ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΟΥΖΟΥΦΗ
Οι γυναίκες στην Ελλάδα, φτάνουν πλέον ψηλά σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους αλλά… όχι στην κορυφή, (τουλάχιστον σε ίση αναλογία με τους άνδρες). Αυτό προκύπτει από έρευνα που παρουσίασε η πρόεδρος της διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρίας Focus Bari, Ξένια Κούρτογλου, χθες στη Θεσσαλονίκη, στην πρώτη επίσημη εκδήλωση του Τομέα Ανάπτυξης Γυναικών Μάνατζερ Επιχειρηματιών (ΙΑΓΜΕ) της Ελληνικής Εταιρίας Διοικήσεως Επιχειρήσεων (ΕΕΔΕ).
Παράλληλα, στην ίδια εκδήλωση η οποία είχε θέμα «Γυναικεία ηγεσία: επένδυση στο μέλλον», παρουσιάστηκαν και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποιεί το Πανεπιστήμιο του Λιντς, σύμφωνα με τα οποία μια γυναίκα στο Διοικητικό Συμβούλιο μιας επιχείρησης, μπορεί να συντελεί στην «άμυνα» της επιχείρησης αυτής απέναντι στην κρίση.
Ειδικότερα, όπως επεσήμανε η κ. Κούρτογλου, μιλώντας νωρίτερα, στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου, αν και το 53% των Ελληνίδων εργάζονται, μόνο το 5% έχει κατορθώσει να αναρριχηθεί σε υψηλόβαθμα πόστα.
Σύμφωνα με την έρευνα, υπάρχουν ακόμα ορισμένα «κλισέ» για «ανδροκρατούμενα» και «γυναικοκρατούμενα» επαγγέλματα, όμως, από την άλλη, οι σπουδές, η εμπειρία και τα αυξανόμενα παραδείγματα επιτυχημένων γυναικών σε ευρεία γκάμα επιστημών κάνουν την πλειονότητα του κοινού να θεωρεί ότι ταιριάζουν/εμπνέουν εμπιστοσύνη εξίσου και τα δύο φύλα, με οριακή υπεροχή των ανδρών. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον ότι στα «τοπ» επαγγέλματα/θέσεις, υπερτερούν ακόμη οι άντρες στο κατά πόσο «ταιριάζει» και στο επίπεδο του «ποιον εμπιστεύεστε περισσότερο» δείχνοντας ότι σε όλους τους κλάδους οι γυναίκες πλέον φτάνουν ψηλά, αλλά όχι στην κορυφή με ίση αναλογία.
Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων στην έρευνα της Focus Bari (πανελλαδική ποσοτική έρευνα σε δείγμα 1.158 ατόμων) θεωρεί πάντως ότι σε σχέση με παλιότερα οι γυναίκες που φτάνουν στις ανώτερες βαθμίδες είναι σχετικά ή πολύ περισσότερες. Μάλιστα, επτά στους δέκα Έλληνες είναι «ανοιχτοί» όχι μόνο στην επαγγελματική ανέλιξη των γυναικών, αλλά ακόμη και στο να ψηφίζουν μια γυναίκα για πρωθυπουργό. Όμως η αναλογία των γυναικών στην ανώτατη βαθμίδα του προέδρου, διευθύνοντος συμβούλου και γενικού διευθυντή, είναι ακόμα πολύ περιορισμένη στην Ελλάδα. Στο κρίσιμο βήμα από director σε διευθύνων σύμβουλος προσδιορίζονται δύο ίσες «ομάδες εμποδίων» για τις γυναίκες, σύμφωνα με την έρευνα: Τα εξωτερικά (κατάλοιπα παρελθόντος από την πλευρά της εργοδοσίας, ανδροκρατία και ανταγωνισμός των ανδρών) και οι επιλογές της ίδιας της γυναίκας (αντικειμενικές δυσκολίες λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων, παιδιών, ευρύτερο επαγγελματικό υπόβαθρο και νοοτροπία).
Η κ. Κούρτογλου πάντως εκτίμησε ότι τα επόμενα χρόνια θα έχουμε περισσότερες γυναίκες σε υψηλές θέσεις και γιατί οι ίδιες θα το επιλέγουν αλλά και γιατί αλλάζει ο τρόπος σκέψης της κοινωνίας. Σημαντικό ωστόσο, σύμφωνα με την ίδια είναι να υπάρξουν και οι κατάλληλες κρατικές υποδομές και διευκολύνσεις για τις εργαζόμενες που είναι και μητέρες.
Εν τω μεταξύ, στην έρευνα που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια στη Βρετανία από το πανεπιστήμιο του Λιντς, αναφέρθηκε ο καθηγητής Μάνατζμεντ Πιστώσεων, Νικ Γουίλσον (Nick Wilson), ο οποίος ήταν κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση. Σύμφωνα με την έρευνα, υπάρχει σχέση μεταξύ της σύνθεση των διοικητικών συμβουλίων (άνδρες-γυναίκες) και την ικανότητας των εταιριών να επιβιώνουν σε δύσκολες συνθήκες. Η ύπαρξη τουλάχιστον μίας μάνατζερ στα διοικητικά συμβούλια των επιχειρήσεων εκτιμάται πως μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες χρεοκοπίας/πτώχευσής τους κατά περίπου 20%. Ωστόσο, θετικά αποτελέσματα έχουν βρεθεί μόνο μέχρι την αναλογία 50-50, όπως είπε ο κ. Γουίλσον. «Η διαφοροποίηση στη σύνθεση του Δ.Σ. κάνει τη διαφορά τελικά και όχι τόσο το φύλο», δήλωσε ο κ. Γουίλσον στη συνέντευξη Τύπου.
Τι είναι όμως αυτό που διαφοροποιεί τους άνδρες από τις γυναίκες ως προς τον τρόπο χειρισμού κάποιων καταστάσεων; Όπως επεσήμανε η κ. Κούρτογλου, οι γυναίκες εστιάζουν περισσότερο στην επιτυχία ενός έργου, στηρίζοντας το συλλογικό αποτέλεσμα και λιγότερο την προσωπική τους αυτό-προβολή. «Οι γυναίκες είναι ποιο «doers» και οι άνδρες πιο «panners», ανέφερε από την πλευρά του ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Hyphen, Γιάννης Στεργής. Όπως είπε, στα υψηλότερα πόστα, οι δυσκολίες που ανακύπτουν αφορούν την ίδια τη γυναίκα και το τρίπτυχο «ερωμένη - μητέρα -υψηλόβαθμο στέλεχος», σημειώνοντας ότι «κάθε τμήμα ανθρωπίνου δυναμικού θα πρέπει σήμερα να εστιάζει στο πώς μπορεί να απαλύνει τον αγώνα της γυναίκας πάνω σε αυτό το τρίπτυχο». Στα διαφορετικά στυλ ηγεσίας αναφέρθηκε και η διευθύντρια ανθρωπίνων πόρων Ελλάδας της Coca-Cola 3E, Βίκυ Μπουζούκη. Οι άνδρες έχουν στυλ πιο διεκπεραιωτικό (αποφασίζω, διατάσσω, τιμωρώ αν δεν γίνει αυτό που θέλω), ενώ των γυναικών πιο μετασχηματιστικό (δημιουργία καλού κλίματος μέσα στην εταιρία, τιμωρία μέσω της συμμετοχής). Πάντως, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, η κ. Μπουζούκη ανέφερε ότι σε καμία από τις πέντε πολυεθνικές που εργάστηκε δεν έγινε διάκριση στις απολύσεις, με βάση το φύλο.
Σύμφωνα με την πρόεδρο του τμήματος Μακεδονίας του Τομέα ΙΑΓΜΕ, Λιάνα Γούτα, στην ετήσια έρευνα που παρουσιάστηκε στο World Economic Forum, σχετικά με τις ίσες ευκαιρίες στα δύο φύλα, μεταξύ 134 χωρών, η Ελλάδα σημειώνει απογοητευτικά χαμηλά σκορ. Κατατάσσεται 58η παγκοσμίως. Η κ. Γούτα αναφέρθηκε όμως και σε μια ελπιδοφόρα διαπίστωση από συνέδριο γυναικείας επιχειρηματικότητας που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με την οποία η μεγαλύτερη αναπτυσσόμενη οικονομική δύναμη του μέλλοντος είναι το γυναικείο δυναμικό.
Σημειώνεται ότι στη χθεσινή εκδήλωση μίλησαν επίσης, μεταξύ άλλων, ο συγγραφέας και Βουλευτής κ. Μίμης Ανδρουλάκης, ο συγγραφέας και καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Δημήτρης Μπουραντάς και ο δημοσιογράφος κ. Πάσχος Μανδραβέλης.
