Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

«Περιμένοντας τον Γκοντό» στη Θεσσαλονίκη (ΦΩΤΟ)

Ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας μιλά στο Typosthes.gr για την παράσταση στο Βασιλικό

Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ

Μπαίνοντας στο Βασιλικό Θέατρο δεσπόζει το σκηνικό της παράστασης «Περιμένοντας τον Γκοντό» που παίζεται εδώ και λίγες μέρες από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Ένας ξύλινος δρόμος εισβάλλει στην Πλατεία, δεξιά του βρίσκεται ο κορμός ενός δέντρου, και πάνω από τη σκηνή τις Παρασκευές και τα Σάββατα υπάρχει θέση για τους αγγλικούς υπέρτιτλους.

Μπορεί αυτά να κερδίζουν το μάτι, όμως την ψυχή και το μυαλό κερδίζουν οι ερμηνείες των ηθοποιών της παράστασης που με τη σκηνοθεσία του Γιάννη Αναστασάκη φέρνουν ένα τελικό αποτέλεσμα το οποίο θα σας αγγίξει, αν είστε λάτρεις του καλού θέατρου, όχι όμως του εύπεπτου, αλλά αυτού που θα σας κάνει να συλλογιστείτε, να σκεφτείτε, και να φύγετε έχοντας μπροστά σας μια βραδιά γεμάτη με θέματα για συζήτηση.

Για όσους δεν γνωρίζουν να υπενθυμίσουμε πως στο έργο αυτό του Μπέκετ οι δύο κύριοι ήρωες είναι ο Βλαδίμηρος κι ο Εστραγκόν που βρίσκονται σε μια ερημιά και περιμένουν τον Γκοντό, ο οποίος τους υποσχέθηκε πως θα έρθει. Και θα τους δώσει και τη λύση. Θα έρθει όμως; Γιατί αργεί; Τι θα γίνει όταν εμφανιστούν ο Πότζο και ο Λάκυ; Και γιατί ο Βλαδίμηρος και ο Εστραγκόν δεν κάνουν τίποτα σε αυτή την αναμονή τους;

Ο Κωνσταντίνος Χατζησάββας που υποδύεται τον Εστραγκόν απάντησε στις ερωτήσεις μας, μίλησε για τον ήρωα που ερμηνεύει, για τον Μπέκετ και φυσικά για τον Γκοντό.  

-Οι δύο ήρωες γιατί δεν κάνουν τίποτα ενώ περιμένουν τον Γκοντό; Γιατί αρνούνται να πάρουν αποφάσεις;

-Οι δυο τους κάνουν ό,τι μπορούν και επινοούν παιχνίδια, για να αντιμετωπίσουν τον αδυσώπητα αργό χρόνο, σε αυτή την ατέλειωτη αναμονή του Γκοντό. Η παραδοξότητα είναι ότι δε φεύγουν, ενώ δε φαίνεται η παραμονή τους εκεί να τους έχει επιβληθεί από εξωτερικό παράγοντα. Αυτό συμβαίνει επειδή αρνούνται στο συνειδητό επίπεδο να αποδεχθούν την τραυματική αλήθεια ότι ο Γκοντό έχει πεθάνει ή δεν υπήρξε. Η ελπίδα πως ο Γκοντό θα έρθει ορίζει την ύπαρξή τους. Είναι σαν να αναρωτιέται κανείς γιατί δεν αυτοκτονούμε, ενώ σε μια υπαρξιακή κρίση μπορεί να συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή είναι μάταιη.

-Πολλοί υποστηρίζουν πως ο Γκοντό είναι ο Θεός, και πως ο συγγραφέας έφτιαξε το όνομα από τη λέξη «God». Ο ίδιος ο Μπέκετ πάντα αρνιόταν αυτή την ερμηνεία. Τελικά ποιος είναι ο Γκοντό;

-Ο Μπέκετ πράγματι έλεγε πως αν ήθελε ο Γκοντό να είναι ο Θεός, θα τον ονόμαζε έτσι και όχι Γκοντό. Ωστόσο το όνομά του, καθώς και άλλα στοιχεία που δίνονται για αυτόν (έχει λευκή γενειάδα, μετατρέπεται σε τιμωρό αν τον παρατήσεις), προκαλούν φυσιολογικούς θρησκευτικούς συνειρμούς. Μάλλον ο Γκοντό είναι ό,τι προσμένει ένας άνθρωπος για να τον λυτρώσει. Μπορεί να είναι θεός, ένας ηγέτης ή οποιαδήποτε (μάταιη) προσμονή έχουμε. Είναι αυτό που θα νοηματοδοτήσει τη ζωή μας, για την οποία το μόνο σίγουρο είναι ο θάνατος.

-Ο Εστραγκόν και ο Βλαδίμηρος πόσο διαφέρουν; Και πόσο επηρεάζει ο ένας τον άλλο; Είναι πράγματι «μαζί» σε αυτή την αναμονή ή όχι;

- Ο Εστραγκόν είναι κάπως πιο απελπισμένος από τον Βλαδίμηρο. Πάντως σύμφωνα με κάποιες αναλύσεις, οι δύο αυτοί διανοούμενοι κλόουν είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Θα μπορούσαν να είναι ένας άνθρωπος και αποτελούν την αρσενική και θηλυκή του πλευρά. Σίγουρα πάντως είναι μαζί σε αυτή την ατέρμονη αναμονή. Αυτή κατά τη γνώμη μου είναι και η ελπίδα στο έργο. Το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον.

-Με την σκηνοθετική προσέγγιση του κυρίου Αναστασάκη η σκηνή εισβάλει στην πλατεία. Πώς αυτή η «εισβολή» επηρεάζει και τον τρόπο προσέγγισης του έργου και των ρόλων; Πόσο «μέσα» στο έργο μπαίνει ο θεατής;

- Η σκηνοθετική ιδέα της ένωσης σκηνής-κοινού δεν επηρέασε με κάποιο τρόπο την προσέγγιση και ερμηνεία των ρόλων. Έχω πάντως την αίσθηση αυτές τις πρώτες εβδομάδες, πως το κοινό υποδέχεται με πολύ ενδιαφέρον και θέρμη την παράσταση στο σύνολό της και είναι προσηλωμένο σε ό,τι διαδραματίζεται επί 2 ώρες.

-Αν έπρεπε να περιμένετε τον Γκοντό, τι θα κάνατε περιμένοντας τον;

-Νομίζω ότι λίγο-πολύ όλοι μας έχουμε έναν Γκοντό που περιμένουμε, έστω και στο βάθος της ψυχής μας. Έτσι κι εγώ. Δε διαφέρω πολύ από τον Εστραγκόν και το Βλαδίμηρο. Επινοώ παιχνίδια και δραστηριότητες που δίνουν ενδιαφέρον στη ζωή μου και με αποσπούν από την μινόρε αλήθεια ότι όλα ενέχουν μια ματαιότητα. Ίσως για αυτό το λόγο κάνω και αυτή τη δουλειά, που ουσιαστικά είναι ένα παιχνίδι το οποίο παίζω με σοβαρούς όρους.

Συντελεστές

Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης, Σκηνοθεσία: Γιάννης Αναστασάκης, Σκηνικά – Κοστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν, Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Μάνος Μυλωνάκης, Επιμέλεια Κίνησης: Δημήτρης Σωτηρίου.

Παίζουν: Γιώργος Καύκας (Βλαδίμηρος), Φούλης Μπουντούρογλου (Αγόρι), Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Πότζο), Θανάσης Ραφτόπουλος (Λάκυ), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Εστραγκόν).

Χρήσιμα

Παίζεται: Τετάρτη 18:00, Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο 21:00, Κυριακή 19:00. Διάρκεια: 130’. Είσοδος: Τετάρτη και Πέμπτη 5 €, Παρασκευή 10,8 και 7€, Σάββατο και Κυριακή 13, 19 και 8€. Πληροφορίες: Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος Τηλ. 2315-200200.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Σημαντικός πυλώνας ανάπτυξης για τον Δήμο Αριστοτέλη το πρόγραμμα Εταιρικής Υπευθυνότητας της Ελληνικός Χρυσός
Μόνο μέσα στο 2023 υλοποιήθηκε πρόγραμμα με 146 έργα και δράσεις ύψους 1.73 εκατ. ευρώ
Σημαντικός πυλώνας ανάπτυξης για τον Δήμο Αριστοτέλη το πρόγραμμα Εταιρικής Υπευθυνότητας της Ελληνικός Χρυσός