Η ενδοοικογενειακή βία, έχει πλέον πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στην εποχή μας και μπορεί να προέλθει όχι μόνο από τα χέρια του άντρα ενηλίκου αλλά και από τα δύο φύλα, από τους γονείς προς το παιδί ή ακόμη και το αντίστροφο σε περίπτωση που το παιδί διάγει την εφηβική περίοδο, είναι χρήστης ουσιών ή θύμα άλλων εξαρτήσεων. Έχουν επίσης καταγραφεί περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας προς ηλικιωμένους που τυχαίνει να ζουν στο ίδιο σπίτι με άτομα νεότερης ηλικίας και φέρουν συγγενικούς δεσμούς με αυτά.
Για να καταγγελθεί στις αρχές ή σε άλλο φορέα, βέβαια, ένα περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας βασική προϋπόθεση είναι να εκλαμβάνεται ως τέτοιο. Πρέπει δηλαδή μια συγκεκριμένη συμπεριφορά να αναγνωρίζεται ως βία και, ενδεχομένως, ως κατακριτέα ή και αξιόποινη πράξη από τους άμεσα εμπλεκόμενους ή/και από την κοινωνία ευρέως. Είναι λοιπόν αναμενόμενο να μην δηλώνεται ένα περιστατικό όταν το φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως κάτι κανονικό. Το πώς οι γκρίζες ζώνες και τα ασαφή όρια που ορίζουν πού ξεκινά η ενδοοικογενειακή βία, περιπλέκουν την αντιμετώπιση του φαινομένου.
Σε περιπτώσεις έμφυλης βίας, η οικονομική εξάρτηση (πραγματική η αντιληπτή) του ενός μέλους – συνήθως της γυναίκας – είναι επίσης μια σημαντική αιτία είτε επειδή μόνη της δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα προς το ζην (για την ίδια ή και για τα παιδιά της) είτε επειδή είναι αδύνατη η διατήρηση του προϋπάρχοντος οικονομικού status. Αλλά και όσον αφορά στην παιδική κακοποίηση, τα οικονομικά κίνητρα μπορεί να παίξουν καθοριστικό ρόλο.
Μια άλλη ομάδα παραγόντων που ανέφεραν οι ειδικοί είναι οι κοινωνικές αντιλήψεις και προσδοκίες. Στις συνεντεύξεις αναφέρθηκε, για παράδειγμα, πως μέλη της οικογένειας ή της κοινότητας μπορεί να αποτρέψουν ενεργά την καταγγελία ενός περιστατικού από το θύμα, προσπαθώντας να μειώσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης, ή κατηγορώντας το ίδιο το θύμα. Οι κοινωνικές απόψεις και προσδοκίες μπορούν και να εσωτερικευτούν, με το θύμα να σκέφτεται «τι θα πει ο κόσμος», να θέλει να αποφύγει το στίγμα του χωρισμού για την ίδια ή τα παιδιά της, ή επειδή επιθυμεί με οποιοδήποτε τρόπο να αποτρέψει τη διάλυση της οικογένειας. Αξίζει να σημειωθεί πως τα ίδια πατριαρχικά στερεότυπα αποτρέπουν συχνά και τους άντρες από το να δηλώσουν περιστατικά βίας από ερωτικό σύντροφο φοβούμενοι τον εξευτελισμό.
Αναμφίβολα, όμως, οι αξίες και νόρμες της παραδοσιακής πατριαρχικής κοινωνίας συνδέονται δυσανάλογα με τη θυματοποίηση των γυναικών. Ομοίως, η ντροπή και ο φόβος του στιγματισμού λειτουργούν αποτρεπτικά ειδικά σε περιπτώσεις της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Εξ’ ορισμού, η ενδοοικογενειακή βία λαμβάνει χώρα μεταξύ ατόμων που σχεδόν πάντα συνδέονται με συναισθήματα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης, και έτσι ο οίκτος και η ενοχή επίσης, λειτουργούν αποτρεπτικά – ειδικά όταν πρόκειται για παιδιά – παίρνοντας συχνά και τη μορφή συναισθηματικού εκβιασμού.
Οι περιπτώσεις που καταγγέλλονται είναι σπάνιες με το θέμα να αποτελεί ισχυρό ταμπού για την ελληνική κοινωνία. Ακόμη και σε πόλεις όπως είναι η Αθήνα, η καταγγελία κάποιου περιστατικού στις αρχές και τους δικαστικούς λειτουργούς δεν συμβαίνει συχνά κυρίως από φόβο για τις συνέπειες που θα αντιμετωπίσει ο καταγγέλλων την βία από τον θύτη. Επιπλέον στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως είναι η Αθήνα, τυχαίνει συχνά οι οικογένειες που μοιράζονται την ίδια πολυκατοικία να μην γνωρίζονται προσωπικά, αλήθεια που απομακρύνει ακόμη πιο πολύ μια ενδεχόμενη καταγγελία, είτε υπάρχει αλλοτρίωση των ανθρώπινων δεσμών λόγω και των έντονων ρυθμών ζωής που καταγράφονται καθημερινά σε πόλης του αθηναϊκού βεληνεκούς.
Τα γραφεία ιδιωτικών ερευνών «Ντετέκτιβ Παπαδόπουλος» διατηρώντας εδώ και δεκαετίες σταθερή τη δράση σε πόλεις όπως η Αθήνα, έχουν καταφέρει να ρίξουν φως σε υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας κατόπιν καταγγελίας που έγινε είτε από μέλη της οικογένειας, είτε από το θύμα, είτε ακόμη και από μάρτυρες αυτόπτες ή αυτήκοους. Σε τέτοιου είδους περιστατικά, οι έμπειροι συνεργάτες του γραφείου πραγματοποιούν ενδελεχή έρευνα για την συλλογή στοιχείων που επιβεβαιώνουν την βιαιότητα των πράξεων από τον φερόμενο ως θύτη, ενώ παράλληλα πραγματοποιούν έρευνα για την εύρεση μαρτύρων που θα πιστοποιήσουν την πράξη βίας. Στην πόλη της Αθήνας, οι ερευνητές του γραφείου διαθέτουν ένα πλούσιο πελατολόγιο εξιχνιασμένων υποθέσεων ενδοοικογενειακής βίας που έχουν πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης, απαλλάσσοντας από τη δυσβάσταχτη καθημερινότητα τα θύματα.
Ο ιδιωτικός ερευνητής μπορεί να αναλάβει άμεσα καθήκοντα και να δράσει εστιασμένα, παράλληλα με την αστυνομία για την αμεσότερη αντιμετώπιση και διαλεύκανση του περιστατικού σε λιγότερο χρόνο. Σε περιστατικά όπου η επέμβαση των αρμοδίων γίνεται εμπρόθεσμα, η γρήγορη απομάκρυνση του ανηλίκου ή και των ενηλίκων από το αρρωστημένο περιβάλλον είναι η καλύτερη μορφή αντιμετώπισης του φαινομένου και η καταδίκη των φερόμενων ως δραστών μονόδρομος για τον παραδειγματισμό και ξεριζωμό αυτών των συμπεριφορών από την κοινωνία μας.
Με γραφεία ιδιωτικών ερευνών - ντετέκτιβ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, η εταιρία ιδιωτικών ερευνών Παπαδόπουλος εγγυάται το αποτέλεσμα, σε κάθε πρόβλημα που σας απασχολεί.
