Άρθρο του Μάριου Παλάντζα*
Στα διοικητικά όρια του Δήμου του Παύλου Μελά βρίσκονται δύο από τα 13 συνολικά στρατόπεδα της πόλης μας. Μιλάμε για δύο εκτάσεις 1.000 περίπου στρεμμάτων που μπορούσαν να αποτελέσουν πράσινες οάσεις για τους κατοίκους της περιοχής. Παρόλα αυτά, η αξιοποίηση και η χρήση τους παραμένει όνειρο θερινής νυκτός για την πλειοψηφία των κατοίκων, μια ιστορία η οποία τραβάει από το μακρινό 1980. Ποια είναι η σημερινή κατάσταση όμως;
Τα στρατόπεδα αυτά, έχουν αφεθεί στην τύχη τους, σημειώνουν μεγάλο βαθμό υποβάθμισης μέχρι το σημείο όπου το στρατόπεδο του Παύλου Μελά έχει καταλήξει να είναι σκουπιδότοπος. Για το Καρατάσιου η συζήτηση στο Δημοτικό συμβούλιο βρίσκεται στο επίπεδο: Τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά; Μια λένε ότι ανήκει στο Ταμείο Εθνικής Άμυνας και πρέπει να το διεκδικήσουμε από εκεί, άλλοι λένε ότι ανήκει στο Υπουργείο Οικονομικών. Και αν είχες από την μία την εκκλησία να κερδίζει στρέμματα στο Παύλου Μελά, από την άλλη στο Καρατάσιου έχεις τον Μακεδονικό να διεκδικεί 50 έως και 100 στρέμματα γης για να μεγαλώσει τις αθλητικές του εγκαταστάσεις με τις ευλογίες του Καμένου. Εμείς λέμε ότι ανήκει στην κοινωνία και αυτό δεν είναι νομικό καθεστώς αλλά η ουσία του ζητήματος.
Παρόλο τις φιέστες κυβέρνησης και Δημοτικής Αρχής για παράδοση κατά χρήση του στρατοπέδου του Παύλου Μελά και τα λιγοστά εκ. που δόθηκαν από την Περιφέρεια που αφορούν ένα μόνο τμήμα στην φάση κατασκευής, εκτιμάμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει κανένας εφησυχασμός. Άλλωστε, τα γεγονότα που αφορούν την αξιοποίηση τέτοιων εκτάσεων είναι «πεισματάρικα» με την ανταποδοτικότητα και την εμπορευματοποίηση να γίνονται ο κανόνας(παράδοση του στρατοπέδου Μ. Αλεξάνδρου και Παπακυριαζή στο «Υπερταμείο, νέος κανονισμός λειτουργίας στο Πάρκο Τρίτση κ.α.).
Αυτά τα ζητήματα δεν είναι αποτελέσματα κάποιων «στρεβλών χωρικών ρυθμίσεων» ή ζητήματα που βρίσκουν αιτία στην «γραφειοκρατία» ορισμένων «ανίκανων» διοικήσεων. Έχουν να κάνουν με τον ίδιο τον χαρακτήρα της σημερινής οικονομίας στην οποία οι «χωρικές» ρυθμίσεις είναι η αποτύπωση της αντιλαϊκής πολιτικής της άρχουσας τάξης στο χώρο, του κεφαλαίου, της διασφάλισης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων.
Ξεκινούν από την συνολικότερη πολιτική που εξυπηρετεί η ΕΕ που μιλούν «για μέτρα βελτίωσης της χρήσης γης με στόχο την οικονομική ανάπτυξη […] προκειμένου να υπάρξει ανάπτυξη, να διευκολύνει τις στρατηγικές επενδύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις», όπως δηλώνουν στελέχη τους.
Οι κατευθύνσεις αυτές προσαρμόστηκαν όλα αυτά τα χρόνια σε όλο το πολεοδομικό και χωροταξικό εθνικό νομοθετικό πλαίσιο. Είναι το ίδιο πλαίσιο που αφήνει να κατασκευαστεί το μεγαλύτερο κατάστημα LIDLτων Βαλκανίων στην πιο άναρχη πολεοδομικά περιοχή της χώρας, τα Μετέωρα, μέσα στην καρδιά κατοικιών με fast truck διαδικασίες αδειοδότησης με το στέλεχος της εταιρίας να δηλώνει στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι «εμείς απλά εφαρμόζουμε τον νόμο» και όντως αυτό γίνεται. Μια κατασκευή που κράτησε 7 μήνες, την ίδια στιγμή που τα στρατόπεδα μας μαραζώνουν για δεκαετίες, οι οργανωμένοι χώροι πρασίνου να είναι ανύπαρκτοι, τα σχολεία που έχουν χτιστεί την τελευταία πενταετία είναι 2 (!) κλπ.
Την ίδια στιγμή, που η δημοτική αρχή και λοιπές παρατάξεις γενικολογούν και προχωρούν σε δηλώσεις που πυρήνα τους είχαν την λογική της εμπορευματοποίησης ως «αναγκαίο κακό» των καιρών μας, η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη: Και τα δύο στρατόπεδα να αποδοθούν τώρα στο λαό και να προχωρήσουν άμεσα οι εργασίες χωρίς καμιά καθυστέρηση με επαρκή κρατική χρηματοδότηση τόσο στην φάση της κατασκευής όσο και στην φάση λειτουργίας με την αναγκαία στελέχωση και εξοπλισμό μακριά από την λογική της ανταποδοτικότητας και της εμπορευματοποίησης. Το παράδειγμα των Κομμουνιστών δημάρχων για αντίστοιχες περιπτώσεις αξιοποίησης τέτοιων εκτάσεων για τα λαϊκά συμφέροντα είναι ενδεικτικά.
Επομένως, ένας δρόμος απομένει: να βάλουμε τις δικές μας ανάγκες μπροστά, κάνοντας την πραγματική διαφορά. Δίνουμε δύναμη στην δύναμη μας. Δίνουμε ενιαία αγωνιστική απάντηση σε όλες τις κάλπες γιατί ενιαία είναι η επίθεση που δεχόμαστε, ισχυροποιώντας το ΚΚΕ παντού.
Δυναμώνουμε τα ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον Δήμο για Δημοτικές αρχές και δημάρχους αγωνιστές και διεκδικητές και όχι Δήμους Α.Ε. που θα λογαριάζουν τις ανάγκες μας ως οικονομικό κόστος και όφελος και θα αντιλαμβάνονται την δημόσια γη ως «φιλέτα» για τα διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα.
*Ο Μάριος Παλάντζας, είναι υποψήφιος Δήμαρχος του Δήμου Παύλου Μελά με την «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ»
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ «ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»
