Πέθαναν ο Φαν Μπάστεν, ο Πελέ και ο Μαραντόνα και πηγαίνουν στον Παράδεισο. Τους υποδέχεται ο Αγ. Πέτρος και τους πηγαίνει στον Θεό.
Εκείνος τους ζητά να απολογηθούν για την ποδοσφαιρική τους ζωή.
Τον λόγο παίρνει πρώτος ο Φαν Μπάστεν:
-Εγώ Κύριε, δεν ήμουν και πολύ πιστός, πιστεύω όμως πως ήμουν πολύ καλός παίκτης και χωρίς να ζητώ την βοήθειά σου, έκανα πολλά. Ωστόσο, ποτέ δεν αρνήθηκα την ύπαρξή σου.
-Πολύ καλά. Κάθισε εκ δεξιών μου, του λέει ο Θεός.
Δεύτερος μίλησε ο Πελέ:
-Εγώ Κύριε, πάντα ήμουν πιστός. Σε κάθε αγώνα έκανα το σταυρό μου, διάβαζα θρησκευτικά βιβλία και με το ταλέντο που μου έδωσες πέτυχα πολλά στο ποδόσφαιρο.
-Ναι, ναι, το γνωρίζω, ήσουν πολύ καλός άνθρωπος. Κάθισε αριστερά μου, απάντησε ο Κύριος.
-Εσύ Αρμάντο; ρώτησε τον Μαραντόνα.
-Εγώ νομίζω ότι έχεις κάτσει στην θέση μου!...
Ήξερε ως το 10
Ένα κοριτσάκι καθόταν στα γόνατα του θείου της.
-Μου επιτρέπετε να μετρήσω τις τρίχες του κεφαλιού σας; ρωτάει το κοριτσάκι τον θείο.
-Μα μου φαίνεται, παιδί μου, πώς δεν θα μπορέσεις να τα καταφέρεις.
-Μα μπορώ, λέει το κοριτσάκι. Έχω μάθει να μετράω μέχρι το 10...
«Η μοναξιά ευνοεί τις μεγάλες αρετές και καταστρέφει τις μικρές».
Sydney Smith, 1771-1845, Βρετανός συγγραφέας & κληρικός