Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
«Δεν είναι η πόλη το καλοκαίρι για τα παιδιά…». Με αυτή τη φράση αρχίζει η παράσταση του ΚΘΒΕ «Στις Παιδικές Ψυχές στα Πάρκα» που επιστρέφει φέτος ανανεωμένη για να χαρίσει στιγμές ξενοιασιάς σε μικρούς και μεγάλους.
Μια μουσικοθεατρική παράσταση σε πάρκα και πλατείες της Θεσσαλονίκης, που γεννήθηκε από τη θέληση ενός παιδιού να μην κλείνεται και το καλοκαίρι σε κλειστές αίθουσες, αλλά να βγει έξω να παίξει.
Πρώτος σταθμός; Απόψε ο Κήπος των Εποχών, στη Νέα Παραλία όπου στις 19.00 δοθεί η πρεμιέρα. Ο Γιάννης Τσιακμάκης που τη σκηνοθετεί μίλησε μαζί μας για αυτό το εγχείρημα.
-Δεύτερη χρονιά για τις «Παιδικές ψυχές στα πάρκα». Τι θα δούμε φέτος; Τι έχει αλλάξει;
-Η απόφαση του καλλιτεχνικού διευθυντή του ΚΘΒΕ, του κύριου Βούρου, να βγει η παράσταση για δεύτερη φορά στα πάρκα, όπως καταλαβαίνετε, επισφράγισε την επιτυχία της πρώτης χρονιάς και έδωσε μεγάλη χαρά τόσο σε μένα προσωπικά όσο και στους πολύτιμους συναδέλφους - συνεργάτες μου, την χορογράφο Ευανθία Σοφρωνίδου και τη μουσικό Ευγενία Πανταζόγλου που για άλλη μια φορά θεωρώ ότι έδωσαν το καλύτερό τους εαυτό και έκαναν εξαιρετική δουλειά.
Ξέρετε, νομίζω ότι μέρος της επιτυχίας αυτού του εγχειρήματος οφείλεται στο ότι κατάφερε να ψυχαγωγήσει σημαντικά όχι μόνο τα παιδιά αλλά και τους γονείς τους. Πρέπει να σας πω ότι πολλοί από αυτούς μας πλησίαζαν μετά το τέλος της παράστασης και μας ρωτούσαν για τα τραγούδια. Δεν τα γνώριζαν και ήθελαν να μάθουν περισσότερα για αυτά. Τα εμπορικά παιδικά τραγούδια έχουν κατακλύσει την τηλεόραση και δυστυχώς κρατούν στην αφάνεια μουσικούς θησαυρούς.
Έτσι αν και η παράσταση κινείται και φέτος στο ίδιο καλλιτεχνικό πλαίσιο φροντίσαμε να την ανανεώσουμε ως προς το περιεχόμενό της. Έχουμε κρατήσει ίδια μόνο τέσσερα από τα περσινά τραγούδια και την έχουμε εμπλουτίσει με πολλά νέα αξιόλογων συνθετών και τραγουδοποιών όπως των Ν. Βενετσάνου, Β. Γερμανού, Π. Θαλασσινού, Ν. Κηπουργού, Δ. Μπασλάμ, Χρ. Παπαδόπουλου, Γ. Χατζηπιερρή και άλλων.
-Ένα μεγάλο μέρος βασίζεται στη μουσική και τα τραγούδια. Πώς δουλέψατε σε αυτό το κομμάτι;
-«Οι παιδικές ψυχές στα πάρκα» δεν βασίζονται απλώς στη μουσική και τα τραγούδια. Είναι θα έλεγα μια παιδική συναυλία με τραγούδια θεατροποιημένα και χορογραφημένα έτσι ώστε να διατηρείται συνεχώς ζωντανό το ενδιαφέρον των παιδιών.
Από την αρχή θέλησα να μην υπάρχει μια κλασική δομή παράστασης με αρχή μέση και τέλος γιατί αυτό θα περιόριζε τη θέαση της από τους περαστικούς. Μεγάλο μέρος του κοινού μας είναι περαστικοί πολίτες που κάνουν βόλτα στην παραλία ή που έρχονται στα πάρκα για να παίξουν τα παιδιά τους χωρίς να γνωρίζουν την ύπαρξη της δράσης μας και κατά συνέπεια μπορεί να μας πετύχουν στη μέση αυτής ή και στο τέλος της. Επιδίωξα λοιπόν να υπάρχει μία ροή τέτοια που θα απέτρεπε την αίσθηση της ατελούς συνέχειας στο θεατή. Όποιος θέλει μπορεί να καθίσει να παρακολουθήσει, να φύγει και να ξαναέρθει.
Η μουσική διάσταση λοιπόν φυσικά και δουλεύτηκε πολύ. Μάλιστα φέτος που είχαμε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μας τολμήσαμε μία πιο σύνθετη ενορχήστρωση. Έχουμε τρεις μουσικούς που παίζουν πέντε όργανα. Φλάουτο, κλαρίνο, τρομπέτα, ακορντεόν και κιθάρα. Έχουμε και περισσότερες πολυφωνίες. Τέλος τολμήσαμε να εντάξουμε στο πρόγραμμα και τραγούδια που δεν είναι καταχωρημένα επισήμως ως παιδικά αλλά λόγω του περιεχομένου τους μπορούν να αγγίξουν τις παιδικές ψυχές. Κάποια από αυτά έχουν ερμηνευτεί και στο παρελθόν από παιδικές χορωδίες και ανάλογα μουσικά σχήματα.
-Η παράσταση κάλυψε ένα κενό που υπήρχε αναφορικά με τις παιδικές παραστάσεις σε ανοιχτούς χώρους και αγκαλιάστηκε από μικρούς και μεγάλους. Περιμένατε αυτή την ανταπόκριση;
-Αν σας μιλήσω ως καλλιτέχνης θα πρέπει να σας πω ότι ήμουν συγκρατημένος. Δεν ήξερα τι να περιμένω για το παρθενικό ταξίδι αυτής της ιδέας και ομολογώ πως η ενθουσιώδης στάση του κόσμου ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Ως μπαμπάς όμως πρέπει να σας πω ότι κατά βάθος πίστεψα εξαρχής πολύ σε αυτή την ιδέα. Όταν ο γιος μου, μου εξέφρασε το φόβο του μην χάσει το καλοκαίρι βλέποντας παραστάσεις σε σκοτεινές θεατρικές αίθουσες και μου πρότεινε να παρακολουθούμε παιδικά έργα σε ανοιχτούς χώρους, συνειδητοποίησα αφενός ότι η πόλη το καλοκαίρι πραγματικά δεν δίνει τη δυνατότητα εναλλακτικής παιδικής ψυχαγωγίας και αφετέρου ότι είχα στα χέρια μου μια ομολογία που αντιπροσώπευε μεγάλο μέρος του παιδικού κοινού. Τα παιδιά θεωρούν το καλοκαίρι συνώνυμο του παιχνιδιού και του πάρκου. Παίζουν στον καθαρό αέρα κυλιούνται στην άμμο και στα χώματα, νιώθουν ελεύθερα.
-Όλα γεννήθηκαν από μια ιδέα του δικού σας γιου. Πώς του φαίνεται πού κατά κάποιο τρόπο έβαλε κι αυτός το δικό του λιθαράκι; Τι είπε όταν είδε την παράσταση;
-Κατά τη διάρκεια των δοκιμών μας, τον έβλεπα διστακτικό μάλλον δεν μπορούσε να φανταστεί και ο ίδιος πως τελικά θα είναι μια παράσταση στο πάρκο. Υποψιάζομαι ότι θα σκεφτόταν πάλι θέσεις αριθμημένες, τάξη, ησυχία. Όταν την είδε ενθουσιάστηκε. «Αυτό είναι θέατρο καλοκαιριού! Είδες, τι ωραία; Σου τα έλεγα εγώ…».
-Πώς συμμετέχουν τα παιδιά;
-Τα παιδιά δεν παίρνουν ενεργό μέρος στο δρώμενο αλλά είναι ελεύθερα να τραγουδούν, να κρατούν το ρυθμό με ήχους, με παλαμάκια και μερικά ιδιαίτερα ενθουσιώδη σηκώνονται και πηδούν και χορεύουν χωρίς να διαταράσσουν την ισορροπία της παράστασης και αυτό τους δημιουργεί έντονα την αίσθηση της συμμετοχής.
-Στο πλαίσιο της παράστασης γυρίσατε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα της πόλης. Ποια η εικόνα που αποκομίσατε από τα πάρκα της;
-Τόσο οι πλατείες, όσο και τα πάρκα της πόλης είναι γεμάτα παιδιά καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Και αν αυτό φαντάζει προβλέψιμο θα ήθελα να σας θυμίσω ότι πριν από μερικά χρόνια η πόλη άδειαζε τα καλοκαίρια. Τα παιδιά έφευγαν με τους γονείς τους ταξίδια, πήγαιναν σε κατασκηνώσεις και οι γειτονιές ερήμωναν. Η κρίση δυστυχώς έχει στερήσει τις καλοκαιρινές διακοπές από μια πολύ μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας και έχει προκαλέσει συνωστισμό στους ανοιχτούς χώρους της πόλης. Πώς αλλιώς να παλέψεις το καλοκαίρι στην πόλη; «Δεν είναι η πόλη το καλοκαίρι για τα παιδιά…». Με αυτά τα λόγια αρχίζει και η φετινή μας παράσταση.
-Τι θα λέγατε σε όσους δεν έχουν έρθει να δουν τις «Παιδικές ψυχές στα πάρκα»;
-Σε όσους έχουν παιδιά, σε όσους νιώθουν ότι έχουν παιδικές ψυχές αλλά και σε όσους θα ήθελαν να ανακτήσουν χαμένες μνήμες από την παιδικότητα της ψυχής τους θα έλεγα να μην την χάσουν αυτή την παράσταση. Τους προσκαλώ στα πάρκα και τις πλατείες της πόλης να διασκεδάσουμε όλοι μαζί τα καλοκαιρινά ηλιοβασιλέματα μας με τραγούδια και μουσική!
