Bαριά μοίρα
Ένας βιομήχανος που είχε πάει ταξίδι στο εξωτερικό, παίρνει τηλέφωνο σπίτι του.
-Τι γίνεται ρε John στο σπίτι;
-Τίποτα σπουδαίο κύριε. Αααα! ξέχασα. Έσπασε το βάζο πάνω στο τραπέζι!
-Τί; Και πώς έγινε αυτό;
-Να, καθώς ο σκύλος σας έπαιρνε φόρα για να πηδήξει από τον 5ο όροφο, το έριξε κάτω και το έσπασε.
-Τί; Μα ο αγαπημένος μου σκύλος, ποτέ δεν είχε πηδήξει από το μπαλκόνι. Πώς κι έτσι;
-Να, είδε τη φωτιά που είχε αρπάξει το σπίτι σας και πήδηξε για να σωθεί!
-Τί; Το σπίτι μου πήρε φωτιά; Μα πώς έγινε αυτό;
-Να, βλέπετε πήρε φωτιά το εργοστάσιό σας δίπλα. Και ξέρετε τώρα πόσο εύκολα μεταδίδεται.
-Τί; Μα πώς πήρε φωτιά;
-Από τα κεριά!
-Ποιά κεριά; Εγώ ποτέ δεν είχα κεριά!
-Μα, από την κηδεία της γυναίκας σας, κύριε.
-Τί; Η αγαπημένη μου γυναικούλα; Μόνο 35 χρονών ήτανε. Πώς έγινε;
-Δεν άντεξε το σοκ η καημένη...
-Ποιό σοκ;
-Μα, του θανάτου του γιού σας φυσικά.
-Τί; Του θανάτου του γιού μου; Του αγαπημένου μου γιού; Μα πώς έγινε αυτό;
-Να, τον πάτησε ένα αυτοκίνητο όπως έτρεχε...
-Ένα αμάξι; Και γιατί έτρεχε;
-Για να βγει από το εξοχικό σας που γκρεμίζονταν λόγω ενός μεγάλου σεισμού. Πάντως η κόρη σας δεν γλύτωσε από αυτό το σεισμό.
-Αχ! Κανένα θετικό νέο δεν έχεις να μου πεις;
-Θετικό; Δύσκολα πράγματα ζητάτε κύριε. Α! ναι. Θυμάστε κάτι εξετάσεις για Aids που είχατε κάνει πριν φύγετε;
-Ναι, τι έγινε;
-Βγήκαν θετικές!...
«Ένας πολιτικάντης σκέφτεται τις επόμενες εκλογές. Ένας πολιτικός, τις επόμενες γενιές».
Arthur Clarke
