Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Δύο ιστορίες αυτοβιογραφικές από το βιβλίο «Επάγγελμα Πόρνη» της Λιλής Ζωγράφου ζωντανεύει στη σκηνή η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου με τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ένκε Φεζολλάρι.
«Η πρώτη, που έχει και χιούμορ, θίγει την γραφειοκρατία της τότε εποχής, της Χούντας, που κοιτάζοντάς την βλέπουμε πως δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα. Συνέβη όταν η ηρωίδα ήθελε να βγάλει διαβατήριο. Όμως, επειδή ήταν ανεξάρτητο μυαλό, την είχαν απολύσει από όλα τα έντυπα εκείνη την εποχή, και δεν μπορούσε να βρει πουθενά δουλειά, παρότι ήταν τόσο σπουδαία δημοσιογράφος και συγγραφέας. Και η Ένωση Συντακτών δεν μπορούσε να πιστοποιήσει ότι ήταν δημοσιογράφος, παρότι δημοσιογραφούσε επί 25 ολόκληρα χρόνια. Πήγε λοιπόν στο υπουργείο Εσωτερικών που της ζήτησε πιστοποιητικό επαγγέλματος. Αυτή δεν είχε και δεν μπορούσε να προμηθευτεί. Τότε μια κοπέλα τής είπε πως δεν ήταν ανάγκη να δηλώσει το επάγγελμα δημοσιογράφος και πως θα μπορούσε να δηλώσει κάτι άλλο. Είπε κι αυτή ωραία, “θα δηλώσω πόρνη”. Και εκεί έγινε μια σουρεαλιστική στιχομυθία μεταξύ της Ζωγράφου και του διευθυντή του υπουργείου Εσωτερικών ο οποίος έπαθε αλλεπάλληλα… εγκεφαλικά.
Η δεύτερη ιστορία είναι κάτι τραγικό που συνέβη στην Λιλή Ζωγράφου, όμως μέσα από αυτό κατάφερε να βρει τις δυνάμεις της και στο τέλος λέει και η ίδια πως η ζωή νικά, παρά τις αντιξοότητες», σημείωσε η ηθοποιός σε μια δια ζώσης συνέντευξη που μας παραχώρησε λίγο πριν το ανέβασμα της παράστασης «Επάγγελμα Πόρνη» στο Θέατρο Αυλαία (ΧΑΝΘ, πλευρά Τσιμισκή) στις 7, 8 και 9 Φλεβάρη ώρα 21.00.
Η κυρία Παλαιολόγου αποφεύγει να ξεστομίσει την δεύτερη ιστορία που συνέβη το 1973: Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας παραμονές πρωτοχρονιάς η Λιλή Ζωγράφου νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρική κλινική και εκεί έπεσε θύμα βιασμού από τους νυχτερινούς φύλακες.
«Η δεύτερη ιστορία είναι πιο σκοτεινή, είναι ένα σοκ για τον θεατή, είναι από ιστορίες που ανατριχιάζεις ακούγοντάς τες. Όμως και μέσα από αυτήν φαίνεται πως αν έχεις δύναμη, μπορείς να ξεπεράσεις κάθε αντιξοότητα. Η ηρωίδα δεν αντιλαμβάνεται το τι της συμβαίνει. Περνάει δύσκολα αλλά βρίσκει το σθένος να σταθεί στα πόδια της. Σε αυτό το δεύτερο σκέλος η Ζωγράφου λέει συγκλονιστικά πράγματα που νομίζω ακουμπάνε στην ψυχή του καθενός. Μιλάει για τις σχέσεις, για τις γυναίκες, για το πώς βιώνουμε τη μοναξιά μας, για το ότι οι άνθρωποι χάνουν την αξιοπρέπειά τους μην έχοντας δουλειά και όλα αυτά είναι πράγματα που δυστυχώς ισχύουν και σήμερα. Αγγίζουν τον θεατή με έναν τρόπο όχι μίζερο, αλλά με έναν λόγο σπαθάτο και δυναμικό» σημείωσε η ηθοποιός. Παράλληλα μιλώντας για την πρώτη ιστορία τόνισε πως «η ηρωίδα αντιμετωπίζει το γραφειοκρατικό θέμα με την δήλωση του επαγγέλματός της με χιούμορ και τρέλα».
Απαντώντας σε ερώτησή μας για την αναμέτρηση με έναν μονόλογο είπε πως αυτό «δεν είναι εύκολη υπόθεση». «Ο μονόλογος είναι ένα σοβαρό εγχείρημα για κάθε ηθοποιό. Εκεί μετριέται με τον εαυτό του. Οι απαιτήσεις είναι υψηλές. Είσαι μόνος σου στη σκηνή, για μια ώρα, οφείλεις να μεταδώσεις όλα τα συναισθήματα που υπάρχουν μέσα στο κείμενο. Εγώ μέσα σε αυτό το κείμενο δεν κάνω μόνο τη Λιλή Ζωγράφου, αλλά και άλλους ρόλους. Ο κόσμος λέει ότι είναι σαν να παίζουν κι άλλοι δέκα ηθοποιοί. Ζωντανεύει όλη η εποχή και όλοι οι ρόλοι. Πιστεύω πως μετά από έναν μονόλογο ένας ηθοποιός κάνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά στην καριέρα του».
Στάθηκε τυχερή που είχε στο πλευρό της τον Ένκε Φεζολλάρι και μιλάει για αυτόν με θαυμασμό και εκτίμηση. «Ο μονόλογος πρωτοανέβηκε το 2014 και ξαναπαίχτηκε και στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Εγνατία. Στη συνέχεια τον είχαμε αφήσει για δύο χρόνια. Η ιδέα να κάνουμε αυτή την παράσταση ήταν του Ένκε. Ξεκινήσαμε με αυτό και έπειτα κάναμε και άλλες δουλειές μαζί. Τον εμπιστεύομαι. Είναι ένας πολύ καλός νέος σκηνοθέτης, πολύ ταλαντούχος που αγαπάει τους ηθοποιούς και σέβεται και το κείμενο. Και δεν έχει αυτή τη “σκηνοθετίτιδα”. Αφήνει τα πράγματα να ανασάνουν χωρίς να φαίνεται ότι είναι ο σκηνοθέτης από πάνω που δεσπόζει. Στην εποχή μας συμβαίνει συχνά οι σκηνοθέτες να θεωρούνται πιο σημαντικοί κι από τα ίδια τα έργα», σημείωσε η ηθοποιός.
Ποια θα είναι τα επόμενα βήματά της; «Υπάρχει ένα έργο που δεν έχει παιχθεί ποτέ στην Ελλάδα και είναι σταθμός στη λογοτεχνία. Το επιλέξαμε για του χρόνου με τον Ένκε Φεζολλάρι, είμαστε σε συζητήσεις και ευελπιστώ να ευδοκιμήσει αυτή η συνεργασία, να βρούμε έναν καλό παραγωγό και ένα καλό θέατρο γιατί είναι πολύ ωραία πρόταση», τόνισε.
Την ρωτήσαμε αν θα επέστρεφε στην μικρή οθόνη. «Φυσικά, γιατί μου αρέσει η τηλεόραση», σημείωσε και πρόσθεσε: «Είμαι ένας άνθρωπος που έχει κάνει αρκετή τηλεόραση και όχι κατ’ ανάγκη, αλλά κατ΄ επιλογή. Οπότε φυσικά και θα επέστρεφα σε αυτήν αν υπήρχε μια καλή πρόταση».
Στο «Επάγγελμα Πόρνη» μουσική έγραψε ο Σταμάτης Κραουνάκης. Η παράσταση από 9/3 θα παιχθεί εκ νέου στην Αθήνα. Είσοδος: 13€ κανονικό & 10€ μειωμένο. Προπώληση: Ταμείο Θεάτρου Αυλαία, Gooddeals, Viva. Για κρατήσεις εισιτηρίων καλέστε στο 2310 237700 (Ώρες Λειτουργίας: 10:30 π.μ. - 1:30 μ.μ., 5:30 μ.μ. - 9:00 μ.μ.).
