Η υπόθεση να έχει κάθε παιδί τη θέση του στα νηπιαγωγεία (όπως και στους βρεφονηπιακούς) συνιστά μια παιδαγωγική και κοινωνική αναγκαιότητα που αφορά στην ανάπτυξη, εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Είναι ένα δικαίωμα και κανείς δε φαίνεται να το αμφισβητεί αυτό. Μάλιστα πρόσφατα η κυβέρνηση νομοθέτησε την υποχρεωτική δίχρονη προσχολική εκπαίδευση (ν.4521/2018), για την οποία βέβαια όλο το προηγούμενο διάστημα σηκώθηκε ο σχετικός επικοινωνιακός “ντόρος”. Το νέο σχολικό έτος όμως ξεκίνησε και από την εφαρμογή του νόμου εύκολα καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι το δικαίωμα της προσχολικής αγωγής , ιδιαίτερα για τις λαϊκές οικογένειες, παραμένει στη σφαίρα της φαντασίας... Πιο συγκεκριμένα:
α. Η κυβέρνηση ψήφισε τον ανωτέρω νόμο. Αντί να πάρει την ευθύνη που της αναλογεί για την πραγματική εφαρμογή της Δίχρονης Δωρεάν Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής - που με απλά λόγια σημαίνει τη χρηματοδότηση συντήρησης και ανέγερσης κτιρίων, την πρόσληψη του αναγκαίου εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού - επιχείρησε μέσα από μια νομοθετική ντρίμπλα "να ρίξει το μπαλάκι" στην Τοπική Διοίκηση: θεσμοθέτησε ως αναγκαίο μέτρο για την υλοποίηση του νόμου την προηγούμενη γνωμοδότηση “τριμερούς επιτροπής” αποτελούμενης από τον κάθε Δήμαρχο, διοικητικό στέλεχος της εκπαίδευσης και εκπρόσωπο των εργαζομένων, με το Δήμαρχο ειδικά να επιφορτίζεται να απαντήσει αν υπάρχουν ή όχι κτίρια για τη λειτουργία των αναγκαίων νηπιαγωγείων -λες και το Υπουργείο που πχ διορίζει τους εκπαιδευτικούς είναι σε άλλο πλανήτη! Ο προφανής στόχος είναι να εξασφαλίσει η κυβέρνηση το άλλοθι ότι "εμείς θέλουμε οι δήμοι δεν μπορούν".
β. Για το Δήμο Θεσσαλονίκης λοιπόν, και όπως προκύπτει από την από 4.4.2018 Πράξη της ανωτέρω επιτροπής, διαπιστώνεται ότι είναι αδύνατη η εφαρμογή της υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής “(..) λόγω έλλειψης χώρων κατάλληλων για σχολική στέγη”. Ειδικότερα απαιτούνται επιπλέον 70 (εβδομήντα) σχολικές αίθουσες από αυτές που υπάρχουν. Αντίστοιχα στο σύνολο της Περιφέρειας μόλις σε 15 από τους 38 Δήμους της Κεντρικής Μακεδονίας υλοποιείται η Δίχρονη για τη σχολική χρονιά 2018 – 2019, περίπου δηλ. για το 1/4 του πληθυσμού της περιφέρειας! Εκτός της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής μένουν οι μεγάλοι Δήμοι: Θεσσαλονίκης, Καλαμαριάς, Κορδελιού-Εύοσμου, Παύλου Μελά, Νεάπολης-Συκεών, Σερρών, Βέροιας, Πέλλας κ.ά.
γ. Η (καθόλα νομότυπη κατά τα άλλα…) μη υλοποίηση του νόμου εξάλλου, φαίνεται να ήταν και η μοναδική επιδίωξη της κυβέρνησης: εξαρχής -κατά τη συζήτηση ακόμα στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής- είχε γίνει σαφές ότι επρόκειτο για ένα μέτρο κολοβό καθώς η κυβέρνηση δεν προέβλεπε ούτε ένα ευρώ για κτηριακές υποδομές, απαραίτητους διορισμούς, χρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, μεταφορά μαθητών, ενώ ο ίδιος ο Υπ. Παιδείας χαρακτήριζε το αίτημα για μονιμοποίηση των συμβασιούχων εκπαιδευτικών, άρα και νηπιαγωγών, ως μη ρεαλιστικό! Οι τριμερείς επιτροπές δεν μπορούν ούτε να χτίσουν, ούτε να προσλάβουν ούτε βέβαια και …να γεννήσουν χρήματα για όλα τα παραπάνω. Η εξέλιξη αυτή λοιπόν ήταν προδιαγεγραμμένη και σε γνώση της κυβέρνησης, δεν εμπόδισε όμως αυτό τα στελέχη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να καμαρώνουν στα κανάλια για τη “λύση” που δήθεν έδωσαν με τον πιο πάνω νόμο κοροϊδεύοντας τον κόσμο.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση είναι κοινωνική αναγκαιότητα κάθε παιδί να έχει θέση σε δομές Προσχολικής Αγωγής , από τη βρεφική έως τη νηπιακή ηλικία, δημόσιες και δωρεάν με ευθύνη του κράτους: χωρίς voucher, χωρίς τροφεία, χωρίς χρήματα γονιών για να καλύψουν λειτουργικές δαπάνες, έξοδα, πολιτιστικές δράσεις. Οι κυβερνητικοί θεατρινισμοί και η αδιαφορία πολλών δημάρχων (οι οποίοι, όπως ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, περιορίζονται στη διαπίστωση ότι “δεν μπορούμε” αντί να καταγγέλλουν τον εμπαιγμό και να απαιτούν την κάλυψη των αναγκών) κάνουν αναγκαίο τον αγώνα σε κοινό μέτωπο , εκπαιδευτικών, γονιών, μαθητών για το δικαίωμα στη μόρφωση, για τη θεσμοθέτηση της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής για όλα τα παιδιά, δημόσια και δωρεάν. Διεκδίκηση για μόνιμους διορισμούς όλου του απαραίτητου προσωπικού και μονιμοποίηση των συμβασιούχων, για 15 παιδιά το ανώτερο σε κάθε τμήμα, ώστε να μπορεί η/ο νηπιαγωγός να επιτελέσει ουσιαστικά το παιδαγωγικό του έργο, για σύγχρονες ασφαλείς και λειτουργικές αίθουσες διδασκαλίες και βοηθητικούς χώρους, για δωρεάν σίτιση και ολοήμερο για όλα τα παιδιά.
*Ο Μιχάλης Κωνσταντινίδης, είναι Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Θεσσαλονίκης, με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»
