Ένα από τα ιστορικότερα φωτογραφεία της Θεσσαλονίκης, το Studio Nikoleris Photography, με σχεδόν 90 χρόνια ζωής, «σβήνει τα φώτα», ολοκληρώνοντας τον κύκλο του στην πόλη.
Όπως ανακοίνωσαν οι ιδιοκτήτες μέσω της σελίδας στο Facebook, «η πορεία του Studio Nikoleris φτάνει στο τέλος της», μετά από τρεις γενιές.
Ακόμη ευχαριστούν όλους όσοι φωτογραφήθηκαν, κάνοντας τους την «τιμή να είμαστε οι δημιουργοί των αναμνήσεώ τους.»
Το Φωτογραφείο στη Διαγώνιο θα μείνει ανοιχτό μέχρι το τέλος του Οκτώβρη, σύμφωνα με όσα αναφέρονται.
«Από τις αρχές του Νοέμβρη και έως το τέλος της χρονιάς, θα μας βρίσκετε στην Τσιμισκή 70, στον ημιώροφο» αναφέρεται ακόμα.
Οι τελευταίες φωτογραφίες θα εκτυπωθούν τον Δεκέμβριο.
Η ιστορία του φωτογραφείου απ’ όπου έχουν περάσει τρεις γενιές Θεσσαλονικιών, όπως βρίσκεται στην ιστοσελίδα του, αναφέρει: Στο Studio Νικολέρης τρεις γενιές φωτογράφων και κινηματογραφιστών δημιουργούν σε τόσο ξεχωριστό καλλιτεχνικό επίπεδο ώστε το αποτέλεσμα συναρπάζει κάθε φορά ακόμη και τον ίδιο τον δημιουργό.
Όλα ξεκίνησαν πολλά χρόνια πριν, με τον Θεόδωρο Νικολέρη. Έχοντας μαθητεύσει επί σχεδόν δεκαπέντε χρόνια –από το 1906- στο πλευρό του πιο καταξιωμένου φωτογράφου της Κωνσταντινούπολης, του περίφημου Ν. Αντριωμένου, ο Θεόδωρος Νικολέρης αποφασίζει να καταταγεί εθελοντής στον ελληνικό στρατό το 1920, με την έναρξη της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Υπηρετεί στη 12η Μεραρχία, όπου βιώνει από πρώτο χέρι την προέλαση και μετέπειτα την καταστροφή, την τραγική εκκένωση, την απώλεια. Οι φωτογραφίες του εκείνης της περιόδου αποτελούν έως και σήμερα όχι μόνο αδιαμφισβήτητες ιστορικές μαρτυρίες αλλά και σπουδαία καλλιτεχνήματα, εάν λάβει κανείς υπ’ όψιν τις πρακτικές συνθήκες αλλά και τα τεχνικά μέσα που διέθετε. Το 1925 εγκαθίσταται στη Δράμα, όπου ιδρύει το Studio Νικολέρης. Ασχολείται με όλα σχεδόν τα είδη της φωτογραφίας, κυρίως όμως με το πορτρέτο. Την ίδια εποχή δημιουργεί τα περίφημα Γυμνά της Δράμας (συλλογή πορτρέτων που παρουσιάστηκε το 1985 σε τιμητική έκθεση στη Διεθνή Έκθεση Φωτογραφίας της Αρλ).
Οι επιδράσεις του κινήματος του κυβισμού, ο οποίος ανθούσε στην υπόλοιπη Ευρώπη, είναι έντονες στο έργο του σε μία περίοδο που τόσο στην απελεύθερη Δράμα όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα οι ομότεχνοί του παρέμεναν προσκολλημένοι σε πιο συμβατικές φόρμες. «…Συνεπώς δεν μπορεί κανείς παρά να επαινέσει τον Θεόδωρο Νικολέρη ακόμη περισσότερο για την ανάπτυξη τόσο σύγχρονων μορφών τέχνης…» (“Camera International”, Άνοιξη 1995).
Το 1944 ο Θεόδωρος Νικολέρης εγκαθίσταται στη Θεσσαλονίκη, όπου και μεταφέρει το Studio Νικολέρης. Το 1964 μεταβαίνει στην Αθήνα, όπου και δημιουργεί δεύτερο στούντιο: εκεί φωτογραφίζει πορτρέτα της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας) από το βασιλικό ζεύγος Κωνσταντίνου και Άννας, τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, τον ακαδημαϊκό και διευθυντή της Τράπεζας της Ελλάδος Ξενοφώντα Ζολώτα, την πρωταγωνίστρια του θεάτρου Μαρίκα Κοτοπούλη καθώς και αναρίθμητους γάμους.
Στη συνέχεια το στούντιο της Αθήνας αναλαμβάνει ο πρωτότοκος γιός του Θωμάς και αυτό της Θεσσαλονίκης ο μικρότερος Διογένης.
Ο Διογένης Νικολέρης καταφέρνει στην διάρκεια του χρόνου να εξελίξει το Studio Νικολέρης και με τη συμπαράσταση της σύζυγου του Σούζη να το αναδείξει στο κορυφαίο φωτογραφείο της Θεσσαλονίκης και σε ένα από τα σημαντικότερα της Ελλάδας. Μπροστά από τον φακό του πέρασαν οι σημαντικότερες προσωπικότητες της εποχής και όχι μόνο. Καλλιτέχνης με υψηλά αισθητικά κριτήρια, ο Διογένης Νικολέρης διατηρούσε συνεχώς την επαφή του με το διεθνές γίγνεσθαι –τόσο στο αισθητικό όσο και στο τεχνικό πλαίσιο. Κορυφαίες εταιρίες του χώρου του, όπως η Agfa και η Kodak, δεν έπαψαν ποτέ να αποζητούν την τεχνική του γνώμη και να τον συμβουλεύονται σε υψηλό τεχνικό επίπεδο για τη βελτιστοποίηση των προϊόντων τους.
