Στην ομιλία του, ο κ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε στην καθοριστική συμβολή της μουσικής ιδιοφυΐας του Μίκη Θεοδωράκη στην πολιτιστική αναγέννηση της μεταπολεμικής Ελλάδας, τονίζοντας τον ακατάλυτο δεσμό της συμβολής αυτής, με τους αγώνες και τις αγωνίες του ελληνικού λαού, ενώ παρατήρησε πως τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, «μιλούν ταυτόχρονα στις καρδιές όλων των λαών, των καταπιεσμένων και κατατρεγμένων όπου γης».
Τα μεγάλα έργα του Μίκη Θεοδωράκη, βασισμένα σε μεγάλα ποιήματα, γράφτηκαν σε εποχές «σκληρής πάλης του λαού ενάντια στο φασισμό, τον καπιταλισμό, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα» σε εποχές «άφθαστου ηρωισμού των παιδιών του λαού μας, στην πάλη τους για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο» επισήμανε ο γγ του ΚΚΕ.
Παράλληλα, ο κ. Κουτσούμπας πραγματοποίησε και αναφορές σε σύγχρονες δημόσιες πολιτικές τοποθετήσεις του έλληνα συνθέτη, ενάντια «στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στην ανιστόρητη εξομοίωση του ναζισμού-φασισμού με τον σοσιαλισμό-κομμουνισμό και του Χίτλερ με τον Στάλιν, και την άνοδο των φασιστικών και ναζιστικών μορφωμάτων που ακολούθησαν την αντεπανάσταση και την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος και της Σοβιετικής Ένωσης από το 1991 και μετά».
«Σε όλες αυτές τις στιγμές, ο Μίκης ήταν παρών. Με τα τραγούδια του, με δηλώσεις και επιστολές του, όπως η επιστολή προς το Συμβούλιο της Ευρώπης και την ΕΕ για το Αντικομουνιστικό Μνημόνιο, όπως παρών είναι σήμερα ως μάρτυρας κατηγορίας κατά της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. 'Παρών' δήλωσε και στο συλλαλητήριο του ΚΚΕ στο Σύνταγμα, πριν 3 μήνες, με μήνυμά του στο δίκαιο αγώνα του λαού μας, για κατάργηση όλων των μνημονίων και των αντεργατικών εφαρμοστικών τους νόμων, με βάση την πρόταση του ΚΚΕ που η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όχι μόνο αρνείται να φέρει στη Βουλή, αλλά προχωρά και σε νέα μνημόνια, βαφτίζοντάς τα αλλιώς, που περιέχουν νέες δεσμεύσεις ενάντια στο λαό, που ματώνουν τον ελληνικό λαό, μετά από 6 χρόνια οικονομικής κρίσης, ανεργίας, φτώχειας και δυστυχίας» κατέληξε.
