Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
«Μπαίνεις στον χώρο. Βλέπεις στρώματα στο πάτωμα. Ξαπλώνεις. Κλείνεις τα μάτια. Ακούγεται μια φωνή. Αναμνήσεις. Εκατοντάδες αναμνήσεις. Όνειρα. Φαντασιώσεις. Γεγονότα. Μικροπράγματα της καθημερινότητας. Θραύσματα μνήμης. Σκέψεις αποσπασματικές. Ίσως και ασυνάρτητες. “Πρέπει” και “Μη”. Ξεχασμένα από καιρό. Γνώριμοι ήχοι. Τραγούδια που έχουν κολλήσει στο μυαλό σου. Μυρωδιές».
Αυτές είναι οι οδηγίες για την περφόρμανς με τίτλο «Θυμάμαι…» που θα παρουσιάσει η Όλγα Ποζέλη απόψε και αύριο σε ένα νέο χώρο, στα Σφαγεία (26ης Οκτωβρίου 35).
Πηγή έμπνευσης στάθηκε το βιβλίο του Joe Brainard, το οποίο καταγράφει τις αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια. Η Ποζέλη, που έχει καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, και με την ομάδα της «Νοητή Γραμμή» ασχολούνται με το devised theater, χρησιμοποίησαν αυτό το βιβλίο και έφτιαξαν μια δική τους παράσταση βασιζόμενοι σε δικές τους αναμνήσεις. Και μέσω της αφήγησης θα οδηγήσουν το κοινό σε ένα ταξίδι στην παιδική και εφηβική ηλικία. Όσοι θελήσετε να δείτε την περφόρμανς από κοντά η δημιουργός συστήνει «να πάτε με ανοιχτή καρδιά και με διάθεση να θυμηθείτε πολλά από τη ζωή σας».
-Πείτε μας δυο λόγια για το «Θυμάμαι».
-Θα έλεγα ότι είναι μια εγκατάσταση, γιατί δεν πρόκειται για μια κλασική παράσταση. Οι θεατές θα ξαπλώνουν στο πάτωμα, θα κλείνουν τα μάτια και θα πηγαίνουν μαζί μου ένα ταξίδι στα παιδικά και εφηβικά τους χρόνια. Είμαι Θεσσαλονικιά και οι αναμνήσεις μου, παιδικές και εφηβικές, σχετίζονται με την πόλη.
-Ποιος ο στόχος της παράστασης;
-Στόχος είναι να νιώσουμε ότι μας συνδέουν τόσα πολλά που ουσιαστικά είμαστε όλοι ένα, είμαστε όλοι συγγενείς. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ ποιητική, έχει μυρωδιές, τραγούδια όλα acapella τραγουδισμένα από μένα, και δεν ζητώ τίποτα παραπάνω από τη διάθεση των θεατών να χαλαρώσουν και να βουτήξουν στις δικές τους αναμνήσεις.
-Όποιες κι αν είναι αυτές; Υπάρχει και ο φόβος να μην είναι ευχάριστες…
-Όλα είναι μέσα στη ζωή. Πάντα υπάρχουν οι χαρούμενες και οι θλιμμένες αναμνήσεις. Έτσι κι αλλιώς οι αναμνήσεις δεν είναι τα γεγονότα όπως συνέβησαν, γιατί το μυαλό κάπως τα αλλάζει όλα. Ποτέ δεν είναι ακριβώς το γεγονός όπως έχει συμβεί. Είναι χρωματισμένο με τη δική μας τη διάθεση.
Βέβαια αν κάποιος θελήσει να μοιραστεί μια δική του ανάμνηση είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτος, αλλά η δική μου φωνή και οι δικές μου αναμνήσεις θα καθοδηγούν αυτό το ταξίδι.
-Η παράσταση έχει παρουσιαστεί στο Λουξεμβούργο και στο Λονδίνο. Είναι η πρώτη φορά που θα ανεβεί σε ελληνικό έδαφος.
-Ακριβώς. Η πρεμιέρα έγινε στο Λουξεμβούργο και δώσαμε δίγλωσση παράσταση: μια φορά στα ελληνικά για τους Έλληνες του Λουξεμβούργου και μία στα αγγλικά για τους ξένους εκεί. Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία! Εκεί το δοκιμάσαμε για πρώτη φορά. Μετά παίξαμε σε ένα φεστιβάλ στο Λονδίνο όπου ήταν επίσης άλλη συνθήκη, ήταν ένας προς ένα. Έμπαινε ένας θεατής μέσα στην αίθουσα. Η παράσταση προσαρμόζεται ανάλογα με το χώρο. Ο χώρος που παίζουμε εδώ, τα Σφαγεία, είναι πολύ ωραίος, και ταιριάζει στην παράστασή μας.
-Πώς θα προσαρμοστεί;
-Είστε όλοι ξαπλωμένοι κάτω κι εγώ θα περιπλανιέμαι ανάμεσά σας. Το ζητούμενο είναι να ακούσετε εμένα να λέω κάποιες αναμνήσεις και οι δικοί σας συνειρμοί θα σας φέρουν κάποια πράγματα στο μυαλό. Είναι περισσότερο κάτι σαν διαλογισμός, χωρίς αυτό να τρομάζει.
-Πόσο διαρκεί;
-Μία ώρα και 10 λεπτά.
-Και πώς θα το περιγράφατε σε κάποιον για να έρθει;
-Να ‘ρθει με την καρδιά ανοιχτή και με μια διάθεση να θυμηθεί πολλά πολλά πράγματα από τη ζωή του.
-Τι άλλο σχεδιάζετε αυτό το διάστημα;
-Με την ομάδα μου, τη «Νοητή Γραμμή», τα τελευταία χρόνια ασχολούμαστε με το Devised Theater, το θέατρο της επινόησης. Ασχολούμαστε με θέματα που μας καίνε και μας ενδιαφέρουν, και δημιουργούμε την παράσταση εκ του μηδενός. Για τη συγκεκριμένη δράση πήραμε αφορμή από ένα βιβλίο ενός αμερικάνου της δεκαετίας του 50 που ονομαζόταν «Θυμάμαι» και φτιάξαμε μια δική μας παράσταση με τις δικές μας αναμνήσεις.
Είναι πολύ δημιουργικό είδος θεάτρου γιατί κάνεις εξαρχής κάτι και σε κάθε παράσταση devised υπάρχουν πάντα στοιχεία αυτοβιογραφικά, χρησιμοποιείς κομμάτια από τη δική σου εμπειρία, τις δικές σου ανάγκες, τους δικούς σου προβληματισμούς. Αφορά πολύ τους ανθρώπους του σήμερα: τι μπορεί να τους προβληματίζει.
Συντελεστές
Σύλληψη, σκηνοθεσία, ερμηνεία: Όλγα Ποζέλη
Εικαστικός σχεδιασμός: Κωστής Δάβαρης
Ηχητικός σχεδιασμός: Studio Φabrika | Νάσσος Σωπύλης
Σχεδιασμός φωτισμών: Παναγιώτης Μανούσης
Συνεργάτης στον σχεδιασμό και την εκτέλεση: Δημήτρης Βέργαδος
Παραγωγή: Ομάδα Θεάτρου ΝΟΗΤΗ ΓΡΑΜΜΗ
Τιμές εισιτηρίων: 10 €, 5 € για ανέργους με κάρτα ανεργίας. Ώρα έναρξης 21.00. Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο των 49ων Δημητρίων.
«Νοητή Γραμμή», Devised Theater και «Θυμάμαι…»
Το «Devised Theater», το θέατρο της επινόησης, είναι το είδος θεάτρου που έχει επιλέξει και ερευνά συστηματικά η Ποζέλη από το 2001 που ιδρύει τη «Νοητή Γραμμή» μαζί με τον εικαστικό-αρχιτέκτονα Κωστή Δάβαρη. Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, με δασκάλα για τα θεατρικά της γράμματα τη Ρούλα Πατεράκη, περιλαμβάνει στη διαδρομή της και τη μαθητεία στο Royal Holloway and Bedford New College του Λονδίνου. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχει με τις παραστάσεις που σκηνοθετεί σε διεθνή φεστιβάλ, μετρώντας στο βιογραφικό της αρκετές διακρίσεις.
Η παράσταση «Θυμάμαι…» έκανε πρεμιέρα στις 22 Ιουνίου 2014 στο Φεστιβάλ Μονοδράματος του Λουξεμβούργου “Fundamental Monodrama Festival” σε δίγλωσση εκδοχή (ελληνικά και αγγλικά). Ακολούθησε μια παράσταση στις 13 Ιουλίου 2014 στο Lost Theatre του Λονδίνου, στο πλαίσιο του φεστιβάλ “Face to Face”.
