Άρθρο του Μαάιτα Τζαμάλ- Οδυσσέα*
Τα τελευταία χρόνια το δημόσιο σύστημα υγείας υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο με συνέπεια οι ασθενείς να βρίσκονται αντιμέτωποι με σοβαρές ελλείψεις σε υλικά, με τεράστια κενά σε προσωπικό και ελλείψεις σε εξοπλισμό, με μακροχρόνιες λίστες αναμονής.
Ενταγμένες στην υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής είναι και οι αρμοδιότητες που ανέλαβαν οι Δήμοι και αφορούν τον τομέα της υγείας τόσο σε επίπεδο ενημέρωσης και πρόληψης όπως με το διαδημοτικό δίκτυο υγείας και την ίδρυση ΚΕΠ υγείας στο δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη, όσο και στο επίπεδο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με την ίδρυση Δημοτικών Ιατρείων τόσο στο Δήμο Θεσσαλονίκης όσο και στον Δήμο Νεάπολης-Συκεών.
Οι δήμαρχοι ζητάνε να πάρουν ακόμα περισσότερες αρμοδιότητες. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του δημάρχου Νεάπολης-Συκεών που θεωρεί “κοινωνικά και πολιτικά παρωχημένη άποψη την παροχή Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) από δομές υπαγόμενες στο ίδιο το υπουργείο Υγείας”. Ενώ ζητά μαζί με άλλα την “Μεταφορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση της ευθύνης διαχείρισης και ελέγχου του συστήματος ΠΦΥ”.
Το πέρασμα αρμοδιοτήτων, όπως η παιδεία, αλλά και η υγεία ήταν βασική κατεύθυνση στην μεταρρύθμιση του Καλλικράτη. Άλλες αρμοδιότητες όπως οι παιδικοί σταθμοί πέρασαν ακόμα πιο παλιά στην ευθύνη των δήμων. Έχουμε πλούσια εμπειρία από την λειτουργία τους σήμερα.
Η πείρα από το πέρασμα μιας σειράς κοινωνικών υπηρεσιών όπως για παράδειγμα οι παιδικοί σταθμοί είναι αρνητική. Οι δωρεάν παροχές σταμάτησαν με πρόσχημα ότι η κρατική χρηματοδότηση μειώθηκε και δεν φτάνει. Το κόστος μεταφέρθηκε στους γονείς που αναγκάζονται να αγοράζουν την υπηρεσία που τους παρέχεται. Η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών πολλές φορές υποβαθμίστηκε. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ακόμα και 5 μηνών. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και με την διαχείριση των σχολείων από τους δήμους. Οι γονείς καλούνται να πληρώσουν ακόμα και για υλικά καθαρισμού ή για το χαρτί που χρειάζεται για εκτύπωση. Τα σχολικά κτήρια δεν χωράνε τους μαθητές με συνέπεια να καταργούνται εργαστήρια, βοηθητικοί χώροι κλπ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα στο δήμο Πυλαίας-Χορτιάτη, η διοίκηση του δήμου επέβαλε ειδικό τέλος για την ανέγερση και την συντήρηση των σχολικών κτηρίων του δήμου.
Προφανώς με το πέρασμα αρμοδιοτήτων της υγείας στους δήμους θα έχουμε μια αντίστοιχη κατάσταση με τα παραπάνω.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Το σύστημα υγείας δεν μπορεί να είναι διαφορετικό από περιοχή σε περιοχή με βάση τις δυνατότητες του κάθε δήμου. Το σύστημα υγείας οφείλει να είναι ενιαίο και καθολικό. Να καλύπτει όλο το λαό, τις ανάγκες σε πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση.
Η παραπάνω διαδικασία χρειάζεται να γίνεται από ένα ενιαίο δημόσιο και απολύτως δωρεάν σύστημα που θα περιλαμβάνει την ΠΦΥ, προσανατολισμένη στην πρόληψη, με δημόσια Κέντρα Υγείας και περιφερειακά ιατρεία συνδεδεμένα με τους τόπους δουλειάς και εκπαίδευσης, την οικογένεια. Κέντρα Υγείας που θα καλύπτουν σε 24ωρη βάση, όλο το χρόνο, τις ανάγκες υγιών και ασθενών με πλήρως αναπτυγμένες και συνεργαζόμενες μεταξύ τους υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας, αποκατάστασης, υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και δημόσιας υγείας. Με κρατικά νοσοκομεία και κέντρα αποκατάστασης που να ανταποκρίνονται πλήρως στις ανάγκες του λαού, στην εκπαίδευση και στην έρευνα.
Η κατάσταση στην υγεία δεν πρόκειται να βελτιωθεί αν η υγεία περάσει στους δήμους. Άλλωστε οι δήμοι είναι μέρος του κράτους και της κυβέρνησης και λειτουργούν με την ίδια ακριβώς πολιτική, διαχειρίζονται τα πάντα με ιδιωτικό-οικονομικά και επιχειρηματικά κριτήρια.
Η κατάσταση στην υγεία σήμερα μπορεί να βελτιωθεί μόνο με την πάλη που θέτει την προοπτική διεκδίκησης ενός αποκλειστικά ενιαίου δημόσιου και δωρεάν καθολικού συστήματος υγείας χωρίς καμιά επιχειρηματική δραστηριότητα, με αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, με την κάλυψη όλων των κενών σε υποδομές και υλικά.
*Ο Μαάιτα Τζαμάλ- Οδυσσέας, είναι Υπ. Δήμαρχος Πυλαίας Χορτιάτη με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»
