Ο παπάς και το ποδήλατο
Ήταν ένας παπάς σ’ ένα χωριό που είχε ως μεταφορικό μέσο ένα ποδήλατο. Κυκλοφορούσε συνεχώς μ’ αυτό. Μια μέρα είναι πεζός ο πάτερ! Τον βλέπει ένας πιτσιρικάς και τον ρωτάει απορημένος:
-Πώς και πεζός πάτερ; Πού είναι το ποδήλατό σου;
-Ξέρω κι εγώ; Μου το κλέψανε, το έχασα, δεν ξέρω.
-Θα σε βοηθήσω να το βρεις πάτερ λέει ο μικρός, που ήθελε να τα έχει καλά με την εξουσία. Την Κυριακή που θα έχει μαζευτεί όλο το χωριό στην εκκλησία, θα διαβάσεις τις 10 εντολές. Φτάνοντας στην «ου κλέψεις» θα κοιτάξεις κάτω στο πλήθος και αν δεις κάποιον να έχει ύφος «κάπως» ή το κεφάλι σκυμμένο, έχεις βρει τον κλέφτη!...
Δευτέρα πρωί και ο παπάς ξανά με το ποδήλατο! Τον βλέπει ο μικρός και όλο χαρά του λέει:
-Είδες πάτερ; σε βοήθησα να το βρεις!
-Εν μέρη… απαντάει ο παπάς.
-Εν μέρη; ρωτάει απορημένος ο μικρός. Δηλαδή;
-Να όταν διάβαζα την «ου μοιχεύσεις» θυμήθηκα πού το είχα αφήσει..
Αίνιγμα… Νο 309878727
-Αν έχεις φορέσει μαύρο σορτσάκι, ποδοσφαιρικά παπούτσια, σουτιέν πρόστυχο με αντίστοιχο μαλλί και βάψιμο, μια σφυρίχτρα στο λαιμό και δύο κάρτες μια κίτρινη και μια κόκκινη σφηνωμένες στο σουτιέν… τι έχεις ντυθεί;
-Π*!@ν@ διαιτησία!...
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη λύπη από την αναπόληση της ευτυχίας στις δυστυχισμένες μέρες».
Δάντης, 1265-1321, Ιταλός ποιητής
