Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Ώρες ώρες αναρωτιέμαι πόσο αχάριστη μπορεί να είναι αυτή η χώρα. Είναι ανήκουστο και άκρως ανησυχητικό ότι υπάρχουν ακόμη κάποιες αμετανόητες φωνές που εξακολουθούν να ασκούν κριτική στην κυβέρνηση. Ενώ βαδίζουμε από επιτυχία σε επιτυχία, όπως μας επιβεβαιώνουν κάθε τρεις και λίγο τα κυβερνητικά στελέχη, διάφορα αγύριστα κεφάλια συνεχίζουν να αμφισβητούν τα οφθαλμοφανή. Ολόκληρο πρωτογενές πλεόνασμα επετεύχθη (που μάλλον ούτε αυτό θα επιτευχθεί τελικά, αλλά τέλος πάντων…), αλλά εμείς δεν χαμπαριάσαμε τίποτα. Προσκολλημένοι σε λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής και σε μεγέθη χειροπιαστά, δίχως την ικανότητα να αντιληφθούμε πως η λογιστική υπερβαίνει όλα αυτά τα ασήμαντα και ποταπά.
Θα γιατρέψει καταρχάς την ανεργία, η οποία δεν πρέπει διόλου να μας προβληματίζει. Τα νούμερα ομολογουμένως δείχνουν κάπως ζοφερά, αλλά όλα αυτά είναι μία ψευδαίσθηση. Η προσοχή μας πρέπει να είναι στραμμένη αλλού Πού; Μα το είπαμε ήδη, στο πρωτογενές πλεόνασμα. Τα νούμερα και τα ποσοστά δεν είναι άλλωστε ισότιμης βαρύτητας. Το 27, 6 % της ανεργίας ας πούμε, δεν πρέπει να μας σκιάζει. Ούτε το 36,2 % της ανεργίας στις ηλικίες 25-34 ετών. Ακόμη νέοι είναι, κάπου θα βρούνε δουλειά, πού θα πάει. Το γεγονός ότι οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 136.714 άτομα σε σχέση με τον Ιούλιο του 2012 είναι ψιλά γράμματα. Το ότι οι άνεργοι άγγιξαν πλέον το 1.374.054 δεν είναι παρά μία ατυχής συγκυρία.
Τουλάχιστον, μπορούμε να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο πως όπου να ‘ναι θα βγούμε στις αγορές. Τις αγορές πλέον τις φαντάζομαι σαν μία ατελείωτη παιδική χαρά, σαν έναν επίγειο παράδεισο, σαν ένα αιωνίως λαμπερό ουράνιο τόξο. Τόσο καιρό μας είχαν έγκλειστους, αλλά τώρα θα ξεκλειδωθεί η πόρτα και θα ξεχυθούμε ελεύθεροι κι ωραίοι στις αγορές για να παίξουμε όσο λαχταρά η ψυχή μας. Τα μέτρα αποδίδουν, οι μεταρρυθμίσεις πιάνουν τόπο. Δεν πηγαίνουν χαμένες οι θυσίες του ελληνικού λαού, όπως δηλώνει και ο πρωθυπουργός περίπου τρεις φορές τη μέρα. Τα πάντα γίνονται για έναν απώτερο σκοπό κι αν θέλουμε να σώσουμε το δάσος πρέπει να κόψουμε και κάποια άτυχα δεντράκια.
Θα βρεθεί άραγε κάποιος να εξηγήσει πώς είναι δυνατόν να θεωρείται ότι πνέει ούριος άνεμος όταν το ΔΝΤ ζητά επιπλέον μέτρα σε σχέση με τις επικαιροποιημένες πρόσφατες ρυθμίσεις του τελευταίου μνημονίου; Από εκεί που δεν θα ήταν αναγκαία νέα μέτρα το 2014, η ελληνική κυβέρνηση καλείται ξάφνου να λάβει επιπρόσθετα μέτρα που θα της αποφέρουν 2,9 δις ευρώ. Όσο για το εγγύς μέλλον, μία από τα ίδια και χειρότερα. Αντί για εξοικονόμηση 4,1 δις ευρώ, προαλείφεται πλάνο εύρεσης 7,9 δις ευρώ. Σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε τη δημόσια και καθαρότατα εκπεφρασμένη παραδοχή πως «κάτι πήγε στραβά» στον σχεδιασμό των μέτρων για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος από σχεδόν όλους τους ευρωπαίους γκουρού της οικονομίας.
Είμαστε λοιπόν αντιμέτωποι με το εξής παράδοξο. Αυτοί που επέβαλαν τα μέτρα, παραδέχονται τα όποια λάθη τους ή έστω την προχειρότητα και την ελαφρά καρδία με την οποία τα εκπόνησαν. Από την άλλη, η ελληνική κυβέρνηση, δηλαδή ο επίσημος και εκλεγμένος εκφραστής της χώρας που έχει υποστεί τα λανθασμένα μέτρα, εξακολουθεί να τα θεωρεί σωστά και να τα υπερασπίζεται. Πλέον, αρμενίζουμε τόσο θεόστραβα που έχουμε στραβώσει και τον ίδιο τον γιαλό. Ευτυχώς όμως, την ύστατη στιγμή, υπάρχει και μία αναλαμπή αισιοδοξίας. Με μία πύρινη ανακοίνωσή του, το Υπουργείο Οικονομικών βάζει στη θέση του το ΔΝΤ με αφορμή την τελευταία του έκθεση περί αναγκαιότητας περαιτέρω επώδυνων μέτρων.
Στην περί ης ο λόγος ανακοίνωση, το Υπουργείο Οικονομικών διευκρινίζει πως η ελληνική κυβέρνηση δεν σχολιάζει εκθέσεις διεθνών οργανισμών. Μία σωστή κίνηση, θα σκεφτεί κανείς σε αρχικό επίπεδο. Τοποθετούμενη επί μιας απλής έκθεσης, η ελληνική κυβέρνηση θα έμοιαζε να τη νομιμοποιεί σα να επρόκειτο για επίσημη συμφωνία και de facto κατάσταση. Ευελπιστώ να πράξει το ίδιο η ελληνική κυβέρνηση στην επόμενη ανούσια και τυπική δήλωση ευρωπαίου αξιωματούχου που θα λέει μέσα στις άκρες «τα πάτε καλά, συνεχίστε έτσι, λίγη υπομονή» κτλ. Διότι ως τώρα, κάθε παρόμοια σαχλαμάρα μεταδίδεται και αναπαράγεται ως απόδειξη και μαρτυρία της καλής μας πορείας.
