Της ΛΕΜΟΝΙΑΣ ΒΑΣΒΑΝΗ
«Χαρούμενη μαμά= Χαρούμενα παιδιά»; Ναι, υποστηρίζει η Θέκλα Πετρίδου στο ομώνυμο βιβλίο της που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και που η ίδια θα παρουσιάσει τη Δευτέρα 15/1 στην πόλη μας.
Όπως τονίζει η ψυχολόγος και συγγραφέας η ιδέα γεννήθηκε από προσωπική της ανάγκη. «Στα 22 μου χρόνια, βρέθηκα, λόγω νεανικής αλαζονείας, με ένα πτυχίο Ψυχολογίας και ένα μωρό στο χέρι. Και εκεί τα είδα όλα!», ανέφερε χαρακτηριστικά. Και τα όσα είδα και έζησε, τα κατέγραψε σε μια ανάγκη να βοηθήσει τους άλλους γονείς. «Ένας συνειδητός γονιός πιστεύω πως φέρνει θετικό αποτέλεσμα στην ικανότητα των παιδιών του να επιδιώκουν και να βιώνουν τη χαρά», σημείωσε. Ανέφερε πως σήμερα είναι ακόμη δυσκολότερο να είσαι γονιός, ειδικά στην Ελλάδα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Σχολίασε τα υπέρ και τα κατά της ελληνικής οικογένειας στο μεγάλωμα των παιδιών, ενώ τόνισε πως το βιβλίο της «μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να νιώσουν καλύτερα με τον εαυτό τους, να αντιληφθούν πως δεν είναι οι μόνοι που βιώνουν όσα δύσκολα βιώνει ένας γονιός, και να χαλαρώσουν να μπορούν να χαρούν τη γονεϊκότητα».
Όσο για αυτούς που δεν έχουν ακόμη παιδιά; Θα έχουν την ευκαιρία μέσα από τις σελίδες του βιβλίου «να δουν την ρεαλιστική όψη της γονεϊκότητας και να προχωρήσουν σε αυτήν όταν θα είναι ώριμοι και έτοιμοι».
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το βιβλίο;
-Η ιδέα για το βιβλίο γεννήθηκε εκ των έσω. Στα 22 μου χρόνια, βρέθηκα, λόγω νεανικής αλαζονείας, με ένα πτυχίο Ψυχολογίας και ένα μωρό στο χέρι. Και εκεί τα είδα όλα! Αυτά που είδα, τώρα που τα παιδιά μου ενηλικιώθηκαν επιτέλους, 20 χρόνια μετά, τα καταγράφω, ως μια εσωτερική ανάγκη να μοιραστώ όσα πέρασα και να είμαι βοηθητική προς άλλους γονείς. Δεν είμαι παιδοψυχολόγος. Είμαι ψυχολόγος για ενήλικες και γράφω σε αυτό το βιβλίο βιωματικά.
-Μια χαρούμενη μαμά θα κάνει χαρούμενα τα παιδιά της;
-Μια λυπημένη μαμά, ή μια καταθλιπτική μαμά αναπόφευκτα θα επηρεάσει αρνητικά τα παιδιά της. Έχουν γίνει σωρεία μελετών για αυτό το θέμα, την επίδραση της κατάθλιψης της μητέρας στην ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών της, οι οποίες το αποδεικνύουν. Το αντίθετο, όπως το περιγράφω μέσα από το βιβλίο, να είναι χαρούμενη και συνειδητός γονιός ταυτόχρονα, πιστεύω πως φέρνει θετικό αποτέλεσμα στην ικανότητα των παιδιών της να επιδιώκουν και να βιώνουν τη χαρά.
-Πόσο δύσκολο είναι να είναι κανείς γονιός σήμερα;
-Είναι δύσκολο. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ο ευχάριστος περίπατος που σκιαγραφούν οι διαφημίσεις και η ποπ κουλτούρα. Στην Ελλάδα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης ο ρόλος αυτός αναδεικνύεται ακόμη πιο δύσκολος.
-Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι και πώς τα λύνουν;
-Οι γονείς βρεφών και νηπίων δυσκολεύονται πολύ στο να διαχειριστούν το κλάμα και τα ξεσπάσματα των παιδιών και να βρουν τη χρυσή τομή μεταξύ τρυφερότητας και προγράμματος. Οι γονείς μεγαλύτερων παιδιών αντιμετωπίζουν θέματα σχετικά με τη σχολική ζωή των παιδιών, τις φιλίες τους, την εφηβεία, την σεξουαλική τους διαπαιδαγώγηση, την διαχείριση ενός διαζυγίου με παιδιά στη μέση κοκ.
-Πώς μπορεί να βοηθήσει ένα βιβλίο, πώς οι φίλοι και πώς ένας επαγγελματίας;
-Το δικό μου βιβλίο, μπορεί να βοηθήσει τους γονείς να νιώσουν καλύτερα με τον εαυτό τους, να αντιληφθούν πως δεν είναι οι μόνοι που βιώνουν όσα δύσκολα βιώνει ένας γονιός, και να χαλαρώσουν να μπορούν να χαρούν τη γονεϊκότητα. Να αντιληφθούν πως το να είσαι γονιός δεν είναι μια αποστολή που έχει συγκεκριμένες οδηγίες και οδηγεί σε συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Ο καθένας κάνει ότι καλύτερο μπορεί, δεδομένων των συνθηκών του και όταν είσαι συνειδητός γονιός είσαι τουλάχιστον ήσυχος πως τα κίνητρα σου είναι αγνά κι αγαπητικά.
-Ποια στοιχεία της ελληνικής οικογένειας είναι υπέρ των παιδιών και ποια ίσως τα καταπιέζουν;
-Τα ίδια στοιχεία που είναι ωφέλιμα για τα παιδιά, καταλήγουν να είναι και καταπιεστικά. Η αγάπη, το γνοιάξιμο και η φροντίδα του γονιού για το παιδί του, κάτι που δεν το συναντούμε τόσο πολύ σε άλλες κοινωνίες, μπορούν να αποβούν εξαιρετικά ενθαρρυντικοί παράγοντες για την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας. Από την άλλη, η υπερβολική προσκόλληση στα παιδιά και η προβολή των δικών μας απωθημένων πάνω στη δική τους ζωή, μπορεί να καταστεί μεγάλη παγίδα για την υγιή ψυχοσωματική τους ανάπτυξη.
Η ελληνική οικογένεια είναι δεμένη. Και αυτό είναι υπέροχο όταν οι δεσμοί είναι ψυχοσυναισθηματικά υγιείς. Είναι όμως φοβιστικό όταν εκφράζεται ως συναισθηματική αιμομιξία, έναν όρο που εξηγώ εκτεταμένα στο βιβλίο. Συναισθηματική αιμομιξία είναι η συνθήκη στην οποία ο γονιός δεν διαχωρίζει τα όρια του δικού του εαυτού από του παιδιού του και που περιμένει από το παιδί του να τον καλύψει συναισθηματικά.
-Αν μπορούσατε να συμβουλεύσετε κάτι στους γονείς τι θα τους λέγατε;
-Σε αυτούς που ακόμη δεν έγιναν γονείς, η συμβουλή μου θα ήταν να διαβάσουν το βιβλίο, εάν επιθυμούν, να δουν την ρεαλιστική όψη της γονεϊκότητας και να προχωρήσουν σε αυτήν όταν θα είναι ώριμοι και έτοιμοι. Σε αυτούς που είναι ήδη γονείς, δεν έχω να πω τίποτα άλλο από το «σκάσε και κολύμπα τώρα», εφόσον ήδη έχεις αποκτήσεις παιδιά, οφείλεις να είσαι υπεύθυνος και συνειδητός γονιός. Δεν χωρούν δικαιολογίες. Διαβάζοντας το βιβλίο μου όμως, μπορεί να νιώσεις καλύτερα για τον εαυτό σου και να ενδυναμωθείς, να μπορείς να ανταποκριθείς στις προκλήσεις του ρόλου σου.
Το βιβλίο θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα 15 Γενάρη στις 19.00 στο Public Τσιμισκή (Στοά Χιρς, Τσιμισκή 24). Θα προλογίσει η ψυχολόγος Αριστονίκη Θεοδοσίου, διδάκτωρ Σχολικής και Εξελικτικής Ψυχολογίας ΑΠΘ.
