Υπό το φως της πανσελήνου, οι ήχοι των Magnanimus Trio μάγεψαν το πλήθος κόσμου που συνέρευσε χθες το βράδυ στην αυλή της Casa Bianca. Είτε καθισμένοι σε καρέκλες, είτε στα γρασίδια, ο κόσμος απόλαυσε τη μοναδική αυτή βραδιά και περπάτησε τη Δημοτική Πινακοθήκη θαυμάζοντας τα έργα των καλλιτεχνών.
Οι Magnanimus Trio είναι ο Χρήστος Μπάρμπας στο πιάνο, το νέυ, το καβάλ και τη φωνή, ο Δημήτρης Τασούδης στα τύμπανα, τα κρουστά και το ξυλόφωνο και ο Παύλος Σπυρόπουλος στο κοντραμπάσο, οι οποίοι συνδυάζοντας την τροπική τζαζ με σύγχρονα και παραδοσιακά στοιχεία έδωσαν τον ρυθμό της βραδιάς, παρουσία του δημάρχου της Θεσσαλονίκης, κ. Γιάννη Μπουτάρη.
Δείτε τις φωτογραφίες από τη χθεσινή βραδιά στην Casa Bianca
Η ιστορία της Casa Bianca
Η Casa Bianca χτίστηκε σε σχέδια του Πιέτρο Αρριγκόνι στις αρχές του εικοστού αιώνα και πιο συγκεκριμένα το 1911-1913 για τον ιταλοεβραίο βιομήχανο Ντίνο Φερνάντεζ Ντίαζ. Τα σαλόνια της Βίλας φιλοξένησαν επί χρόνια την καλή κοινωνία της εποχής, ενώ γνωστότερο είναι το ειδύλλιο της κόρης του Φερνάντεζ, Αλίνε ή Αλίκη, με τον έφεδρο ανθυπολοχαγό του ελληνικού στρατού Σπύρο Αλιμπέρτη. Ο Αλιμπέρτης ήταν καθολικός και η Αλίκη έπρεπε να βαφτιστεί ώστε να παντρευτούν, κάτι που έκανε κόντρα στις επιθυμίες του πατέρα της, πηγαίνοντας στην Αθήνα. Όταν ο Αλιμπέρτης επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη το 1916 ως σύνδεσμος της κυβέρνησης Βενιζέλου, ο Φερνάντεζ αποδέχτηκε το γάμο τους και το ζευγάρι έμεινε στη Casa Bianca. Στην Κατοχή, το 1941, η Casa Bianca επιτάσσεται από τους Γερμανούς, με το ζευγάρι να συνεχίζει να κατοικεί στο ισόγειο, ενώ η υπόλοιπη οικογένεια του Φερνάντεζ διαφεύγουν για Ιταλία, όμως, δολοφονούνται από άνδρες των SS. Το 1976 η Casa Bianca χαρακτηρίζεται έργο τέχνης και αναστηλώθηκε το 1997, με επικεφαλής τον καθηγητή Νικόλαο Μουτσόπουλο. Από το 2013 φιλοξενεί τη Δημοτική Πινακοθήκη της Θεσσαλονίκης.
