Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Εμμανουέλλα Κοντογιώργου: «Με ένα “what if” η ζωή μετατρέπεται σε τέχνη»

Η δημιουργός μίλησε για το έργο της με τίτλο «Καύσωνας» που ανεβαίνει στη σκηνή από την ομάδα «Σπίτι της»

Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ

Τι μπορεί να συμβεί όταν πέντε άγνωστοι συναντιούνται σε ένα Σταθμό Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) στη μέση του πουθενά μια πραγματικά ζεστή μέρα; Αυτό θα το μάθουν όσοι δουν το έργο της Εμμανουέλλας Κοντογιώργου με τίτλο «Καύσωνας» που θα ανεβεί στη σκηνή του Πολυχώρου ΕΝΩ (Ερμού 11 και Ίωνος Δραγούμη) από τις 21 Ιανουαρίου 2018.

Πρόκειται για μια δουλειά με την νεοσύστατη ομάδα «Σπίτι της» που απαρτίζεται από νέους ηθοποιούς.

Πώς λειτουργεί ο καύσωνας πάνω στους ήρωες της παράστασης; «Έχουν μια  εσωτερική ανάγκη να ξεφύγουν από την πραγματικότητα τους», σημείωσε η δημιουργός απαντώντας στις ερωτήσεις μας. Πρόσθεσε πως «το έργο έχει να κάνει με ανθρώπους που προσπαθούν αλλά δεν καταφέρνουν να επικοινωνήσουν ουσιαστικά, ο καθένας ζει στο δικό του έργο, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή». Ακόμη μας μίλησε για τον χώρο του θεάτρου αλλά και για επόμενα βήματα της ομάδας. 

-Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το έργο;

-Το έργο αυτό ξεκίνησε σαν μια πλάκα, ένα πείραμα: «Τι μπορεί να συμβεί όταν πέντε άγνωστοι συναντιούνται σε ένα ΣΕΑ αυτοκινήτων στη μέση του πουθενά μια πραγματικά ζεστή μέρα;».  Άλλωστε με ένα “what if” η ζωή μετατρέπεται σε τέχνη. Η ακριβής αποτύπωση της ζωής δεν έχει ενδιαφέρον στη σκηνή αλλά η παρατήρηση και η μετουσίωση της παρατήρησης αυτής μέσα από τη γραφή στο χαρτί ή όταν μιλάμε για τον ηθοποιό στο σώμα και τις δράσεις του.     

 

-Πώς ο καύσωνας επιδρά πάνω στους ήρωες του έργου;

-Η ζέστη εύκολα κάνει τον άνθρωπο «να σκάει» μέσα του στην κυριολεξία, η υπομονή εξαντλείται γρήγορα και οι καταστάσεις φτάνουν στα άκρα. Το ζήτημα δεν είναι ότι απλά κάνω αέρα ή δηλώνω τον καύσωνα στο λόγο. Οι ήρωες έχουν μια εσωτερική ανάγκη να ξεφύγουν από την πραγματικότητα τους, για κάποια πρόσωπα το πρόβλημα τους είναι να φύγουν όντως εδώ και τώρα. Το πως εκδηλώνεται αυτή η εσωτερική κάψα που ενυπάρχει σε κάθε άνθρωπο είναι που μας ενδιαφέρει.

-Οι δύο ηρωίδες επηρεάζονται από αυτά που βλέπουν γύρω τους στον χώρο εργασίας τους; Πώς αλληλοεπιδρούν με τους πελάτες;

-Οι δύο σερβιτόρες είναι που οριοθετούν το έργο εξαιτίας του ρόλου τους και μέσα από αυτό επηρεάζονται από τις συμπεριφορές και τα αιτήματα των πελατών. Αυτό το έργο άλλωστε έχει να κάνει με ανθρώπους που προσπαθούν αλλά δεν καταφέρνουν να επικοινωνήσουν ουσιαστικά, ο καθένας ζει στο δικό του έργο, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή.  Το στοιχείο που με συγκλόνιζε πάντα στην ανθρώπινη συμπεριφορά είναι ότι κανείς δεν «ακούει» πραγματικά τον άλλον. Ακόμη και σε έναν στενό δεσμό ο καθένας ενδιαφέρεται να κάνει το κομμάτι του όπως το έμαθε και το ξέρει καλά τόσα χρόνια και αλίμονο αν μετακινηθεί από τη θέση του. Δεν συνυπάρχουμε, παριστάνουμε πως συνυπάρχουμε.

 

-Ποιος ήρωας είναι πιο κοντά σε εσάς και γιατί; Και ποιον ενδεχομένως βλέπετε με μεγαλύτερη κατανόηση;

-Όλους τους βλέπω με κατανόηση και όλοι είναι κοντά μου. Δεν γίνεται διαφορετικά. Ο συγγραφέας αλλά και ο σκηνοθέτης οφείλει να χάνεται μέσα στα πρόσωπα που δημιουργεί, να είναι συνέχεια δίπλα τους, να φροντίζει πριν από αυτά, να τα αγαπά όλα το ίδιο, να κοιμάται και να ξυπνά μαζί τους. Λίγο πολύ όπως κάνω κι εγώ τώρα που σας γράφω στις 4 το πρωί, όχι γιατί τώρα το θυμήθηκα ή έχω αυπνίες αλλά επειδή ο «Καύσωνας» πριν από λίγο πήγε για ύπνο.

-Έχετε αναφέρει πως  «ο ηθοποιός είναι συνδημιουργός και αυτό σήμερα το έχουμε ξεχάσει». Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό και τι πρέπει να γίνει από πλευράς ηθοποιών;

-TTο έχουμε ξεχάσει γιατί υπάρχει μια τάση οι ηθοποιοί και όλοι οι συνεργάτες μιας παράστασης να τάσσονται στην υπηρεσία του οράματος ενός ανθρώπου, του σκηνοθέτη ενώ πολύ απλά θα πρέπει όλα τα οράματα να συνδεθούν κάτω από μια κοινή γραμμή. Δεν είναι μόνο ο ηθοποιός, αυτό που πρέπει να συμβεί είναι μια συνάντηση. Ο σκηνοθέτης να «ακούει» με προσοχή ό,τι έχει να πει ή να προτείνει ο ηθοποιός και να μη φοβάται να προσαρμόσει ή ακόμη και ν’ αλλάξει αυτό που έχει στο κεφάλι του. Από την άλλη ο ηθοποιός οφείλει να έχει άποψη και υλικό για να προτείνει και να συνδιαλλαγεί. Ένας ηθοποιός που είναι εκτελεστικό όργανο, ακόμη και πολύ καλό δεν έχει καμία αξία. Δεν είναι εύκολο. Δυσκολεύομαι συχνά να βρω την ισορροπία αλλά από κει είναι ο δρόμος.

-Πώς και γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την υποκριτική;

-Δεν ανήκω στην πιο συχνή περίπτωση που το ήθελα από μικρή. Η υποκριτική ήρθε και με βρήκε κάποια στιγμή όπως και τα περισσότερα πράγματα στη ζωή μου. Ενώ είχα αποφασίσει να μην σπουδάσω τίποτα, στην τελευταία χρονιά του λυκείου, ένα βράδυ πήγα στο θέατρο. Με συγκλόνισε τόσο πολύ η ενέργεια, οι ποιότητες, ο τρόπος που βίωνα μια ιστορία μέσα από το σώμα και την παρουσία των ηθοποιών που αμέσως αποφάσισα ότι το μόνο που θέλω είναι να μπορώ να προκαλώ στον άλλον μια τέτοια εμπειρία.

-Στα όσα έχετε δει και ζήσει μέχρι στιγμής πώς θα κρίνατε τον χώρο του θεάτρου και πώς θα θέλατε να είναι ιδανικά;

-Αυτή είναι μεγάλη συζήτηση με πολλές παραμέτρους αλλά ένα πράγμα που βλέπω και πιστεύω πως δεν βοηθά το θέατρο σήμερα είναι μια έλλειψη ορίων στο επίπεδο του επαγγελματισμού. Ο ηθοποιός ακούει παράσταση με ποσοστά και το θεωρεί δεδομένο πια πως μπορεί να μην πάρει ούτε το νόμιμο ωρομίσθιο που ορίζει ο νόμος. Για κάποιον που αφιέρωσε χρόνια σπουδών και θέλει να αγωνιστεί πραγματικά για να ζει από αυτό έστω και με λίγα το θέατρο δεν είναι χόμπι. Σε αυτό φταίνε και αρκετοί καλλιτέχνες που απογοητεύονται από την κατάσταση σήμερα που είναι δύσκολη και κάνουν θέατρο «στο περίπου», ενώ θα πρέπει να συμβαίνει το αντίθετο.

-Μιλήστε μας για την ομάδα Σπίτι της και για τα επόμενα βήματά της…

-Η ομάδα αυτή έχει έναν πυρήνα συνεργατών που όμως διαμορφώνεται συνεχώς ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε δουλειάς που αναλαμβάνει, γι’ αυτό και μιλάμε για εταιρεία θεάτρου. Αυτή η συνθήκη αυτόματα αφήνει τον κύκλο ανοιχτό για νέες συνεργασίες που αλλάζουν την προϋπάρχουσα δομή, στοιχείο που θεωρώ πολύ δημιουργικό. Το επόμενο βήμα της ομάδας είναι η παράσταση «Με δύναμη από την Κηφισιά» των Κεχαΐδη -Χαβιαρά. Το πότε και που θα ανακοινωθεί εν καιρώ. Προσωπικά έχω στα σκαριά και ένα μουσικό project για πολύ αργότερα. Το σημαντικό όμως είναι να επικεντρωθούμε στο τώρα και ύστερα να μαζέψουμε δυνάμεις για τη συνέχεια.

Συντελεστές 

Κείμενο: Εμμανουέλλα Κοντογιώργου, Χριστίνα Μπιρμπίλη, Σκηνοθεσία: Εμμανουέλλα Κοντογιώργου, Βοηθός σκηνοθέτη: Φρειδερίκη Καμπούρη, Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Βασίλης Παπαδόπουλος , Μουσική επιμέλεια: Νίκος Κοντογιώργου, Σχεδιασμός φωτισμού: Βαγγέλης Μαρούλης. Φωτογραφία αφίσας: Γιώργος Φλέγγας .

Ερμηνεύουν: Ζηνοβία Ανανιάδου, Σταυρούλα Κουλούρη, Δημήτρης Τσάκας, Μαρία Παπαδοπούλου, Εμμανουέλλα Κοντογιώργου.

Χρήσιμα

Παραστάσεις: 21 Ιανουαρίου στις 9μμ (πρεμιέρα) έως 25 Φεβρουαρίου , Ημέρες και ώρες: Σάββατο στις 9μμ και Κυριακή στις 8μμ. Είσοδος: : 8ευρώ (κανονικό), 6ευρώ (μειωμένο).

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ