Της ΛΕΜΟΝΙΑΣ ΒΑΣΒΑΝΗ
«Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή…». Με αυτό το τραγούδι έκλεισε την Κυριακή το κυρίως μέρος της δεύτερης συναυλίας του Γιάννη Αγγελάκα με τον Παύλο Παυλίδη στο WE. Στον συγκεκριμένο χώρο δόθηκαν δύο live, ένα το Σάββατο που ήταν εδώ και σχεδόν ένα μήνα sold out, και ένα την Κυριακή με τα εισιτήρια να είναι κι εκεί τις τελευταίες μέρες πριν την συναυλία sold out.
Και η σύμπραξή τους επί σκηνής, έχοντας συμπληρώσει ένα ταξίδι σε τέσσερις προορισμούς στην χώρα μας, ολοκληρώθηκε στην πόλη που αγάπησαν και στην οποία ο καθένας τους προσέφερε πολλά με τη ροκ μουσική του στη δεκαετία του ’90. Στη Θεσσαλονίκη λοιπόν Αγγελάκας και Παυλίδης έπαιξαν θα λέγαμε «εντός έδρας».
Σε έναν συναυλιακό χώρο που γέμισε με κόσμο κάθε ηλικίας. Από ζευγάρια 45άρηδων πιασμένα χέρι -χέρι που άκουγαν «Τρύπες» και «Ξύλινα Σπαθιά» στην εφηβεία τους, την εποχή που τα δύο συγκροτήματα απογείωναν το ελληνικό ροκ, μέχρι φοιτητές που έχουν ακούσματα από το youtube ή από νεότερες δουλειές των δύο καλλιτεχνών.
Ήταν μια γιορτή με μπαλάντες, με χοροπήδημα, με «Ατλαντίδες», με «Ρόδες» που γυρίζουν, με «Κεφάλι γεμάτο χρυσάφι», με «Χαμένους που τα παίρνουν όλα», με τη «Μαίρη που λέει απόψε να πάει σινεμά» με 100°C, B-Movies και άλλα πολλά.Με τρεισήμισι ώρες γεμάτες καλή μουσική!
Καλή ακουστική, άψογα φώτα. Μια ωραία ατμόσφαιρα, μια συναυλία που φρονώ πως θα θυμόμαστε για καιρό. Αν ισχύσει όπως είπε ο Γιάννης Αγγελάκας πως θα κάνουν καιρό να ξαναέρθουν να μας τραγουδήσουν. Ελπίζουμε να διαψευσθεί και να τους απολαύσουμε εκ νέου γιατί…, πώς να το κάνουμε, το live είναι αλλιώς!
