Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Σαπίλα στο όνομα ενός «Αγώνα»

Τα κατάλοιπα των επεισοδίων στη ΔΕΘ

Του Γιώργου Παπαδημητρίου

Για μια ακόμη φορά, στα πρόσφατα εγκαίνια της ΔΕΘ, γίναμε μάρτυρες πολύ άσχημων κι οδυνηρών εικόνων, που κάθε λογικός κάτοικος της πόλης μας, ανεξαρτήτως ιδεολογικού προσανατολισμού, είναι βέβαιος πως αποστρέφεται και αποδοκιμάζει. Καταρχάς, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η Θεσσαλονίκη μετατράπηκε σε αστυνομοκρατούμενο φρούριο, με χιλιάδες ένστολους να κατακλύζουν το κέντρο της πόλης και αλυσίδες από κλούβες να μπλοκάρουν τη δίοδο πεζών και αυτοκινήτων σε κομβικές οδικές αρτηρίες. Σε πλήρη αρμονία με τα σεπτεμβριανά έθιμα της πόλης, ολόκληρο το κέντρο έμοιαζε με βομβαρδισμένο τοπίο αργά το βράδυ του Σαββάτου, ενώ τα χημικά  αέρια πλημμύρισαν τον θεσσαλονικιό αέρα.

Από εκεί κι έπειτα, όμως, τα γεγονότα του Σαββάτου και ιδίως οι εικόνες απείρου κάλλους και αλήστου μνήμης που συνόδευσαν το κυριακάτικο ξύπνημα, δρομολόγησαν πολλές κουβέντες, έναν εντονότατο δημόσιο διάλογο, και εν τέλει –τολμώ να πω- ίσως και να επιφέρουν θετικές συνέπειες στον συλλογικό ψυχισμό της πόλης. Αρχικά, να πούμε πως η διαβόητη φωτογραφία που κοινοποιήθηκε αναρίθμητες φορές στα social media, με τον ξεβρακωμένο διαδηλωτή και τον μουτζαχεντίν ρασοφορεμένο χούλιγκαν, που κράδαινε με λύσσα την εικόνα της Παναγίας, αντικατοπτρίζει κι αποκρυσταλλώνει όλο τον οχετό και όλη την σιχασιά που κρύβουν μέσα τους ο αχαλίνωτος εθνικισμός κι η θρησκοληψία. Και, ευτυχώς, αυτή η εικόνα κυκλοφόρησε ευρέως, σε πανελλήνια κλίμακα. Και έπεισε πολλούς σκόπιμα, δόλια και ολίγον υποκριτικά ανεκτικούς συμπολίτες μας ότι κάποια πράγματα είναι πολύ πιο σκοτεινά από τις αθώες διακηρύξεις τους.

Από το συγκεκριμένο βήμα το έχουμε διαλαλήσει κάθε φορά που μας δόθηκε η ευκαιρία και δεν θα σταματήσουμε να το πράττουμε με ορμή και παρρησία: οι δυνάμεις που βρίσκουν χώρο και αφορμή να ξεμυτίσουν υπό τον μανδύα του «αγώνα για τη Μακεδονία» δεν είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι που απλώς τυγχάνει να έχουν διαφωνίες με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Είναι δυνάμεις οπισθοδρομικές, μεσαιωνικές, σκοταδιστικές, κήρυκες της μισαλλοδοξίας, φορείς μωρίας, μουχλιασμένης συντήρησης και επικίνδυνης αγκύλωσης. Τα συλλαλητήρια και οι πορείες για τη Μακεδονία είναι πλέον εμφανές πως λειτουργούν ως κοιτίδες και κυψέλες έξαρσης μιας ακραιφνώς ακροδεξιάς βίας.

Και το γεγονός πως αυτές οι ακροδεξιές δυνάμεις, αδυνατώντας προφανώς να προβούν σε μια στοιχειώδη ρέγουλα, αφήνουν το στίγμα τους με τόσο προφανή και απεχθή τρόπο, έχει αναγκάσει πολλές φωνές που έδιναν ώς τώρα συγχωροχάρτι, που πάσχιζαν να βρουν δικαιολογίες, που τηρούσαν μια στάση υπολογισμένης ουδετερότητας, να παραδεχτούν τα πασιφανή. Σε μια εποχή τόσο εύθραυστη και τόσο σκιώδη όπως η τωρινή, ο καθένας από εμάς οφείλει να γνωρίζει τι υποθάλπει και τι εκθρέφει με τη στάση του και τις επιλογές του, με τη ρητορική και τη δημόσια τοποθέτησή του. Ακόμη, λοιπόν, κι αν ανήκετε στη μερίδα του κόσμου που διαφωνεί με τη Συμφωνία των Πρεσπών και θέλετε εύλογα να το εκφράσετε, καλό θα ήταν να αναλογιστείτε με ποιους επιθυμείτε να συνταχτείτε, ποιους ανέχεστε να σας καπελώνουν, ποιοι θέλετε να ομιλούν εξ ονόματός σας.

Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι σημαντικό και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, το παρόν κείμενο δεν εντάσσεται σε καμία υπερασπιστική γραμμή της Συμφωνίας ούτε της Κυβέρνησης. Δεν έχει ως σκοπό να ασχοληθεί ούτε με κόμματα ούτε να συζητήσει το πολυσύνθετο ζήτημα της ονομασίας του γειτονικού κράτους. Αυτό που επιθυμούμε να τονίσουμε είναι το στοιχειώδες. Ότι ακόμη κι αν κάποιος αισθάνεται πατριώτης ή θρήσκος, υπάρχουν αναρίθμητα ενδιάμεσα γκρίζα στρώματα ανάμεσα στο να εκφέρει την άποψή του (άσπρο) και το να συστρατευτεί με ακροδεξιούς λοβοτομημένους χούλιγκαν που πιστεύουν μονάχα σε ιδεολογήματα, φαντασιακές ανωτερότητες και την επιβολή δια της βίας. Το μομέντουμ, πάντως, αλλάζει, όπως φανερώνει και η ολοένα ασθμαίνουσα ανταπόκριση στα κελεύσματα φανατισμού που εκτοξεύουν διάφοροι καλοθελητές.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ