Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ
Δεν υπάρχει κλίμα συμφωνίας. Τουλάχιστον, εκεί συνηγορεί ο συνδυασμός των γεγονότων. Πρώτον, το κάλεσμα για πορείες σήμερα είναι ένα κάλεσμα εναντίον των εκβιασμών. Δηλαδή, μία μέρα πριν το Γιούρογκρουπ, ο ΣΥΡΙΖΑ οικειοποιείται ένα συλλαλητήριο που καλεί την κυβέρνηση να μην αποδεχτεί τους όρους της συμφωνίας!
Δεύτερον, την ώρα που ο Γιάνης Βαρουφάκης θα βρίσκεται με τους Ευρωπαίους, ο Αλέξης Τσίπρας θα πετάει προς Αγία Πετρούπολη για να βρεθεί με τον Πούτιν. Δεν πρέπει να δίνουμε μεγάλες διαστάσεις σε τέτοιες συναντήσεις, όμως, σίγουρα συντείνουν στη δημιουργία των ισορροπιών που θα βρει μπροστά του ο Έλληνας υπουργός των Οικονομικών.
Η συνάντηση με τον Πούτιν αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον μετά τις χθεσινές δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα. Έχει σημασία να καταγραφούν αυτά που είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός. «Η εμμονή σε ένα πρόγραμμα περικοπών που έχει αποτύχει και σε μέτρα που δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά δεν είναι μόνο ένα λάθος, το πιθανότερο είναι ότι εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες και ένα σχέδιο για την ταπείνωση όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά του ελληνικού λαού», είπε δείχνοντας πως γνωρίζει απόλυτα τον απώτερο στόχο των Γερμανών. Την ταπείνωση της ελληνικής κυβέρνησης.
Και συνέχισε λέγοντας πως «Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να μην υποκύψουμε σε πιέσεις και εκβιασμούς. Η εντολή που έχουμε από τον ελληνικό λαό, δεν είναι εντολή δημιουργικής ασάφειας. Είναι σαφής εντολή να τερματίσουμε την πολιτική λιτότητας στον τόπο μετά από πέντε χρόνια». Σημαντικά λόγια, καθώς για πρώτη φορά ο Αλ. Τσίπρας αποφεύγει να κάνει τη γνωστή διάκριση περί εντολής για διαπραγμάτευση και εντολή για ρήξη.
Τρίτον, στο Γιούρογκρουπ θα πάει ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο οποίος έχει παραγκωνιστεί από τη διαπραγμάτευση και έκτοτε δεν χάνει ευκαιρία να τα… χώνει στους δανειστές. Τους κατήγγειλε για «μισανθρωπικά μέτρα», επιμένοντας πως η κυβέρνηση «δεν πρόκειται να υπογράψει μια παράταση της κρίσης». Εμείς παραμένουμε σκεπτικοί ως προς το τελευταίο, όμως, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως οι τοποθετήσεις του Βαρουφάκη τον τελευταίο καιρό απηχούν μία γραμμή αντίστασης στους εκβιασμούς.
Όπως αναφέραμε, αυτές δεν είναι δηλώσεις που προδιαθέτουν για μία συμφωνία. Την ίδια ώρα, όμως, υπάρχει η αίσθηση πως είμαστε πιο κοντά παρά ποτέ. Δεν είναι μονάχα οι πηγές του εξωτερικού που επέμεναν πως υπήρχε μία κάποια (άγνωστη ως προς τα χαρακτηριστικά της) συμφωνία. Είναι η ιδιαιτερότητα της κατάστασης με την κυβέρνηση να χρειάζεται λεφτά για να πληρώσει το ΔΝΤ. Το ερώτημα είναι γιατί η κυβέρνηση ανεβάζει τον πήχη των προσδοκιών ενόψει της όποιας συμφωνίας.
Βεβαίως και οφείλουμε να δούμε πρώτα τη συμφωνία για να εκφράσουμε άποψη ως προς το θετικό ή τον αρνητικό δρόμο που επιβάλλει στον ελληνικό λαό, όμως, οι υποχωρήσεις της κυβέρνησης στην έως τώρα διαπραγμάτευση είναι το λιγότερο ένας κακός οιωνός. Για να το πούμε απλά: Πολύ σωστά, εξαιρετικά πράττει ο Έλληνας πρωθυπουργός και απαντά ευθέως στον εκβιασμό των δανειστών. Εξαιρετικά πράττει και ο Βαρουφάκης με καίριες παρεμβάσεις που υπογραμμίζουν τη συνολική πρακτική των δανειστών στο ζήτημα Ελλάδα. Ωστόσο, αν μετά από αυτά υπογράψουν μία συμφωνία στα πρότυπα των όρων που έχουμε δει να μας υποβάλουν οι δανειστές, το πλήγμα θα είναι ολέθριο για τον ίδιο τον Τσίπρα, την κυβέρνησή του, αλλά κυρίως για τον ελληνικό λαό. Το γνωρίζουμε πως οι Γερμανοί επιθυμούν μία «συμφωνία» αισχρή, δίχως την παραμικρή αμφιβολία ταπεινωτική. Το γνωρίζουμε πως καθημερινή και σφοδρή είναι η πίεση που ασκούν στον Αλ. Τσίπρα. Όμως, όταν 13 μέρες προ της πληρωμής του ΔΝΤ, διατρανώνεις πως δεν θα δεχτείς τους σκληρούς όρους που σου επιβάλλουν και καλείς το λαό να σταθεί δίπλα σου γι’ αυτό το σκοπό, οφείλεις να το τηρήσεις.
Ο πρωθυπουργός δεν τρομοκρατήθηκε από τους εκβιασμούς. Έκανε αυτό που ήθελε: Ανέλαβε τη διαπραγμάτευση στο ανώτερο επίπεδο, μιλώντας απευθείας με την Άνγκελα Μέρκελ – και τον… αφανή Φρανσουά Ολάντ. Τώρα, όμως τελειώνει η ώρα των συνομιλιών και έρχεται η ώρα των αποφάσεων. Απ’ αυτές θα κριθεί ο Αλέξης Τσίπρας.
