Ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική, αλλά όχι και την σοκολάτα
Κι όμως, μπορούσε: Το 1494, ενώ προετοιμαζόταν να επιστρέψει στην Ευρώπη, οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής του προσέφεραν κόκκους κακάο. Για εκείνους ήταν το ίδιο πολύτιμοι με τον χρυσό, αφού τους χρησιμοποιούσαν ως νόμισμα. Για λόγους ευγένειας, ο Χριστόφορος Κολόμβος πήρε τους κόκκους, αλλά μόλις οι ντόπιοι γύρισαν τις πλάτες τους, τους έριξε στην θάλασσα, γιατί νόμιζε ότι επρόκειτο για περιττώματα αιγών. Έπρεπε λοιπόν να περιμένουμε τον Ισπανό Hernán Cortés να φέρει την σοκολάτα στην Ευρώπη το 1528.
Η σοκολάτα παραλίγο να σκοτώσει τον Γουίνστον Τσώρτσιλ, ο οποίος την λάτρευε
Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ναζί είχαν φανταστεί να του σερβίρουν σοκολάτα για να τον δολοφονήσουν. Ο Τσώρτσιλ ήταν πολύ λαίμαργος, έτσι οι Ναζί σκέφτηκαν ότι θα ήταν εύκολο. Είχαν δημιουργήσει λοιπόν μια ράβδο σοκολάτας γεμάτη με εκρηκτικά και θα είχε ανατιναχτεί όταν ο Τσώρτσιλ έσπασε ένα τετράγωνο σοκολάτας με ένα μεταλλικό πώμα στο εσωτερικό. Ευτυχώς, ο μηχανισμός δεν λειτούργησε.
Η καλτ σκηνή στο ντους από την ταινία «Ψυχώ» του Χίτσκοκ, ήταν… σοκολατένια
Την στιγμή που η όμορφη ξανθιά, Τζάνετ Λη, δολοφονείται με μαχαίρια υπό τον ήχο μιας φρικτής μουσικής, αίμα ρέει στο ντους ... αλλά για να φαίνεται πιο αληθινό, ο Χίτσκοκ χρησιμοποίησε υγρή σοκολάτα. Η ταινία ήταν ασπρόμαυρη, επομένως δεν υπήρχε πρόβλημα χρώματος. Ο σκηνοθέτης πίστευε ότι η σοκολάτα ήταν πιο ρεαλιστική από την κέτσαπ ή το ψεύτικο αίμα. Όσο για τους θορύβους των μαχαιριών που μπήγονταν στο θύμα, αυτοί προέρχονταν από χτυπήματα σε ένα καρπούζι.
