Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Με τη νέα τους παραγωγή σύγχρονου χορού/χοροθεάτρου, με τίτλο «Cascade: point of no return (το σημείο χωρίς επιστροφή)» που θα παρουσιαστεί στις 14 και 15 Οκτώβρη (ώρες 20.00 και 22.00) ανοίγουν τη σαιζόν 2017-18 η Die Wolke art gourp και το Vitruvian Thing (Πτολεμαίων 29Α, 4ος ορ., 54630, Θεσσαλονίκη). Πρόκειται για μέρος της σειράς έργων “Cascade” που ξεκίνησε την περασμένη σεζόν με την παράσταση Cascade: beginning.
Αυτή τη φορά θα δούμε μια μορφολογική συνέχεια της περσινής παράστασης όπως μας εξήγησε η Δροσιά Τριαντάκη που κάνει την χορογραφία. Η έννοια της διαδοχής σαν ένα κινητικό σύστημα εφαρμόζεται πάνω σε μια ιστορία, η οποία και χορογραφήθηκε, είπε η δημιουργός. Στην παράστασή τους χρησιμοποιώντας την βιομηχανική αισθητική κάνουν ένα σχόλιο στην κλιματική αλλαγή.
-Ποιο σημείο είναι χωρίς επιστροφή; Έχετε φτάσει ποτέ σε αυτό;
-Το σημείο χωρίς επιστροφή είναι αυτό που, όταν το περάσεις, η μοναδική σου επιλογή είναι να προχωρήσεις, με όλες τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτό. Είναι το σημείο όπου οι δυνατότητες εξαφανίζονται, που ο έλεγχος χάνεται, που το ελεύθερο πεδίο έχει στενέψει τόσο που πλέον αποτελεί μονόδρομο. Κάθε δράση, πράξη, διαδρομή, αλυσίδα αποτελεσμάτων, εκούσια ή μη, εμπεριέχει ένα τέτοιο σημείο. Εμείς εξερευνούμε συγκεκριμένα καταστάσεις με ανεπιθύμητες, ή και καταστροφικές, συνέπειες, τη στιγμή που βρισκόμαστε ακριβώς πάνω στο σημείο αυτό, σε μια ασταθή ισορροπία.
-CASCADE: point of no return. Πρόκειται για μια συνέχεια του Cascade… Τι θα δούμε τώρα;
-Η παράσταση είναι μορφολογική συνέχεια της περσινής: σε εκείνη την περίπτωση χρησιμοποιήσαμε την έννοια της διαδοχής σαν ένα κινητικό σύστημα, πάνω στο οποίο βασίσαμε την οργάνωση αυτοσχεδιαστικού υλικού. Στο CASCADE: Point of No Return εφαρμόσαμε αυτή τη συνθήκη πάνω σε μια ιστορία, η οποία και χορογραφήθηκε.
Η ιστορία αυτή βασίζεται σε τρεις χαρακτήρες: την Henrietta, την Eloise και την Clementine, και τη σχέση τους με μια μηχανή άρρηκτα συνδεδεμένη με το οικοσύστημα του κόσμου τους. Καθώς ο έλεγχος σταδιακά χάνεται, η αλληλεπίδραση μεταξύ των τριών εντείνεται. Μοναδικό τους στοιχείο μια ραδιοφωνική μετάδοση άγνωστης προέλευσης, τμήματα της οποίας λαμβάνονται σε κομβικά σημεία της πλοκής.
-Η παράσταση είναι εμπνευσμένη από την βιομηχανική αισθητική και αναφέρεται στην κλιματική αλλαγή. Πώς συνδυάζονται; Και τι σχόλιο θέλετε να κάνετε μέσα από αυτή τη δουλειά σας;
-Το σύμπαν στο οποίο εκτυλίσσεται η παράσταση είναι φανταστικό: ένα μηχανικά υποστηριζόμενο περιβάλλον, το οποίο οι χαρακτήρες δεν καταλαβαίνουν, τουλάχιστον όχι μέχρι η πορεία τους να τους φέρει να ταλαντεύονται γύρω από το σημείο χωρίς επιστροφή. Οι βιομηχανικές αναφορές παίζουν το ρόλο του αντίποδα των φυσικών δυνάμεων. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια σύγκρουση του φυσικού και του μηχανικού με καταστροφικές, μη αναστρέψιμες συνέπειες.
Η κλιματική αλλαγή είναι το κοντινότερο ανάλογο που ζούμε στην πραγματικότητά μας, και θεωρούμε τρομακτικό το γεγονός πως τόσοι άνθρωποι, ακόμα και σε θέσεις ισχύος, αρνούνται τα δεδομένα, παρ’ όλο που η επιστημονική κοινότητα προειδοποιεί πως μπορεί να είναι ήδη πολύ αργά. Η δυναμική αυτής της κατάστασης, το τι δηλαδή σημαίνει “πολύ αργά”, και ποιες θα είναι οι συνέπειες, τόσο έξω από την εμπειρία μας που μας φαίνονται σαν από ταινία, το πώς η μια καταστροφή φέρνει την επόμενη, ένα “cascade” από συνέπειες χωρίς επιστροφή, αυτές είναι οι κεντρικές ιδέες πάνω στις οποίες δομήθηκε η ιστορία της παράστασης.
-Ένα σημαντικό κομμάτι είναι και αυτό της ζωντανής μουσικής. Πώς το επιλέξατε και πώς εργαστήκατε πάνω στη μουσική;
-Σχεδόν πάντα η ομάδα μας, η Die Wolke art group, δουλεύει σε στενή συνεργασία με συνθέτες και μουσικούς. Η αλληλεπίδραση κίνησης και μουσικής, σύνθεσης και χορογραφίας, αποτελούν για εμάς κεντρικά αντικείμενα έρευνας. Πολλές φορές η μουσική γράφεται πρώτα, και η χορογραφία την ακολουθεί, σε άλλες περιπτώσεις γίνεται το ανάποδο. Στην πράξη, κατά τη διάρκεια ανάπτυξης του κάθε έργου, συχνά χορογραφία και μουσική αλληλοεξελίσσονται. Το να είναι εν μέρει ή εξ’ ολοκλήρου ζωντανή η μουσική αφήνει ανοικτά ενδεχόμενα αλληλεπίδρασης χορευτών και μουσικών επί σκηνής.
Για το CASCADE: Point of No Return, έχει γραφτεί πρωτότυπη μουσική από τους Δημήτρη Δαλέζη και Dani Joss, με βάση τις θεματικές αναφορές και σεναριακές ανάγκες της παράστασης. Επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε τετραφωνικό surround ήχο και στοιχεία sound art για να δημιουργήσουμε την συνθήκη της έντονης εμπειρίας, ως ενθάρρυνση στη φαντασία του θεατή. Τα έξι έργα που γραφτήκαν ταυτίζονται και με τα μέρη της παράστασης, και έχουν τους τίτλους Throb of Machinery (μέρη Α και Β), Slippage, Antipodal Point, Equilibria, και Point of No Return.
Είσοδος με απροσδιόριστη συνεισφορά. Πληροφορίες / κρατήσεις:
http://vitruvianthing.com/cascade2, 6943642039 [11:00 - 14:00].
Σημείωση: CASCADE: κάτι οργανωμένο σε ακολουθία ή διαδοχή σταδίων, έτσι ώστε κάθε στάδιο να αντλεί από, ή να ενεργεί πάνω, στο προϊόν του προηγούμενου.
