Της ΜΑΡΚΕΛΛΑΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
«Μια δοκιμή θα σας πείσει ότι είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για αυτή τη θέση. Από τη φωτογραφία που σας στέλνω μπορείτε να δείτε κάποια προσόντα μου. Ένας επιπλέον λόγος για να με διαλέξετε είναι ότι θα βοηθήσετε έναν άνδρα που έμεινε άνεργος στα 35», αναγράφεται σε email που έλαβε γνωστή εταιρία πορνό.
Το τελευταίο διάστημα οι εταιρίες παραγωγής φιλμ πορνό δέχονται σωρηδόν βιογραφικά από φοιτητές μέχρι και οικογενειάρχες που θέλουν να δοκιμάσουν την τύχη τους σ’ αυτή την… τέχνη που πληρώνει 3.000- 4.000 ευρώ την ταινία! Πολλοί είναι εκείνοι που λένε ότι η οικονομική κρίση ωθεί τους Έλληνες να γίνουν πορνοστάρ, όμως η αλήθεια είναι άλλη!
Αυτό τουλάχιστον υποστήριξε στον «Τ.Θ.», στέλεχος της μεγαλύτερης εταιρίας παραγωγής πορνό στην Ελλάδα, «Sirina», που ζήτησε να μην αποκαλυφθεί το όνομά του. Όπως είπε, δεν μπορεί να ξέρει για ποιο λόγο οι υποψήφιοι παίρνουν τέτοιες αποφάσεις. «Το τελευταίο εξάμηνο δεχθήκαμε γύρω στα 2.000 βιογραφικά. Ο αριθμός μπορεί να είναι μεγάλος, αλλά δεν μπορούμε να πούμε πως η κρίση ωθεί στην ‘τσόντα’. Υπάρχουν και άτομα που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν το ενοίκιο, που είναι άνεργα και δεν σκέφτηκαν, ούτε σκέφτονται αυτό το ενδεχόμενο. Άρα είναι στον άνθρωπο και όχι στη συνθήκη», εξήγησε.
Επίσης δεν υπάρχει κάτι κοινό, στερεότυπο ή συγκεκριμένο ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους… Όπως είπε το ίδιο στέλεχος της «Sirina» στον «Τ.Θ.», ενδιαφέρονται υποψήφιοι από 19 μέχρι και 55 ετών. Αυτοί που στέλνουν τα περισσότερα βιογραφικά είναι οι άντρες. Το παράδοξο; Οι εταιρίες, δέχονται περισσότερα βιογραφικά γυναικών από Θεσσαλονίκη. Όσον αφορά το μορφωτικό επίπεδο; «Δεν υπάρχουν κάποια στάνταρτ. Είναι άτομα που έχουν τελειώσει πανεπιστήμιο, οικονομολόγοι, αλλά και άτομα που δεν έχουν πάει γυμνάσιο. Όπως δεν είναι συγκεκριμένο το target group αυτών που παίζουν σ’ αυτές τις ταινίες, τόσο αόριστο είναι και αυτών που βλέπουν ταινίες. Και ένας 19χρονος θα δει ταινία. Και ένας 65χρονος με τρία παιδιά θα δει. Έτσι είναι και οι άνθρωποι που θα παίξουν σ’ αυτές», εξηγεί. Όσο για τα ευτράπελα την ώρα των γυρισμάτων; Ποικίλουν… Το πιο «συγκλονιστικό»; «Φέρνει η μάνα την κόρη στα γυρίσματα της ροζ ταινίας και η μάνα να λέει στην κόρη πώς να το κάνει».
«Αν δεν έχεις λεφτά για καφέ, πώς θα αγοράσεις ροζ ταινία»
Πολλοί θα πίστευαν πως η κρίση, δε θα άγγιζε τις εταιρίες παραγωγής πορνό. «Αντιθέτως», υποστηρίζει το στέλεχος της εταιρίας. «Περνάει κρίση και το δικό μας επάγγελμα. Έχουμε την πειρατεία, με τους έγχρωμους που βγαίνουν στους δρόμους και πουλάνε cd και dvd. Αυτό δε συμβαίνει πουθενά στην Ευρώπη. Από την άλλη, πειρατεία υπάρχει και στο ίντερνετ. Όταν ο άλλος έχει οικονομικό πρόβλημα και δεν μπορεί να πάρει ένα καφέ δε θα δώσει λεφτά να πάρει ροζ ταινίες. Θα τις πάρει από τον έγχρωμο ή θα τις κατεβάσει από το ίντερνετ».
Τι προσέχει μια εταιρία παραγωγής για να επιλέξει ένα πορνοστάρ;
«Εκτός από κάποια βασικά εξωτερικά χαρακτηριστικά, το παν είναι ο χαρακτήρας», αναφέρει . Προσπαθούμε να υπάρχει μια ισορροπία για να μπορούμε να επικοινωνήσουμε. Αν ο άλλος υπερηφανεύεται συνέχεια για το ταλέντο και τα προσόντα που διαθέτει, τότε δεν μπορούμε να συνεργαστούμε. Δεν περνάει καν από κάστινγκ», αναφέρει ο ίδιος και συνεχίζει: «Η καλή πορνοστάρ δεν είναι αυτή που είναι απλώς ωραία, αλλά αυτή που ακούει το σκηνοθέτη πώς να το κάνει. Γιατί άμα κάνει ο καθένας ό,τι θέλει δε θα μπορεί να μονταριστεί.
«Με τις ταινίες δε θέλω να σπάσω τα ταμπού»
«Δεν είμαι κάποιος επαναστάτης που θέλει να σπάσει τα ταμπού της ελληνικής κοινωνίας μέσω των ταινιών του», φαίνεται να δηλώνει σε άτομα του στενού περιβάλλοντός του, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος των ροζ ταινιών Δημήτρης Σειρηνάκης. Ποιο παράδειγμα τους εξιστορεί πάντα; «Όλοι μας βλέπουμε κάποιες ταινίες στην τηλεόραση. Άμα δούμε μια ερωτική ταινία θεωρείται παράνομο και ταμπού, ενώ είναι κάτι που κάνουμε όλοι μας καθημερινά και είναι νορμάλ, ενώ αν κάνεις ένα φόνο το βλέπεις στις ειδήσεις των 9 και αν το κάνεις πας ισόβια. Απλά στο μυαλό μας τα έχουμε δομημένα πολύ λάθος. Δεν είμαι της άποψης ότι οι ερωτικές ταινίες πρέπει να παίζονται παντού και να τις βλέπει όλος ο κόσμος, αλλά μας τα έχουν περασμένα λάθος στο μυαλό μας από πολύ μικρούς. Τα βλέπω αλλιώς».
Ο Δημήτρης Σειρηνάκης, σύμφωνα με στενούς του συνεργάτες, ήξερε από μικρός ότι θα ασχοληθεί με αυτή τη δουλειά. Τι τους έλεγε; «Το ήξερα ότι θα έκανα τέτοια δουλειά, γιατί δεν υπήρχε στην Ελλάδα και δεν είχε κανείς τα κότσια να το κάνει. Για 30 χρόνια, μετά τον Γκουσγκούνη δεν υπήρχε η βιομηχανία αυτή. Ήταν ταμπού γιατί ντρεπόντουσαν. Βλέπω την ουσία των πραγμάτων και όχι πως θέλει η κοινωνία να δομήσει κάποια πράγματα».
