Συνέντευξη στη ΛΕΜΟΝΙΑ ΒΑΣΒΑΝΗ
Μια παράσταση χορού που διερευνά την έννοια της πτώσης είναι το «Safety net (;)» που θα ανεβεί στις 20, 21 και 22 Νοεμβρίου στο Θέατρο Τ. Είναι η πρώτη δουλειά της ομάδας ομάδα χορού “Safety net” η οποία δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριο του 2015 από τις Ροδιά Βόμβολου (Τμήμα Θεάτρου, Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ.), Νίκη Τζάνα (BA Dance Education στη Royal Academy of Dance), Φένια Χατζάκου (BA Dance Education στη Royal Academy of Dance).
«Εστιάζουμε περισσότερο στο τι συμβαίνει όταν υπάρχει κάποιος δίπλα σου στη διαδικασία της πτώσης και άρα και της “ανάρρωσης”. Η σχέση αυτή και οι διαφορετικές δυναμικές που αναπτύσσονται, από την τρυφερότητα μέχρι την επιβολή, είναι ο βασικός άξονάς μας» μας εξήγησε η Ροδία Βόμβολου που έχει κάνει τη δραματουργία. Στην παράστασή τους υπάρχουν επιρροές από το “Café Müller” της Πίνα Μπάους «κυρίως κινησιολογικά», όπως μας εξήγησε η δημιουργός. Μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας επαναπροσδιορίζουν την έννοια της συνεργασίας και φτιάχνουν το δικό τους δίχτυ ασφαλείας στην Ελλάδα του σήμερα μέσα από την καλλιτεχνική παραγωγή.
- Στη ζωή υπάρχει δίχτυ ασφαλείας;
-Δίχτυ ασφαλείας είναι η φιλία, ο έρωτας, οι ανθρώπινες σχέσεις. Βρίσκονται δίπλα μας, από κάτω μας, για να μας προστατέψουν όταν «γκεμοτσακιστούμε» και να μας βοηθήσουν να σηκωθούμε. Δίχτυ ασφαλείας είναι επίσης η τέχνη, η καλλιτεχνική δημιουργία, ο πολιτισμός… Ίσως ακούγονται ονειροπόλα ή ιδανικά όλα αυτά, αλλά τουλάχιστον προς το παρόν αυτό έχω ανάγκη να πιστεύω.
-Γιατί η πτώση, η αποτυχία είναι κάτι που η κοινωνία μας δεν αποδέχεται ή που το κρύβει; Φοβόμαστε να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας;
-Ζούμε σε μια κοινωνία που έχει μια ροπή προς το «τέλειο». Οι ρωγμές, οι αδυναμίες, οι πτώσεις καταχωνιάζονται σε μια περιοχή σκοτεινή και σκονισμένη που δεν θέλουμε να βγει και πολύ παρά έξω. Σίγουρα κάθε πτώση, κάθε αποτυχία είναι τρομαχτική και οι συνέπειες της μπορεί να είναι οδυνηρές, αυτό δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν μπορεί να αποβεί και εξίσου χρήσιμη, ίσως και απαραίτητη για την εξελικτική πορεία κάθε ανθρώπου και κάθε κοινωνίας. Νομίζω πως πρέπει απλά να την αποδεχτούμε, να μάθουμε να την διαχειριζόμαστε και να την απενοχοποιήσουμε. Ίσως ο σύγχρονος χορός να είναι ένα μέσο που μπορεί να «συνηγορήσει» υπέρ της πτώσης, ως αναγκαία και αναπόφευκτη πραγματικότητα της ζωής. Αυτό τουλάχιστον προσπαθούμε να πούμε εμείς μέσα από την παράσταση μας.
-Η παράσταση αναφέρεται στο τι γίνεται μετά την πτώση. Πώς προσεγγίζετε αυτό τι θέμα;
-Στην παράσταση αντιμετωπίζουμε την πτώση σχεδόν ως προϋπόθεση για μπορέσει ένας άνθρωπος, ή στη δική μας περίπτωση μια ανθρώπινη σχέση να σταθεί όρθια στα πόδια της. Εκεί όμως που εστιάζουμε περισσότερο είναι στο τι συμβαίνει όταν υπάρχει κάποιος δίπλα σου στη διαδικασία της πτώσης και άρα και της «ανάρρωσης». Η σχέση αυτή και οι διαφορετικές δυναμικές που αναπτύσσονται, από την τρυφερότητα μέχρι την επιβολή, είναι ο βασικός άξονάς μας.
-Ποιες οι επιρροές από το έργο "Café Müller", της Pina Bausch;
-Νομίζω πως αναπόφευκτα η Pina Bausch είναι πάντοτε σημείο αναφοράς, άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο. Το “Café Müller” - μια από τις εμβληματικότερες παραστάσεις του σύγχρονου ρεπερτορίου- στη δική μας περίπτωση αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και επιρροής κυρίως κινησιολογικά. Υπάρχει δηλαδή μια συγκεκριμένη σκηνή στην παράσταση μας, η οποία παραπέμπει ευθέως σ΄ ένα χορογραφικό μοτίβο από το έργο της Bausch, εύκολα αναγνωρίσιμο σε κάποιον εξοικειωμένο με την δουλειά της.
-Χορός στο 2015. Τι ζείτε, τι ελπίζετε και τι ονειρεύεστε;
-Η γενιά μου, έχουμε την τύχη και την ατυχία να κάνουμε τα πρώτα βήματα μας σ’ αυτό το άνυδρο τοπίο της Ελλάδας της κρίσης. Ατυχία για τους αυτονόητους λόγους. Τύχη γιατί αυτό ακριβώς το τοπίο είναι που μας ωθεί να μην το βάλουμε κάτω, να γίνουμε πιο δημιουργικοί και να βρούμε εναλλακτικούς τρόπους, λύσεις και δομές καλλιτεχνικής δημιουργίας. Όπως για παράδειγμα, να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ομάδας και της συνεργασίας, λειτουργώντας με όρους ουσιαστικής συνεύρεσης και ανταλλαγής. Γι αυτό εξάλλου και ο τίτλος της ομάδας μας είναι “Safety net”, το δικό μας δηλαδή δίχτυ ασφαλείας στην Ελλάδα του σήμερα.
Συντελεστές
Σύλληψη-Χορογραφία: η ομάδα Safety net, Δραματουργία: Ροδιά Βόμβολου, Xορεύουν: Νίκη Τζάνα, Φένια Χατζάκου, Μουσική: Κώστας Βόμβολος, Οργάνωση παραγωγής: Ελένη Αναστασίου, Φωτογραφίες/ Video: Δανάη Τουρσόγλου.
Στις 20,21 και 22/11 ώρα 21.00 στο Θέατρο Τ (Φλέμινγκ 16). Είσοδος: 5€.
