Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Η οικογενειοκρατία καλά κρατεί στη χώρα μας με τα ονόματα των πολιτικών που μας κυβερνούν να προέρχονται από δύο –τρεις οικογένειες. Τι γίνεται όμως όταν ένα όνομα, όχι απλά δεν αποτελεί το διαβατήριο για την επιτυχία, αλλά είναι εγγύηση για την αποτυχία;
Στην κωμωδία «Φτυστός ο μακαρίτης» που παίζεται στο Θέατρο Εγνατία επί σκηνής εκτυλίσσονται οι περιπέτειες της οικογένειας Μπεζενόγλου. Η αφήγηση ξεκινά από τον παππού ή καλύτερα από την προγιαγιά, πηγαίνει στον μπαμπά και στο τέλος στον γιο. Όλοι τους είναι ψεύτες, χρωστούν, δεν πληρώνουν και εξαπατούν σε μια προσπάθεια να τα κουκουλώσουν.
«Ξεκίνησα να γράφω το έργο πριν τρία χρόνια (…) αυτό όμως που του έδωσε την τελική του σφραγίδα είναι η τωρινή κατάσταση της χώρας μας. Αυτή ξεκαθάρισε μέσα μου την επιθυμία να μιλήσω για τη ψυχοσύνθεση του Έλληνα, για την πραγματική μας ταυτότητα που έχουμε αποποιηθεί. Όχι για να την προβάλλουμε προκλητικά, να ντραπούμε ή να δικαιολογηθούμε αλλά για να γελάσουμε μαζί της και να την αποδεχτούμε. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει ελπίδα για μια καινούργια αρχή», μας είπε η βραβευμένη συγγραφέας του έργου Πένυ Φυλακτάκη.
Όσο για τη σκηνοθεσία που έκανε ο Δημήτρης Σακατζής έχει αναφορές στην ιστορία της ελληνικής κωμωδίας από τις ασπρόμαυρες ταινίες του Τζαβέλλα, μέχρι τον Σακελλάριο και τον Δαλιανίδη.
Από τη συζήτηση δεν θα μπορούσε να λείπει και η «Ούγκα Κλάρα», η ομάδα στην οποία η κα Φυλακτάκη ήταν μέλος και που πριν λίγα χρόνια σταμάτησε να λειτουργεί. «Κάθε κλείσιμο θεατρικής στέγης στην πόλη μας το θεωρώ ορφάνια. Μετά όμως την καταιγίδα, πάντα βγαίνει ο ήλιος. Χώροι και θίασοι ξαναφτιάχνονται από την αρχή, αρκεί να υπάρχουν οι άνθρωποι με όραμα», δήλωσε η συγγραφέας.
-Συνήθως ένα όνομα ανοίγει πόρτες, πολιτικές και επαγγελματικές καριέρες. Το όνομα όμως των Μπεζενόγλου λειτουργεί κάπως διαφορετικά. Τι συμβαίνει;
-Στο έργο το όνομα Μπεζενόγλου είναι στιγματισμένο με μια...ιδιότυπη κατάρα: όποιος έχει αυτό το όνομα είναι καταδικασμένος να χρωστάει και να μην πληρώνει, να λέει συνεχώς ψέμματα, να εξαπατά τους άλλους και μετά να προσπαθεί να τα κουκουλώσει! Παρακολουθούμε έτσι την ιστορία της οικογένειας Μπεζενόγλου όπου κάθε γενιά προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτή την κατάρα που κληρονομείται με το όνομα αλλά...μάταια!
-Πώς γεννήθηκε η ιδέα;
-Μέσα από το ερώτημα που όλοι κάνουμε σε κάποια στιγμή στη ζωή μας όταν κάτι πάει στραβά: «Τί φταίει; Γιατί συμβαίνει σε εμένα αυτό;». Η απάντηση συνήθως δεν δίνεται γιατί πρέπει να παραδεχτούμε ότι η αιτία βρίσκεται μέσα μας, και πρέπει να αλλάξουμε εμείς για να αλλάξει η κατάσταση. Στο «Φτυστός ο Μακαρίτης» αυτή η βαθύτερη αιτία δίνεται με τρελά κωμικό, σχεδόν σουρεαλιστικό τρόπο, ως ένα άτιμο μικρόβιο που στοιχειώνει τους Μπεζενόγλου!
-Το «Φτυστός ο μακαρίτης» ήταν ένα από τα άπαιχτα έργα σας που τώρα ανεβαίνει στη σκηνή. Κάνατε αλλαγές πάνω του/ επικαιροποιήσεις;
-Το «Φτυστός ο Μακαρίτης» είναι το συγγραφικό μωρό που κυοφορούσα μεγαλύτερο διάστημα από κάθε άλλο έργο μου. Ξεκίνησε να γράφεται πριν τρία χρόνια. Φυσικά στην διάρκεια αυτή οι αλλαγές ήταν συνεχείς και αδιάλειπτες, αυτό όμως που του έδωσε την τελική του σφραγίδα είναι η τωρινή κατάσταση της χώρας μας. Αυτή ξεκαθάρισε μέσα μου την επιθυμία να μιλήσω για τη ψυχοσύνθεση του Έλληνα, για την πραγματική μας ταυτότητα που έχουμε αποποιηθεί. Όχι για να την προβάλλουμε προκλητικά, να ντραπούμε ή να δικαιολογηθούμε αλλά για να γελάσουμε μαζί της και να την αποδεχτούμε. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει ελπίδα για μια καινούργια αρχή.
-Πώς είναι η συνεργασία με τον κ. Σακατζή; Πού εστίασε τη σκηνοθετική ματιά του;
-Έζησα μια σπάνια ευτυχία: ο σκηνοθέτης όχι απλά κατάλαβε και υπηρέτησε το κείμενο, αλλά το φώτισε και το ανέδειξε. Ο Δημήτρης Σακατζής σκηνοθέτησε το έργο αποτείνοντας φόρο τιμής στην ιστορία της ελληνικής κωμωδίας από τις ασπρόμαυρες ταινίες του Τζαβέλλα, μέχρι τον Σακελλάριο και τον Δαλιανίδη. Είδα με μεγάλη μου χαρά ότι η σκηνοθεσία με την αισθητική της εντάσσει το «Φτυστός ο Μακαρίτης» μέσα σε μια τόσο τιμημένη κωμική παράδοση. Και πραγματικά πέτυχε το στόχο της, καθώς ήδη σε μία από τις πρώτες παραστάσεις ακούσαμε έναν θεατή στο τέλος της παράστασης να λέει «Πολύ ωραίο έργο. Είναι κάποια ελληνική ταινία που δεν την ξέρουμε;;»
-Στο έργο από την πτώχευση υπάρχει πέρασμα στην ανάκαμψη. Στην πραγματικότητα τι συμβαίνει;
-Μακάρι να μπορούσα να απαντήσω ότι πηγαίνουμε προς τη μία πλευρά ή προς την άλλη. Το μεγαλύτερο μας πρόβλημα σήμερα είναι ότι είμαστε στο «πέρασμα» αλλά δεν ξέρουμε προς ποια κατεύθυνση.
-Έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε που σταμάτησε τη λειτουργία της η «Ούγκα Κλάρα». Χωρίς στέγη έχει μείνει και η «Πειραματική Σκηνή της Τέχνης». Πώς βλέπετε την θεατρική εικόνα της πόλης μας;
-Κάθε κλείσιμο θεατρικής στέγης στην πόλη μας το θεωρώ ορφάνια. Μετά όμως την καταιγίδα, πάντα βγαίνει ο ήλιος. Αν η Πειραματική Σκηνή δεν έκλεινε δε θα χαιρόμασταν τη διαφορετική παράσταση στη Βίλα Καπαντζή. Αν η Ούγκα Κλάρα δεν τελείωνε δε θα μπορούσε να γεννηθεί το «Φτυστός ο Μακαρίτης». Πρέπει να κλείσει ένας κύκλος για να ξεκινήσει ο επόμενος, είναι νόμος της φύσης. Χώροι και θίασοι ξαναφτιάχνονται από την αρχή, αρκεί να υπάρχουν οι άνθρωποι με όραμα.
Συγγραφέας: Πένυ Φυλακτάκη, Σκηνοθεσία: Δημήτρης Σακατζής, Βοηθ. Σκηνοθέτη: Πηνελόπη Χριστοπούλου, Νατάσσα Αστρεινίδη, Σκηνικά- Κοστούμια: Μαρίνα Γκούμλα, Μουσική: φωνητικό συγκρότημα Stringless .
Παίζουν οι Αγγελική Αρναούτογλου, Μάρα Γαβριηλίδου, Άννα Γεννησαριώτου, Βασίλης Κανελλόπουλος, Γιάννης Περδίκης, Λένα Πετροπούλου.
Το έργο «Φτυστός ο μακαρίτης» παίζεται στο Θέατρο Εγνατία (Πατρ. Ιωακείμ 1 και Πλ. Αγίας Σοφίας) Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο: 21:00. Κυριακή: 19:00.
Είσοδος: 12 ευρώ, 8 (φοιτητικό, μαθητικό, άνω των 65 ετών), 5 (για ανέργους με επίδειξη ταυτότητας και κάρτας ανεργίας) και 5 (για ομάδες άνω των 30 ατόμων). Πληροφορίες-Κρατήσεις : 2310 225172 (ταμείο θεάτρου).
