Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και ευρωβουλευτής της Ομάδας της Αριστεράς (GUE/NGL) είπε πως η Ελλάδα και η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζουν θερμά τη διεύρυνση της Ε.Ε. προς τα Δυτικά Βαλκάνια ως έναν οδικό χάρτη δημοκρατικών αλλαγών. «Σκοπός είναι μέσα στην επόμενη δεκαετία τα 27 κράτη μέλη να γίνουν 33» είπε και υπογράμμισε βέβαια πως πρέπει και τα έξι κράτη να κάνουν τη δική τους δουλειά καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να βοηθήσει έμπρακτα προς αυτή τη κατεύθυνση. Ως θετικό παράδειγμα διαπραγμάτευσης ανέφερε τη προσπάθεια που κάνουν η Κυβερνήσεις της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ για την επίλυση του ονοματολογικού, με αυτονόητη στάση πως «μόνο με εγκατάλειψη όλων των αλυτρωτισμών, είτε υπάρχουν στα Συντάγματα είτε όχι, μπορούμε να εγγυηθούμε ειρηνική συνύπαρξη, που είναι το θεμέλιο για την ένταξη της ΠΓΔΜ και όλων των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ».
Ο Γιώργος Κύρτσος (Λαϊκό Ευρωπαϊκό Κόμμα - EPP) είπε πως ναι μεν η θεωρία είναι δελεαστική αλλά υπενθυμίζει πως στόχος πρέπει να είναι ο εξευρωπαϊσμός των Δυτικών Βαλκανίων και όχι η «Βαλκανοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Στην ανάγκη να βρεθεί δίκαιη λύση στο ονοματολογικό, σεβαστή και από τους δύο λαούς αναφέρθηκε ο ευρωβουλευτής της Ελιάς, Νίκος Ανδρουλάκης. Όπως είπε, η λύση αυτή πρέπει να είναι «χωρίς αλυτρωτισμούς εις βάρος της Ελλάδας». Δεν μπορεί τα Σκόπια να θέλουν να μονοπωλούν το όνομα της Μακεδονίας και να χτίζουν πλαστές ιστορικές συνειδήσεις χρησιμοποιώντας την ιστορία των γειτονικών τους λαών, πρόσθεσε ο κ. Ανδρουλάκης.
«Χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, με καθαρά κριτήρια συμφέροντος χαρακτήρισε την απόφαση της επιτροπής η Σοφία Σακοράφα (GUE/NGL) ζητώντας από τον Επίτροπο J. Hahn να μην αγνοήσει τις ανησυχίες του ελληνικού λαού που εκφράστηκε τις τελευταίες ημέρες με διαμαρτυρίες στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα.
Ο Νίκος Χουντής (GUE/NGL) στην παρέμβασή του επέκρινε την ευρωπαϊκή πολιτική στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων την οποία χαρακτήρισε ως «ευκαιριακή» με στόχο «την ένταξη της περιοχής σε παιχνίδια οικονομικής και γεωπολιτικής επιρροής με πρωταγωνιστές το ΝΑΤΟ και την ιδιοτελή, πολιτικά και οικονομικά, πρωτοβουλία της Γερμανίας, την διαδικασία του Βερολίνου, δηλαδή...».
