Όταν πριν από λίγο καιρό η Λέσχη Αστυνομικών Θεσσαλονίκης αποφάσιζε να διοργανώσει ημερίδα για τα τροχαία ατυχήματα, οι διοργανωτές της δεν φαντάζονταν ότι η θεματολογία που επέλεξαν θα βρισκόταν τα τελευταία 24ωρα στο επίκεντρο της επικαιρότητας και -μάλιστα- με τον πιο τραγικό τρόπο.
Το πρωί της περασμένης Τρίτης, οι Θεσσαλονικείς πάγωσαν στο άκουσμα της είδησης του πολύνεκρου τροχαίου, κοντά στο δημαρχιακό μέγαρο, στην «καρδιά» της πόλης. Ο θλιβερός απολογισμός: τρεις νεκροί -μεταξύ αυτών δύο νεαροί- και μία 18χρονη φοιτήτρια που νοσηλεύεται σοβαρά τραυματισμένη. Αμέσως ξύπνησαν μνήμες από το θανατηφόρο τροχαίο που είχε σημειωθεί τον περασμένο Μάρτιο στον Εύοσμο και στοίχισε τη ζωή σε τέσσερις έφηβους.
Σε μία κίνηση συμβολισμού, η Λέσχη Αστυνομικών αποφάσισε να προσκαλέσει στην ημερίδα μαθητές του ΕΠΑΛ Ευόσμου, σχολική μονάδα στην οποία φοιτούσαν τα περισσότερα από τα θύματα του προηγούμενου Μαρτίου. Στους δεκάδες μαθητές που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα (σήμερα στο Αστυνομικό Μέγαρο) μίλησε ο 27χρονος Δημήτρης Αντωνίου, θύμα κι ο ίδιος σοβαρού τροχαίου, που είχε ως αποτέλεσμα να καθηλωθεί σε αναπηρικό αμαξίδιο.
«Όλη μου η πορεία τα 11 τελευταία χρόνια έχει ως στόχο να βγει κάτι θετικό από αυτό που μου συνέβη. Εάν γίνει αυτό θα έχει νόημα η ατυχία μου, χωνεύεται πιο εύκολα…» τόνισε ο ίδιος κατά την εκδήλωση.
Ήταν Οκτώβριος του 2006, όταν ΙΧ αυτοκίνητο, κινούμενο με ιλιγγιώδη ταχύτητα επί της οδού Ανδριανουπόλεως, ξέφυγε από το οδόστρωμα, ανέβηκε στο πεζοδρόμιο, παρασύροντας τον ίδιο και δύο ακόμη φίλους του που ήταν πεζοί. Ο -τότε- 16 ετών μαθητής τραυματίστηκε πιο σοβαρά από τους φίλους του. Νοσηλεύτηκε για μήνες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του «Παπανικολάου» και στη συνέχεια μετέβη στη Σουηδία, σε ειδικό Κέντρο Αποκατάστασης.
«Εκείνη η μέρα έσβησε από τη μνήμη μου» δήλωσε. Έχοντας ως «μότο» ζωής να βλέπει μπροστά, δεν το έβαλε κάτω: «Μόλις σταθεροποιήθηκε η κατάστασή μου μπήκα στο Φυσικό του ΑΠΘ και στη συνέχεια έκανα μεταπτυχιακό στο ΠΑΜΑΚ». Στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού εκπόνησε εργασία με αντικείμενο τα τροχαία ατυχήματα. Μεταξύ άλλων μελέτησε τα τροχαία που συνέβησαν την περίοδο 2010-2015 στους δρόμους του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας που παρουσίασε στο πολυπληθές κοινό, κατά τη συγκεκριμένη 5ετία έχασαν τη ζωή τους 72 άτομα και 130 τραυματίστηκαν σοβαρά. Η πιο συχνή αιτία ήταν η «ανεξέλεγκτη διάσχιση οδοστρώματος» από πεζούς, ενώ τα «κόκκινα» σημεία του πολεοδομικού συγκροτήματος (σημεία με επαναλαμβανόμενα τροχαία) αποδείχθηκε πως είναι η Εγνατία, η Αγίου Δημητρίου, η λεωφόρος Μ. Αλεξάνδρου και η Κ. Καραμανλή. Στο πλαίσιο αυτό, διατύπωσε συγκεκριμένες «ρεαλιστικές» προτάσεις που φθάνουν από την ενίσχυση της αστυνόμευσης έως την επιδότηση στην αγορά κράνους για οδηγούς δικύκλων.
Μιλώντας για τη δική του περιπέτεια, ο 27χρονος ανέφερε ότι ο υπαίτιος οδηγός τιμωρήθηκε από τα ποινικά δικαστήρια με την μέγιστη των ποινών, η οποία -μάλιστα- στο Εφετείο δεν ανεστάλη, αλλά ενόψει της δίκης σε δεύτερο βαθμό ο καταδικασθείς, προκειμένου να αποφύγει τη φυλακή επέλεξε να διαφύγει στην αλλοδαπή. «Έφαγε 4,5 χρόνια και σήμερα θεωρείται φυγόποινος. Τα μάζεψε κι έφυγε από τη χώρα» τόνισε.
Τα μάτια του αρχίζουν να λάμπουν πάλι όταν αναφέρεται στους φίλους του, που όλα αυτά τα χρόνια στάθηκαν στο πλευρό του και προστέθηκαν νέοι στην παρέα του. «Εάν είχα 50 φίλους πριν, τώρα έχω 100», λέει. Όπως είπε, έχουν ιδρύσει μία ομάδα την οποία ονομάζουν «c'est la vie». «Κάνουμε γκράφιτι, επισκεπτόμαστε σχολεία μιλώντας για διάφορα θέματα, όπως το μπούλινγκ κά». «Τώρα ετοιμάζομαι να παίξω σε θεατρική παράσταση» προσθέτει, τονίζοντας ότι έχει συγγράψει και δύο βιβλία.
Δεν παραλείπει να αναφερθεί στη μητέρα του που όλα αυτά τα χρόνια βοήθησε τα μέγιστα, αλλά και στον μεγάλο του αδελφό που του «στάθηκε ως πατέρας». Όπως εξηγεί, τον πατέρα του τον έχασε τις μέρες που νοσηλευόταν ο ίδιος στο Παπανικολάου. «Νοσηλευόταν το ίδιο διάστημα στο ίδιο νοσοκομείο με Πάρκινσον».
Στην ίδια εκδήλωση μίλησε ο διευθυντής Τροχαίας Θεσσαλονίκης, Γιώργος Σουρβίνος, ο οποίος χαρακτήρισε το τιμόνι του αυτοκινήτου ως «δυνάμει φονικό εργαλείο», σημειώνοντας ότι «πίσω από το τιμόνι γινόμαστε καουμπόηδες του φαρ-γουέστ». Τόνισε δε την ανάγκη, η κυκλοφοριακή αγωγή να εισαχθεί ως βασικό μάθημα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ενώ πρότεινε -παράλληλα- την αυστηροποίηση των ποινών για παραβάτες οδηγούς. «Αυτός που παραβιάζει τον ερυθρό σηματοδότη ή οδηγεί υπό την επήρεια μέθης είναι δυνάμει εγκληματίας, δεν έχει αμέλεια, αλλά δόλο» σημείωσε.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν οι προτάσεις που διατύπωσε ο πρόεδρος της Λέσχης Αστυνομικών Γιώργος Φεστερίδης, ο οποίος τόνισε ότι «καθένας από το μετερίζι του πρέπει να βάλει ένα λιθαράκι» προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των τροχαίων. «Δεν γίνεται ανά 10ετία να χάνεται μία μικρή κωμόπολη» παρατήρησε.
ΑΠΕ-ΜΠΕ
