Σχετικά με το σκάνδαλο με την παραγγελία των υποβρυχίων για λογαριασμό των Ενόπλων Δυνάμεων, υπάρχουν πολλοί που επωφελήθηκαν από «μίζες» και άλλου είδους προμήθειες και οι οποίοι, μαζί με τους προαναφερθέντες υπουργούς, αναμένεται να κληθούν ενώπιον εξεταστικών επιτροπών, να απολογηθούν σε ανακριτές και εισαγγελείς και φυσικά να τιμωρηθούν παραδειγματικά, όπως ακριβώς συνέβη με όλους τους προηγούμενους πρωταγωνιστές μεγάλων σκανδάλων (Siemens, Βατοπέδι, Χρηματιστήριο κτλ).
Ο Μάγειρας αποφάσισε να διευκολύνει το έργο της Δικαιοσύνης σχετικά με το σκάνδαλο των υποβρυχίων και παρουσιάζει από σήμερα άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία και αποκαλυπτικές λεπτομέρειες σχετικά με τα όσα διεπράχθησαν και οδήγησαν το Δημόσιο να ζημιωθεί τεράστια ποσά, μεγάλο μέρος των οποίων κατέληξε στις τσέπες επιτήδειων μεσαζόντων. Κατ΄ αρχήν, υπήρχε θέμα αξιοπιστίας της εταιρείας στην οποία δόθηκε η παραγγελία. Πρόκειται για τη γερμανική ναυπηγική εταιρεία Vouliaxten, η οποία διέθετε ένα εξαιρετικά ικανό τμήμα πωλήσεων, η επικεφαλής του οποίου, Marlen Kapatsen, κατάφερνε να κλείνει συμφωνίες που ήταν συντριπτικά επικερδείς για την εταιρεία και αντίστοιχα συντριπτικά ζημιογόνες για τους αγοραστές. Η συγκεκριμένη κυρία βραβεύτηκε δύο φορές με το «χρυσό στεφάνι» στο Παγκόσμιο Συνέδριο Πωλήσεων, την πρώτη φορά επειδή κατάφερε να πουλήσει πέντε υποβρύχια στην κυβέρνηση της Αυστρίας και τη δεύτερη φορά επειδή κατάφερε να πείσει την ίδια κυβέρνηση να αγοράσει πενήντα γιγάντια γεωτρύπανα, προκειμένου να βρει θαλασσινό νερό για να βάλει μέσα τα υποβρύχια.
Επόμενο ήταν οι Ελληνες υπουργοί που διαπραγματεύτηκαν με την παραπάνω εταιρεία, να οδηγηθούν στην υπογραφή συμφωνιών οι οποίες χαντάκωσαν τη χώρα μας και από οικονομικής άποψης αλλά και από εξοπλιστικής. Χαρακτηριστική είναι η ομολογία του πρώην γραμματέα εξοπλιστικών προγραμμάτων, Φρειδερίκου Παπαβλημόπουλου, ο οποίος ανέφερε επί λέξει τα εξής: «Προσωπικά είχα υπογράψει το έγγραφο της πρώτης παραγγελίας, στην οποία αναφερόταν ότι η χώρα μας επιθυμούσε να παραλάβει πέντε υποβρύχια. Πίστευα ότι η σύνταξη της παραγγελίας ήταν άρτια κι έτσι την απέστειλα στην εταιρεία Vouliaxten. Δυστυχώς, εκ των υστέρων αντιλήφθηκα ότι υπήρχε μια ουσιαστική παράλειψη στην παραγγελία. Η εταιρεία μας έδωσε να καταλάβουμε ότι έπρεπε στο σχετικό έγγραφο να δηλώνουμε ότι επιθυμούμε την παραλαβή «πέντε στρατιωτικών υποβρυχίων». Εμείς γράψαμε απλά «πέντε υποβρυχίων». Αντιλαμβάνεστε την έκπληξή μας όταν μετά από δέκα ημέρες έφτασε ένα κιβώτιο στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, με αποστολέα τη γερμανική εταιρεία, εντός του οποίου υπήρχαν πέντε μισόκιλα με βανίλια-υποβρύχιο. Στο μεταξύ, εμείς είχαμε ήδη καταθέσει το 60% των χρημάτων, περίπου τρία δισ. ευρώ, οπότε αντιλαμβάνεστε ότι βγήκαμε ζημιωμένοι από τη συναλλαγή μας με την εταιρεία».
Η ιστορία έχει και συνέχεια, εξίσου θλιβερή. Η ελληνική κυβέρνηση απέστειλε νέο έγγραφο παραγγελίας, καταθέτοντας άλλα τρία δισ. ευρώ στο λογαριασμό της Vouliaxten. Αυτή τη φορά στην παραγγελία είχε γραφτεί ξεκάθαρα «πέντε στρατιωτικά υποβρύχια». Όμως και πάλι αποδείχθηκε ότι η αγορά ήταν άκρως επιζήμια για το ελληνικό δημόσιο. Ένα κιβώτιο έφτασε, για δεύτερη φορά, στα γραφεία του υπουργείου Εθνικής Αμύνης. Το άνοιξε ο υπουργός και είδε με έκπληξη ότι στο περιεχόμενο υπήρχαν πέντε υποβρύχια-μινιατούρες από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν τηλεφώνησε, σε έξαλλη κατάσταση, στην εταιρεία για να διαμαρτυρηθεί, του είπαν ότι για να είναι σωστή η παραγγελία πρέπει να περιγράφεται ως εξής: «Πέντε στρατιωτικά υποβρύχια σε φυσικό μέγεθος».
