Ο κ. Παρασκευόπουλος έκανε λόγο για «πιθανά λάθη» που μπορεί να έχει ο νόμος του και δήλωσε προβληματισμένος, μιλώντας το βράδυ της Τρίτης στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ, «μήπως κάποια ρύθμιση δεν ήταν όπως θα έπρεπε, μήπως κάποια κατηγορία που αφαιρέθηκε ήταν περιορισμένη και έπρεπε να ήταν ευρύτερη».
Ο υπουργός Δικαιοσύνης είπε:
– Για τον Νόμο αποσυμφόρησης των φυλακών:
Σίγουρα προβληματίζομαι. Μήπως κάποια ρύθμιση δεν ήταν όπως θα έπρεπε, μήπως κάποια κατηγορία που αφαιρέθηκε ήταν περιορισμένη και έπρεπε να ήταν ευρύτερη. Αυτό οπωσδήποτε με προβληματίζει. Αλλά αυτή η απορία μήπως έχω μετανιώσει σε κάτι και αυτή νομίζω ότι συνδέεται με την επικοινωνιακή εικόνα που έχει δημιουργηθεί για τον νόμο Παρασκευόπουλου.
Στις κατηγορίες που υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, έτσι και αλλιώς, εκεί μπορεί να έχει γίνει κάποιο λάθος. Περιμένω βέβαια και εγώ να δω την ολοκλήρωση της εικόνας για να μπορέσω μετά να αποφανθώ με μεγαλύτερη βεβαιότητα.
– Για τις απειλές που έχει δεχτεί:
Έχω δεχτεί απειλές και ύβρεις σοβαρές. Ακόμη και για ύβρεις ή απειλές που αφορούν το πρόσωπο των παιδιών μου. Συνήθως οι απειλές είναι ανώνυμες και αυτοί οι οποίοι εκφράζουν απειλές τόσο βαριές φροντίζουν να αποκρύπτουν την ταυτότητά τους για να μην έχουν ποινικές συνέπειες.
Είναι πραγματικά πολύ σοβαρό, αλλά νομίζω ότι η χώρα μου παρέχει ασφάλεια, μου παρέχει φύλαξη, μου παρέχει φρουρά. Το κυριότερο θέμα το οποίο υπάρχει είναι να έχουμε μια διαφορετική στάση ως κοινωνία απέναντι στο έγκλημα, να είμαστε αποτελεσματικοί, να το αντιμετωπίζουμε χωρίς να φτάνουμε και σε προσβολές ατομικών δικαιωμάτων.
– Για το εάν φωτογράφιζε την περίπτωση του Σάββα Ξηρού:
Αλίμονο αν μία ελληνική κυβέρνηση έφτιαχνε ειδικό νόμο προκειμένου ένας άνθρωπος, ο οποίος βαρύνεται με πολύ σοβαρές κατηγορίες, να βγει, ειδικά αυτός, (Σάββας Ξηρός). Προφανώς και ήταν άδικη αυτή η κατηγορία και ότι δεν υπήρχε αυτή η εξατομίκευση που λέτε ότι προέκυψε και από τη συνέχεια.
– Για το πεδίο εφαρμογής του:
Και πριν από τον νόμο αυτό είχαμε την έξοδο από την φυλακή ανθρώπων που είχαν κάνει σοβαρά εγκλήματα. Σκεφτείτε ακόμη και για τα ισόβια, τα οποία δεν αφορά αυτός ο νόμος, υπάρχουν απολύσεις και υπήρχαν απολύσεις ανέκαθεν. Αλλά σε ό,τι αφορά στη συντομότερη απόλυση, δεν αφορά στα ισόβια.
Αφορά μόνο πρόσκαιρες ποινές. Αυτό σημαίνει ότι ένας ισοβίτης, αν δεν πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει μια κινητική, μια γενική αναπηρία σε πολύ υψηλό βαθμό, δεν βγαίνει με τον νόμο αυτό. Βγαίνουν μόνο όσοι έχουν πρόσκαιρες ποινές. Επομένως αυτοί που βγαίνουν με τον νόμο αυτό, έτσι και αλλιώς, κάποτε θα έβγαιναν.
Όσο περισσότερο χρόνο μένει στη φυλακή ένας κρατούμενος τόσο αυξάνονται τα ποσοστά της υποτροπής. Δεν έχουμε στη χώρα μας γι’ αυτό έρευνα, έχουμε όμως σε άλλες χώρες.
Όλοι όσοι απολύθηκαν το 2015 και το 2016, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, στο εξιτήριό τους αναγράφεται ότι απολύθηκαν με τον νόμο Παρασκευόπουλου. Οπότε είναι εύκολο να φορτώνεις στον νόμο Παρασκευόπουλου την απόλυση, χωρίς όμως ο χρόνος απόλυσης να είναι συντομότερος από αυτόν ο οποίος θα προβλεπόταν με την άλλη νομοθεσία.
