Του Γιώργου Καλλίνη
Δεν υπάρχει πλέον κάποιος ευφάνταστος ή πρωτότυπος τρόπος για να γράψει κάποιος για την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της. Όμως όταν τρεις πολύ σημαντικοί οργανισμοί συνεργάζονται για να προειδοποιήσουν κυβερνήσεις και πολίτες για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, τότε δεν μπορεί παρά να έχουν κάτι σημαντικό να πουν. Η Unicef και η Oxfam δημοσίευσαν εκθέσεις με τις τελευταίες επιστημονικές εκτιμήσεις για το κλίμα και η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) ετοιμάζει μέσα στις επόμενες μέρες το μήνυμα της, βασισμένο στα πορίσματα των πιο εξειδικευμένων –στα θέματα της κλιματικής αλλαγής- επιστημόνων του κόσμου.
Η Unicef υποστηρίζει ότι ενώ τα σημερινά παιδιά θα ζήσουν τις χειρότερες επιπτώσεις από τις αλλαγές στο κλίμα, η διεθνής κοινότητα δεν τα λαμβάνει υπ'όψιν όσο θα έπρεπε στις συλλογικές συσκέψεις για το κλίμα. Όντως τα παιδιά που γεννήθηκαν τα τελευταία χρόνια θα ενηλικιωθούν περίπου το 2030, μια εποχή που οι περισσότερες έρευνες υπολογίζουν ότι οι αλλαγές στο κλίμα θα είναι πλέον πολύ αισθητές. Και μάλιστα αυτά τα παιδιά, τα οποία δεν θα έχουν καμία, μα καμία, ευθύνη για την μάλλον μη αναστρέψιμη κατάσταση αυτή! Η αύξηση των πλημμύρων και περιόδων ξηρασίας και καυσώνων θα είναι μια καταστροφική καθημερινότητα για τις σοδειές και συνολικά τους πολίτες παγκοσμίως, ενώ όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα στερούνται φάρμακα και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Φανταστείτε επίσης πόσο επικίνδυνη θα είναι αυτή η κατάσταση και για τα παιδιά που θα γεννηθούν τότε, τα οποία θα είναι πολύ πιο ευάλωτα σε όλους αυτούς τους κινδύνους.
Η Oxfam δίνει περισσότερη βάση στο γεγονός ότι οι τιμές των τροφίμων θα ανέβουν δραματικά στο μέλλον λόγω κλιματική αλλαγής και στις συνέπειες αυτής της ακρίβειας στις φτωχές χώρες. Μάλιστα έδωσε και κάποια πολύ πρόσφατα παραδείγματα για να καταδείξει ότι η πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής δεν είναι τόσο μακριά όσο μερικοί σκεπτικιστές θέλουν να λένε. Στην Αμερική το 2012, η παραγωγή καλαμποκιού μειώθηκε κατά 15% λόγω παρατεταμένης ξηρασίας, με αποτέλεσμα οι τιμές να ανέβουν ακόμη και 40%! Στη Ρωσία την ίδια χρονιά ο αγροτικός κόσμος χρεώθηκε τη πολύ μεγάλη μείωση παραγωγής σιταριού, την ώρα που οι τιμές του ψωμιού εκτινάσσονταν. Επίσης στο φτωχότερο Πακιστάν, σε συγκεκριμένες περιοχές οι πλημμύρες κατέστρεψαν ακόμη και το 80% των αποθηκευμένων τροφίμων. Η λίστα έχει και άλλα πολλά παραδείγματα…
Προσθέτουμε στο περιβαλλοντικό κολάζ και μια πρόσφατη έρευνα των Ηνωμένων Εθνών, η οποία αποκάλυπτε ότι πετάμε ετησίως το 1/3 των τροφίμων που παράγονται παγκοσμίως! Στις αναπτυσσόμενες χώρες τα τρόφιμα πετιούνται κατά τη διαδικασία της παραγωγής ενώ στις ανεπτυγμένες κυρίως από τους καταναλωτές, τα σούπερ μάρκετ και τα εστιατόρια. Αν αναρωτιέστε, τη μερίδα του λέοντος στη σπατάλη τροφίμων φυσικά κατέχουν οι ανεπτυγμένες χώρες. Πείτε όμως ότι ξεπερνάμε το γεγονός ότι χαραμίζονται τόσο τρόφιμα, την ώρα που ένας στους οχτώ ανθρώπους υποσιτίζεται καθημερινά...το πέταγμα των τροφίμων, σύμφωνα με την έρευνα, έχει επίσης και τεράστιο οικολογικό αντίκτυπο. Είναι ενδεικτικό ότι για να παραχθεί κάθε χρόνο η συνολική ποσότητα των τροφίμων που πετιούνται ετησίως, χρειάζεται ίση ποσότητα νερού με την ετήσια ροή του ποταμού Βόλγα στη Ρωσία…
Είναι δύσκολο, το ξέρω, στην εποχή μας ένας άνθρωπος να ασχοληθεί με γεγονότα μακριά από την καθημερινότητα του. Όταν δυσκολεύεσαι να επιβιώσεις δεν μπορείς να κοιτάς πέρα από το μεροκάματο της μέρας, πόσο μάλλον όταν δεν βλέπεις και φως στο τούνελ. Όσο όμως συνεχίζεται αυτή η ηθική και κοινωνική κατάπτωση, ο πολίτης χάνει κάτι πολύ σημαντικό: το στόχο να γίνει καλύτερος άνθρωπος για να διαμορφώσει μια καλύτερη κοινωνία. Έτσι λοιπόν πρέπει να υπενθυμίζεται καθημερινά στους πολίτες ότι είναι ικανοί και υποχρεωμένοι να αγωνιστούν όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για το διπλανό τους, τον πολίτη στην άλλη άκρη του κόσμου, αλλά και τα παιδιά τους. Σαν αντίβαρο στην εκμετάλλευση, την μισαλλοδοξία και τον φασισμό.
