασίες. Η ένταξη με πρόταση του ΤΑΙΠΕΔ της πώλησης του ΟΛΘ στην διαδικασία Αξιολόγησης, έτσι ώστε να “περάσει” μια προδήλως αποικιοκρατική σύμβαση που δεν διασφαλίζει σε καμία περίπτωση το δημόσιο συμφέρον, με το “κραταιό” επιχείρημα: μας υποχρέωσαν οι δανειστές.
Η τροποποίηση της Σύμβασης Παραχώρησης μεταξύ ΟΛΘ και Ελληνικού Δημοσίου πριν ακόμα συνταχθεί, γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και υποψηφίων επενδυτών
• για το γεγονός ότι από την εξαγγελθείσα αναγκαία θέσπιση Δημόσιας Αρχής Λιμένος, ανά Λιμάνι, δυστυχώς, θεσπίζεται ως ΔΑΛ μιας υπηρεσίας του υπουργείου, με ασαφή ρόλο και χωρίς καμία ελεγκτική και ρυθμιστική αρμοδιότητα επι της ουσίας. Κενός τόπος και άλλοθι για την εγκατάσταση πανίσχυρου ιδιωτικού μονοπωλίου
Προκλητικά και απροκάλυπτα ξεπουλάτε τον ΟΛΘ, αντί ευτελούς τιμήματος. Σας ενημερώνουμε όμως ότι συνεχίζουν να αποτελούν “αγκάθια” τα παρακάτω θέματα:
- της υποχρέωσης ανάληψης υποχρεωτικών επενδύσεων για την επόμενη πενταετία. Τα 309 εκ. του επενδυτικού προγράμματος που εκπόνησε και κυρίως μπορεί να υλοποιήσει αυτό το “ανάπηρο” δημόσιο λιμάνι παραμένει σαιξπηρικό όνειρο θερινής νυκτός ... μιας και οι υποψήφιοι επενδυτές δεν δεσμέυονται για επενδύσεις ούτε κατά το ήμισυ του ποσού...
- της εξαίρεσης χώρων που αποτελούν συνέχεια της ιστορίας και του κέντρου της πόλης (όπως ο πρώτος προβλήτας και κτήρια όπως οι ανακατασκευασμένες αποθήκες του α΄προβλήτα, το κτήριο του “Τελωνείου” και ο Διατηρητέος χώρος των Σταύλων.
- και φυσικά το ζήτημα της διασφάλισης των εργασιακών σχέσεων και θέσεων εργασίας.
Κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ κε Πρωθυπουργέ μιλάνε γενικά και αόριστα, για Επενδύσεις / Διασφαλίσεις/Ανάπτυξη, όταν είναι έτοιμοι να προσυπογράψουν την “ελέω επενδυτή'' παράδοση του Λιμένα της Θεσσαλονίκης, χωρίς προααπιτούμενα. Ακόμα και οι θιασώτες των ιδιωτικοποιήσεων θα έχουν πρόβλημα με αυτή την άνευ όρων παράδοση του Λιμένα της Θεσσαλονίκης,που βρίσκεται σταθερά στη κορυφή των επιχειρήσεων δημοσίου συμφέροντος και που έχει εισφέρει μόνο τα τελευταία δύο χρόνια 86+ εκατ. € απο μερίσματα κτλ.
Η κυβέρνηση που θα έπρεπε να έχει πρώτο θέμα στην ατζέντα των μεταρρυθμίσεων μια νέα ρύθμιση στην λιμενική πολιτική και ένα εθνικό λιμενικό σχεδιασμό, επέλεξε να θυσιάσει ΟΛΠ & ΟΛΘ, εξυπηρετώντας ξένα συμφέροντα. Και ενώ “εμφανίζεται” να δίνει τη μάχη με τους θεσμούς, με κόκκινες γραμμές την ανάπτυξη, τις εργασιακές σχέσεις και την προστασία των αδυναμων, ενισχύει μια επένδυση που παίρνει τα χαρακτηριστικά imperium in imperioκαι στην οποία οιεργασιακές σχέσεις είναι ζοφερές. Η πραγματικότητα στην ΣΕΠ - COSCO είναι ξεκάθαρη Σκληρές εργολαβίες, σε καθεστώς μεσαίωνα και γαλέρας.
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στη “πτωχή” Ελλάδα, σε όλη την Ευρώπη τα port authority, είναι εταιρικές οντότητες του δημοσίου. Σχεδιάζουν και αναπτύσσουν τους λιμένες με βάση την αγορά που απευθύνονται και αναλαμβάνουν να προασπίσουν τα δημόσια αγαθά που συνυπάρχουν και παράγονται σε ένα λιμάνι, όπως η εθνική ασφάλεια, οι υποδομές δημοσίου συμφέροντος, οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις, η ασφάλεια, η αειφόρος ανάπτυξη και η περιβαλλοντική προστασία, οι κανονισμοί εργασίας. Ελέγχουν την τιμολογιακή πολιτική και τον ανταγωνισμό και καθορίζουν τους όρους των συμβάσεων παραχώρησης. Η κατεύθυνση είναι δύο “παίχτες” ανά δραστηριότητα και όχι όλες οι δραστηριότητες σε ένα πάροχο. Προωθούν τη λειτουργία τομέων χαμηλής αποδοτικότητας, εξυπηρετούν τον κοινό χρήστη και προχωρούν σε επενδύσεις με κοινωνικό πρόσωπο. Αυξάνουν την ελκυστικότητα του λιμένα, προσελκύουν φορτία, Επεμβαίνουν σε Περιπτώσεις στρέβλωσης του ανταγωνισμού και χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες -υποδομές που της ανήκουν στην προσπάθεια ενίσχυσης επιχειρηματικών δράσεων τόνωσης των τοπικών οικονομιών και των σχέσεων με πόλεις.
“Ων την δόξαν ζηλοίς, μιμού τας πράξεις” !! Μη σπεύδετε λοιπόν να πλειοδοτείτε στην εφαρμογή τριτοκοσμικών μοντέλων με την Εγκατάσταση Ισχυρών Ξένων Κρατικών Μονοπωλίων, στα οποία παραδίδεται ισχυρή δημόσια εξουσία. Να ανησυχείτε γιατί η χώρα και το Δημόσιο από την πώληση και τα “επενδυτικά θαύματα” παίρνει τα ελάχιστα δυνατά, ενώ τα δίνει όλα.Να ανησυχείτε γιατί με τέτοιες αποικιοκρατικές συμβάσεις δεν υπάρχει ελπίδα ανάκαμψης και εξόδου από την ύφεση για τη χώρα. Ας μιλήσουμε ειλικρινά επιτέλους, χωρίς παγίδες και πλαστά διλήμματα, για την πραγματική ανάπτυξη, στις δύσκολες στιγμές που διέρχεται η χώρα.
Η Κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει ήδη προσδιορίσει την Εθνική Λιμενική Πολιτική (η οποία όπως εμείς πιστεύουμε να βασίζεται):
1 Στην θεμελίωση του Δημόσιου χαρακτήρα των Λιμανιών
2 Στην ανάγκη για ανάπτυξη – επενδύσεις
3 Στην αρμονική συνύπαρξη Λιμανιών και Πόλεων
4 Στην αύξηση της απασχόλησης με προσλήψεις σταθερών θέσεων εργασίας
5 Στην ύπαρξη θεσπισμένων εργασιακών σχέσεων και Σ.Σ.Ε
Οι εργαζόμενοι στα λιμάνια, κε Πρωθυπουργέ, να είστε βέβαιος ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε κάτω από οποιεσδήποτε πολιτικές συνθήκες με υπευθυνότητα, τεκμηρίωση, γνώση σε πολιτικό, κοινωνικό, νομικό και αγωνιστικό επίπεδο για να μην ΞΕΠΟΥΛΗΘΟΥΝ τα Λιμάνια. Ο ΑΓΩΝΑΣ αυτός, δεν είναι ΑΓΩΝΑΣ συντεχνιακός αλλά για την προώθηση της ανάπτυξης των Λιμανιών και την υπεράσπιση του Δημόσιου και Κοινωνικού συμφέροντος.
Κλείνοντας σας ξεκαθαρίζουμε ότι για τους εργαζόμενους στον ΟΛΘ το θέμα της κατοχύρωσης της εργασίας και των εργασιακών σχέσεων ξεπερνάει την λογική του αιτήματος και της διεκδίκησης και καθίσταται όρος ΥΠΑΡΞΗΣ. Να γνωρίζετε καλά ότι Λιμάνι χωρίς την κατοχύρωση των εργασιακών σχέσεων, όπως αυτές ορίζονται από το Ν.2688/1999, την ρύθμιση και επέκταση που ορίζει ο Ν.3755/2009, τον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού (ΓΚΠ) και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ .....
