Σύμφωνα με το Έθνος, πρόκειται για ένα χρυσομέταξο πορφυρό ύφασμα, εξαιρετικό δείγμα υφαντοποικιλτικής της όψιμης αρχαιότητας, που κάλυπτε το σώμα νεκρής γυναίκας ηλικίας 50-60 χρόνων.
Το ύφασμα βρέθηκε κατά την ανασκαφή του νεκροταφείου το 1962 και αρχικά συντηρήθηκε από τη γνωστή Ελβετίδα συντηρήτρια, Μεθίλντ Λέμπεργκ, το 1969, ωστόσο χρειάστηκε να αποσυρθεί και να συντηρηθεί εκ νέου, προκειμένου να προστατευτεί και να αναδειχθεί.
Εδώ και λίγο καιρό βρίσκεται σε μεγάλη προθήκη, μαζί με τον σκελετό της νεκρής και εκτίθεται σε περίοπτη θέση στο μουσείο.
Η ιστορία του υφάσματος και οι προσπάθειες συντήρησής του θα παρουσιαστούν από τον προϊστάμενο του τμήματος Συντήρησης, Χημικών και Φυσικών Ερευνών και Αρχαιομετρίας του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Δημήτρη Καρολίδη, και τη συντηρήτρια, Ελπίδα Χριστοφορίδου, στην ημερίδα που θα γίνει την Παρασκευή στο μουσείο, με θέμα «Ύφασμα».
