Ήταν κάποτε μια οικογένεια χελωνών που ξεκίνησε για πικ-νικ. Όταν ήταν στο μέσον της διαδρομής θυμήθηκαν ότι ξέχασαν το ψωμί. Ο πατέρας πρότεινε να στείλουν το χελωνάκι να πάει να το φέρει. Το χελωνάκι αρνήθηκε αλλά τελικά το έπεισαν να πάει υπό έναν όρο: «Δεν θα άρχιζαν να τρώνε χωρίς εκείνο».
Αφού πέρασαν 10 χρόνια ο πατέρας είπε στη μητέρα:
-Γυναίκα... πείνασα, ας αρχίσουμε χωρίς το χελωνάκι. Ξαφνικά πετάγεται το χελωνάκι μέσα από τους θάμνους και λέει:
-Τώρα είναι που δεν πάω πουθενά!...
Στο ληξιαρχείο
Ήταν ένας Ινδιάνος και πήγε στο ληξιαρχείο για να αλλάξει το όνομά του. Του λέει ο ληξίαρχος:
-Γιατί θέλετε να αλλάξετε το όνομά σας;
-Επειδή είναι πολύ μεγάλο.
-Πώς σας λένε;
-Γιγάντια πέτρα που κατρακυλάει από το βουνό και πέφτει μέσα στη λίμνη.
-Πραγματικά, είναι πολύ μεγάλο. Πώς θέλετε να σας λένε;
-Γιατί οι Πόντιοι χτυπούν τα χταπόδια κάτω;
-Για να τους μαρτυρήσουν πού κρύβονται τα άλλα!
«Οι άντρες ξεχνούν αλλά ποτέ δεν συγχωρούν. Οι γυναίκες συγχωρούν αλλά ποτέ δεν ξεχνούν».
Βενιαμίν Φραγκλίνος, 1706-1790, Αμερικανός πολιτικός & συγγραφέας