Αλτσχάιμερ…
Δύο παππούδες με Αλτσχάιμερ βρίσκονται στην παραλία. Καθώς περπατούν λέει ο ένας:
-Πάω να πάρω ένα παγωτό.
-Πάρε μου κι εμένα ένα, του λέει ο δεύτερος.
-Ρε φίλε, ευχαρίστως να σου πάρω, αλλά πώς να το θυμηθώ;
-Θα το λες συνέχεια από μέσα σου.
-Έγινε. Τί παγωτό θέλεις;
-Κρέμα - φράουλα. Φεύγει λοιπόν ο ένας για να πάρει τα παγωτά και καθώς προχωράει μονολογεί:
-Παγωτό κρέμα - φράουλα. Παγωτό κρέμα - φράουλα. Παγωτό κρέμα - φράουλα. Παγωτό κρέμα - φράουλα...
Καθώς έχει ήδη απομακρυνθεί του φωνάζει ο άλλος:
-Πες τους, σε παρακαλώ, να βάλουν και λίγη σαντιγύ.
-Παγωτό κρέμα – φράουλα - σαντιγύ. Παγωτό κρέμα – φράουλα - σαντιγύ. Παγωτό κρέμα – φράουλα - σαντιγύ.
-...και λίγο σιρόπι... ακούει μετά από λίγο.
-Παγωτό κρέμα – φράουλα – σαντιγύ - σιρόπι. Παγωτό κρέμα – φράουλα – σαντιγύ - σιρόπι. Παγωτό κρέμα – φράουλα – σαντιγύ - σιρόπι. Παγωτό κρέμα – φράουλα – σαντιγύ - σιρόπι...
Μετά από κανένα μισάωρο τέλος πάντων, επιστρέφει κρατώντας δύο τυρόπιτες!
-Τι είναι αυτό; ρωτάει ο πρώτος, φανερά εκνευρισμένος.
-Οι τυρόπιτες που ζήτησες…
-Και η Coca Cola μου, πού είναι;
«Από τους δύο που μαλώνουν φταίει εκείνος που είναι πιο έξυπνος».
