Skip to main content
Menu Αναζήτηση
espa-banner

Θεσσαλονίκη, ατζέντα Σεπτέμβρη: ΟΑΣΘ, ΟΑΣΘ, ΟΑΣΘ

Η πόλη σταδιακά γεμίζει και τα άγχη για τα λεωφορεία επιστρέφουν

Του Γιώργου Παπαδημητρίου

Το καλοκαίρι μας χαρίζει τις τελευταίες του ρουφηξιές, οι θέσεις πάρκινγκ λιγοστεύουν δραματικά, η πόλη γεμίζει σταδιακά, τα άγχη επιστρέφουν (αν υποθέσουμε ότι έφυγαν ποτέ),  οι ρυθμοί της καθημερινότητας κάνουν σιγά σιγά την εμφάνισή τους και μαζί με αυτούς όλα όσα μας ταλαιπωρούν. Ταυτόχρονα, ο ερχομός του Σεπτεμβρίου σηματοδοτεί, σε πολλά επίπεδα αλλά πάνω απ’ όλα στον ψυχολογικό τομέα, μια νέα αρχή. Επιπλέον, κοντοζυγώνουν και η ΔΕΘ και τα εγκαίνιά της, η αγαπημένη δηλαδή εποχή των πολιτικών για εξαγγελίες προς τους Θεσσαλονικείς, οι οποίοι μυστηριωδώς εξακολουθούν να βλέπουν τη ζωή τους να υποβαθμίζεται παρά την ατελείωτη παροχολογία που καταφθάνει κάθε χρόνο μαζί με την έλευση του φθινοπώρου.

Όσον αφορά λοιπόν την ατζέντα της πόλης μας, δεν χωρά αμφιβολία ότι το νούμερο ένα ζήτημα, το οποίο οφείλει να τεθεί σε απόλυτη προτεραιότητα είναι αυτό του πολύπαθου ΟΑΣΘ. Αν θέλαμε να επεκταθούμε λιγάκι και να συμπεριλάβουμε όλες τις όψεις ενός εξαιρετικά ακανθώδους προβλήματος, θα ήταν ορθότερο να χρησιμοποιήσουμε μια πιο γενική διατύπωση, που να αφορά συνολικά τις συγκοινωνίες της πόλης, αλλά προς το παρόν ας περιοριστούμε στα πολύ βασικά και θεμελιώδη. Όταν η πόλη επιστρέψει στο κανονικό modus vivendi, θα είναι ανεπίτρεπτο και απερίγραπτα εξοργιστικό να γίνουμε μάρτυρες καταστάσεων σαν και αυτές που βιώσαμε τον Μάιο και τον Ιούνιο, όπου ο μοναδικός φορέας συγκοινωνιών της πόλης μας άγγιξε τον απόλυτο πάτο. Δεν νοείται να ξαναδούμε λεωφορεία τόσο σπάνια στους δρόμους ώστε να πιστεύουμε πως πρόκειται για αντικατοπτρισμό, δεν νοείται να είμαστε εκ νέου παστωμένοι σαν σαρδέλες, δεν νοείται κάθε τρεις και λίγο ένα λεωφορείο να παραδίδει πνεύμα στη μέση του δρόμου, δεν νοείται η τηλεματική να είναι απλώς και μόνο διακοσμητική.

Στην παρούσα φάση, οφείλουμε να βάλουμε μια άνω τελεία, να προσπεράσουμε (αλλά όχι να ξεχάσουμε) τα όσα έχουμε τραβήξει και να απαιτήσουμε μια σοβαρή, εμπεριστατωμένη, ενδελεχή και αξιόπιστη πληροφόρηση περί του τι μέλλει γενέσθαι. Αν έχει υπάρξει προγραμματισμός για μια ουσιαστική αλλαγή σελίδας και ποιες είναι οι ενέργειες που αυτός θα περιλαμβάνει; Ποιες είναι οι σκέψεις των ιθυνόντων, ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για τη βελτίωση μιας απαράδεκτης και ανεκδιήγητης κατάστασης και ποιος θα λογοδοτήσει σε περίπτωση που οι αναγκαίες και αυτονόητες αλλαγές προς το καλύτερο δεν υλοποιηθούν; Θα υπάρξουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις για ενίσχυση και ανανέωση του στόλου, για αύξηση των δρομολογίων, για κάλυψη περιοχών που έχουν μετατραπεί σε αποστρατικοποιημένη μη προσβάσιμη ζώνη, για σεβασμό των λεωφορειολωρίδων, για εγγυημένη δρομολόγια σε καιρικές συνθήκες που ξεφεύγουν από τον μέσο όρο;

Ως πολίτες, οφείλουμε να γνωρίζουμε ώστε ακολούθως να κρίνουμε. Και να μην περιορίσουμε την υποτιθέμενη εξάντληση της υπομονής μας σε ασκήσεις εκτόνωσης στο πληκτρολόγιο. Ας ανοίξει επιτέλους ένα νέο κεφάλαιο, με την ελπίδα ότι η Θεσσαλονίκη θα θυμίσει στον τομέα των συγκοινωνιών, έστω και αμυδρά, σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη. Διότι προς το παρόν κάθε άλλο παρά αυτή την εντύπωση δίνει.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΥΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ