Τα αλεξίπτωτα
Ήταν ένας Άγγλος, ένας Γερμανός και ένας Πόντιος σε ένα αεροπλάνο και θα πηδούσαν με τα αλεξίπτωτά τους προς τη Γη. Πηδάει πρώτος ο Πόντιος, ανοίγει το αλεξίπτωτο κι αρχίζει να επιβραδύνεται η πτώση του και πέφτει σιγά-σιγά… Πηδάει μετά ο Άγγλος, αλλά το αλεξίπτωτο δεν ανοίγει, αρχίζει να πέφτει με ταχύτητα και προσπερνά τον Πόντιο. Πηδάει ο Γερμανός, αλλά πάλι δεν ανοίγει το αλεξίπτωτο και αρχίζει να πέφτει γρήγορα προς τη γη, προσπερνώντας πάλι τον Πόντιο. Τους κοιτά ο Πόντιος σαστισμένος να τον προσπερνάνε και λέει:
-Τι έγινε ρε; Κόντρες;
Παζλ
Ήταν ο άντρας στη δουλειά και ξαφνικά τον παίρνει τηλέφωνο η ξανθιά του σύζυγος κλαίγοντας:
-Έλα αγάπη μου, τι συμβαίνει;
-Άσε Κώστα μου, εδώ και πέντε ώρες παιδεύομαι με ένα παζλ που έχει πάνω ένα κόκορα, και δεν μπορώ να το κάνω!
-Ας το, μωρό μου, μέχρι να έρθω σπίτι και θα το κάνουμε μαζί. Εντάξει;
Μετά από πέντε ώρες επιστρέφει ο σύζυγος από τη δουλειά.
-Αγάπη μου γύρισα! Πού είσαι; Και πού είναι αυτό το παζλ που σε δυσκόλεψε;
-Στην κουζίνα είμαι και εγώ και το παζλ!
-Πού είναι τώρα αυτό το παζλ; Ααααα! Μάλιστα. Μην ανησυχείς αγάπη μου, θα βάλουμε τα κορν-φλέικς πίσω στο κουτί τους και δε θα το πούμε σε κανέναν!...
«Μην εμπιστεύεσαι την καρδιά. Θέλει το αίμα σου».
Stanislaw Jerzy Lec, 1906-1966, Πολωνός γνωμικογράφος
