Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ
Μόλις επτά εβδομάδες έχουν περάσει από την ημέρα που εμφανίζονταν τα τεθωρακισμένα και τα τανκ στις γέφυρες του Καΐρου, ο πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος της χώρας Μ. Μόρσι συλλαμβάνονταν και ο στρατιωτικός νόμος επανερχόταν στην Αίγυπτο. Από εκείνη τη μέρα και μετά όλα τα σοβαρά γεγονότα στη Μέση Ανατολή αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα, ενώ αποδεικνύεται περίτρανα πως δημιουργείται το σκηνικό για μεγάλες ανακατατάξεις στην περιοχή, αλλά και το γεγονός πως οι ΗΠΑ ποτέ δεν «ξέχασαν» τη Μέση Ανατολή.
Ο στρατός της Αίγυπτου έδωσε ανοικτή εντολή για τη σφαγή ειρηνικών διαδηλωτών, επιτρέποντας στις δυνάμεις ασφαλείας να χρησιμοποιήσουν αληθινά πυρά. Ο φόρος αίματος καθημερινά αυξάνεται. Εκατοντάδες άνθρωποι έπεσαν νεκροί στο Κάιρο από τις σφαίρες ελεύθερων σκοπευτών. Όλες οι αυταπάτες διαλύθηκαν. Καμία εκλογική διαδικασία ή «μετάβαση στη δημοκρατία» δεν μπορεί να υπάρξει. Πιο πιθανός φαντάζει ο εμφύλιος, ενώ μία νέα γενιά ακραίων ισλαμιστών θα τραφεί από τον διωγμό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Την ίδια στιγμή, σοκαριστικές εικόνες πλημμύρισαν το δυτικό κόσμο. Χημική επίθεση στη Συρία, λίγο έξω από τη Δαμασκό. Οι Γάλλοι καλούν ανοικτά σε επέμβαση. Παραπλήσιο το κλίμα και στην Αμερική. Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης στο ολοσέλιδο αφιέρωμα τους αναφέρουν εν τάχει τι συνέβη – σύμφωνα με τους αντικαθεστωτικούς – επί του εδάφους. Όλη η υπόλοιπη σελίδα είναι αφιερωμένη στην αντίδραση του Ισραήλ. «Έχουμε αποδείξεις πως υπήρξε χημική επίθεση», λέει το Τελ Αβίβ, ουσιαστικά σπρώχνοντας τον Ομπάμα σε επέμβαση, καθώς ο ίδιος είχε θέσει ως «κόκκινη γραμμή» την χρήση χημικών όπλων.
Βλέπετε οι συμμαχίες και οι ανταγωνισμοί πάντα πήγαιναν χέρι χέρι, ειδικά στην Μέση Ανατολή. Για παράδειγμα, η Τουρκία συμφωνεί με το Ισραήλ για την ανάγκη μίας επέμβασης που θα ανατρέψει το Μπάαθικο καθεστώς στη Συρία, ενώ απ’ την άλλη κατηγορεί το Τελ Αβίβ πως βρίσκεται πίσω από το πραξικόπημα στην Αίγυπτο. Ακόμη πιο ενδεικτικό είναι το γεγονός πως οι δυτικές δυνάμεις που έχουν «εισάγει» τον εμφύλιο στη Συρία, υποστηρίζουν εκεί τους «αντάρτες», μόνη συγκροτημένη ομάδα των οποίων είναι η Μουσουλμανική Αδελφότητα, την ίδια ώρα που ο αιγυπτιακός στρατός – το… τσιφλίκι των Αμερικανών – σφάζει ισλαμιστές της ΜΑ.
Αυτές οι αντιφάσεις είναι ψηλά γράμματα στην ευρύτερο πόλεμο για τον έλεγχο του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της ευρύτερης περιοχής, γιατί όποιος έχει τον έλεγχο εκεί «κρατάει στο χέρι» Ευρώπη, Κίνα και άλλες μεγάλες δυνάμεις. Έτσι, ΗΠΑ και Ισραήλ είναι διατεθειμένοι να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε όπλο τους δοθεί, όσο επικίνδυνο κι αν είναι αυτό, για να τιμωρήσουν το Μπάαθικο καθεστώς, για τον ιστορικό του ρόλο, ακριβώς όπως έκαναν και εναντίον του Καντάφι στη Λιβύη. Θεωρούν πως έχουν υπό τον έλεγχό τους το Κατάρ και τις δικές του επιδιώξεις για επικράτηση των ισλαμιστών. Ειδικά το Τελ Αβίβ, μετά τις εξελίξεις στην Αίγυπτο νοιώθει πως η επικράτηση στη Συρία θα «τελειώσει» τον αραβικό κόσμο, καταλαμβάνοντας όλες τις χώρες που εμπνεύστηκαν και υπηρέτησαν εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν τα επιτελεία των μυστικών υπηρεσιών και οι αναλυτές έχουν υπολογίσει τον κίνδυνο εμφυλίου στην Αίγυπτο, λόγω της ωμής παρέμβασής τους μέσω του στρατού, ή κι αν ακόμη επιθυμούν μία τέτοια εξέλιξη. Το μόνο βέβαιο είναι πως κανένα πρόβλημα δεν είχαν να εισάγουν έναν εμφύλιο τόσο στη Λιβύη όσο και στη Συρία ώστε να πάρουν τον έλεγχο της περιοχής. Μόνη βεβαιότητα πλέον είναι η αστάθεια της νοτιοανατολικής Μεσογείου.
