Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Αν τυχόν επιλέγετε το διαδίκτυο για την ενημέρωσή σας, πιθανώς και να έχει υποπέσει στην αντίληψή σας η συγκεκριμένη υπόθεση. Αν τυχόν ξοδεύετε χρόνο στα social medias ίσως και να έχετε εντοπίσει κάποιο σχετικό post ή twit για το εν λόγω ζήτημα. Αν πάντως αρκείστε στα δελτία ειδήσεων των μεγάλης εμβέλειας τηλεοπτικών σταθμών ή στο ξεφύλλισμα των ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδων, ξεχάστε το, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έχετε πληροφορηθεί οτιδήποτε το σχετικό. Για όσους λοιπόν δεν το γνωρίζετε, η Ελλάδα είναι ένα σύγχρονο και παραδεισένιο κράτος δικαίου. Διότι μόνο σε ένα τέτοιο κράτος θα ήταν εφικτό να βρίσκεται ένας κατηγορούμενος σε καθεστώς προφυλάκισης για 31 συναπτούς ολάκερους μήνες, δίχως να του απαγγέλλονται κατηγορίες κατά πρόδηλη παράβαση όλων των εγχώριων και διεθνών κανόνων δικαίου.
Στην περίπτωση του κατηγορούμενου για τέλεση τρομοκρατικών ενεργειών, Κώστα Σακκά, η λίστα με τις παρακάμψεις της νομιμότητας, των διαδικασιών και της κοινής περί του δικαίου αντίληψης είναι πραγματικά μακροσκελέστατη. Αρχικά και πρωτίστως, η εξοντωτική προφυλάκιση για διάστημα 31 μηνών είναι πασιφανώς και απροκάλυπτα αντισυνταγματική. Σύμφωνα με την τελευταία αναθεώρηση του ελληνικού Συντάγματος, απαγορεύεται δια ροπάλου η διαδοχική επιβολή του μέτρου της προφυλάκισης για επιμέρους πράξεις της ίδιας υπόθεσης και θεσπίζεται αυστηρά και αμετάκλητα ως ανώτατο όριο προφυλάκισης οι 18 μήνες. Η ελληνική Δικαιοσύνη πρόβαλε ως δικαιολογητική βάση της απόφασης για παράταση της προφυλάκισης του Σακκά αρχικά για 12 και έπειτα για άλλους 6 μήνες το άρθρο 288 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, το οποίο έχει πλέον καταστεί ανεφάρμοστο και ανίσχυρο λόγω της προαναφερθείσας συνταγματικής αναθεώρησης.
Τα όμορφα και θαυμαστά της υπόθεσης δεν σταματούν πάντως στην αναίσχυντη αντισυνταγματικότητα της παρατεταμένης προφυλάκισης ούτε στην καταφανή αντίθεσή της προς τις αρχές που επιτάσσει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Το σκεπτικό της Εισαγγελίας προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα εδράζεται στο ότι η προφυλάκιση δεν έχει επιβληθεί για επιμέρους πράξεις της ίδιας υπόθεσης αλλά για διαφορετικές πράξεις που έχουν τελεστεί σε ξεχωριστό χωροχρονικό πλαίσιο και βάσει ξεχωριστού εγκληματικού σχεδίου. Σε αυτό το σημείο, ο παραλογισμός και η φαιδρότητα λαμβάνουν νέες και πρωτόγνωρες για την κοινή λογική διαστάσεις. Με βάση αυτό το σκεπτικό, η προφυλάκιση ενός κατηγορούμενου που κατηγορείται για πλείστες εγκληματικές πράξεις μπορεί να παραταθεί κυριολεκτικά στο άπειρο και να περάσουν δεκαετίες ολάκερες προτού η Δικαιοσύνη επιληφθεί της υπόθεσης.
Ο Κώστας Σακκάς έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από τις 4 Ιουνίου και ήδη εκφράζονται φόβοι για μη αναστρέψιμες βλάβες στα ζωτικά του όργανα. Από τις 17 Ιουνίου νοσηλεύεται στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά, όπου και δέχτηκε την επίσκεψη κλιμακίου των Γιατρών του Κόσμου, οι οποίοι προσπάθησαν να τον επισκεφτούν και δεύτερη φορά χωρίς να τους επιτραπεί. Όπως προείπαμε, η Ελλάς είναι ένα ευνομούμενο κράτος δικαίου, όπου απαγορεύεται η πρόσβαση μελών μιας οργάνωσης όπως οι Γιατροί του Κόσμου σε έναν απεργό πείνας… Το αίτημα αποφυλάκισης του Κώστα Σακκά θα κριθεί την προσεχή Τρίτη από το Συμβούλιο Εφετών και η κατάληξη της υπόθεσής αυτής οφείλει να προσελκύσει την προσοχή και το ενδιαφέρον όλων μας. Για να το θέσω πιο εμφατικά, ακόμη και αν πιστεύετε πως ο εν λόγω κατηγορούμενος αποτελεί ένα μίασμα που πρέπει να οδηγηθεί στην γκιλοτίνα, οφείλετε να είστε υπέρ της αποφυλάκισής του και της παραπομπής του στους μηχανισμούς της Δικαιοσύνης.
Η μαρτυρική παραμονή ενός ανθρώπου σε καθεστώς ομηρίας και εκκρεμότητας είναι μία πρακτική που οφείλει να είναι καταδικαστέα από όλους μας. Σε περίπτωση που δεν την καταδικάσουμε, θα βρούμε μπροστά μας τις οδυνηρές συνέπειες της απάθειάς μας σε αφορμές και καταστάσεις που ούτε καν μπορούμε να φανταστούμε στην παρούσα φάση. Η θεσμοθέτηση της απανθρωπιάς και της καταστρατήγησης των ασφαλιστικών δικλείδων δεν συνιστά ποτέ των ποτών μεμονωμένη περίπτωση. Αφορά πάντοτε όλους μας, ακόμη και αν δεν είμαστε άμεσα εμπλεκόμενοι. Στην υπόθεση του Κώστα Σακκά τεστάρονται τα ανθρωπιστικά και τα περί δικαίου αντανακλαστικά της κοινωνίας μας και μια πιθανή αποτυχία στο τεστ αποτελεί επώδυνη παρακαταθήκη για το μέλλον. Κλείνοντας και για να καταστεί σαφές και ξεκάθαρο για κάθε αντιδραστικό και στενόμυαλο νου, η ευχή αυτού του άρθρου δεν είναι να επηρεαστεί η ελληνική δικαιοσύνη θετικά υπέρ του κατηγορουμένου. Η ευχή αυτού του άρθρου είναι να αποδεχτεί τα αυτονόητα και να επιτελέσει επιτέλους το έργο της, κρίνοντας ως αθώο ή ως ένοχο ένα κατηγορούμενο, τον οποίο τσαλαπατά και βασανίζει σε μία no man’s land πλήρους απουσίας της.
