Το μποξ είναι και άθλημα αλλά και σόου που παίζεται πλέον σε δύο ρινγκ -το κανονικό και, εσχάτως, τις κάμερες πριν και μετά τους αγώνες. Ο Τάισον Φιούρι έχει επενδύσει σημαντικά στο δεύτερο, καλλιεργώντας εικόνα που στοχεύει στο να ξεχωρίσει μεταξύ των (τετριμμένα πια «προκλητικών») συναθλητών του αλλά αυτή τη φορά, στη μάχη για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών, ξεπέρασε ακόμη και τον εαυτό του...
Ο 27χρονος Τάισον Φιούρι διεκδικεί τον τίτλο απέναντι στον Βλάντιμιρ Κλίτσκο (αδελφό του γνωστού ουκρανού πολιτικού) στις 9 Ιουλίου στο Μάντσεστερ. Όπως συνήθως, αθλητές και προπονητές εμφανίστηκαν σε κοινή συνέντευξη Τύπου η οποία, και πάλι όπως συνήθως, έπρεπε για χάρη του αθλήματος να εξελιχθεί σε ανταλλαγές προσβολών και σύγκριση εγωισμών.
Ο Φιούρι ανήκει στην «επιθετική» σχολή του μάρκετινγκ στο χώρο του, το μεγαλύτερο όπλο της οποίας είναι να διαφημίσει τον εκάστοτε αθλητή ως αλαζονικό και υπερφίαλο. Αποφάσισε λοιπόν να το τραβήξει μέχρι τέλους στη συνέντευξη με τον Κλίτσκο.
«Δεν ζω αυστηρά, δεν κάνω καν τη ζωή αθλητή. Είναι απόλυτη ντροπή να με πει κανείς αθλητή», είπε και σηκώθηκε, έβγαλε την μπλούζα του και έδειξε την κοιλιά του. «Είναι σώμα αθλητή αυτό;» ρώτησε, για να γυρίσει στον Κλίτσκο και να του πει «ντροπή σου, ντροπή σου που άφησες έναν χοντρό να σε νικήσει».
«Το μποξ δεν σημαίνει τίποτε για μένα. Αν σήμαινε, δεν θα είχα φάει κάθε πίτα στο Λάνκασαϊρ και δεν θα είχα πιει όλες τις μπίρες της Βρετανίας. Σιχαίνομαι κάθε δευτερόλεπτο και εύχομαι να μην ήμουν μποξέρ, αλλά είμαι σε αυτή τη θέση» είπε.
«Σιχαίνομαι την προπόνηση, το μποξ, το να κάθομαι και να μιλάω σε σας τους ηλίθιους, όλο το πακέτο» συνέχισε. «Σιχαίνομαι το μποξ, αλλά είμαι τόσο καλός και βγάζω τόσα λεφτά που δεν γίνεται να σταματήσω» προσέθεσε, για να εξηγήσει: «Είμαι σαν μαϊμού σε παράσταση. Είμαι για γέλια, σωστά; Κάθε φορά πρέπει να παίζω τον κακό, τον παράνομο, τον απόκληρο, αλλά αυτό αρέσει στην πλειονότητα του κόσμου».
in.gr
