Παζλ…
Μια ξανθιά, παίρνει τηλέφωνο μια μελαχρινή φίλη της και της λέει:
-Φτιάχνω ένα παζλ, αλλά δε μπορώ να συνδέσω τα κομμάτια, θα έρθεις να με βοηθήσεις;
-Ναι. Τι εικόνα έχει το παζλ;, ρωτάει η φίλη της.
-Το κουτί δείχνει απ’ έξω έναν κόκορα, λέει η ξανθιά.
-Καλά έρχομαι, απαντάει η φίλη της.
Σε λίγο φτάνει στο σπίτι της και τι βλέπει; Η ξανθιά, είχε αδειάσει στο πάτωμα, ένα κουτί corn flakes!...
Στο μετρό
Ένας τύπος στεκόταν στο σταθμό του μετρό, όταν ένα παιδάκι που έτρεχε τον έσπρωξε κατά λάθος και τον έριξε στις γραμμές του τρένου. Έτσι όπως έπεσε έσπασε το πόδι του και δεν μπορούσε να σηκωθεί. Αμέσως μαζεύτηκε κόσμος γύρω του και δυο τρεις άντρες του φωνάζανε: «Δώσε μας το χέρι σου, δώσε μας το χέρι σου!». Εκείνος τίποτα. Καθόταν και τους κοίταζε… Πλησιάζει λοιπόν ένας και του φωνάζει:
-Ρε φίλε, τι δουλειά κάνεις;
-Εφοριακός, του λέει εκείνος, αλλά τι σημασία έχει; Εδώ θα σκοτωθώ! Βγάλτε με σας παρακαλώ!
-Καλά, του λέει αυτός, πάρε το χέρι μου!...
Αμέσως εκείνος απλώνει το χέρι του και ο τύπος τον τραβάει πάνω.
-Καλά, σ’ εσένα γιατί άπλωσε το χέρι του και όχι σε εμάς; τον ρωτάνε κάποιοι.
-Ρε παιδιά, ποτέ δεν λένε σε εφοριακό «δώσε», αλλά «πάρε»!...
«Ο κόπος, καθώς λέγουν, είναι ο πατέρας της δόξας».
