Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ
Ήμασταν έτοιμοι για αυτές τις εκλογές. Είναι φανερό. Δίχως ιδιαίτερη έκπληξη έχει υποδεχτεί ο ελληνικός λαός τις κάλπες, ενώ μοιάζει να μην σοκάρεται ούτε 1) από τις παρεμβάσεις των ξένων ούτε 2) από τις πολιτικές ανακατατάξεις. Μπορούμε να φτάσουμε στο σημείο να πούμε πως ο λαός έχει γράψει στα παλιά του τα παπούτσια τους εκάστοτε Ευρωπαίους υπο-πολιτικούς ή τους ντόπιους που σουλατσάρουν στο χώρο της κεντροαριστεράς; Σίγουρα όχι, όμως, αυτές οι εκλογές μοιάζουν με την ηρεμία πριν την καταιγίδα. Όχι δεν κινδυνολογούμε: Η καταιγίδα αφορά το πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας, το οποίο θα αλλάξει άρδην μετά τις 25 Ιανουαρίου.
Τα κόμματα που ευθύνονται για τις μνημονιακές πολιτικές θα κριθούν από τον ελληνικό λαό και παράλληλα θα αποφασιστεί ποιο κόμμα θα πρέπει να κυβερνά τον τόπο στην απαρχή αυτής της νέας εποχής. Ακόμη κι αν προσωπικά κάποιες επιλογές μας κάνουν να αισθανόμαστε φρίκη ή απογοήτευση, η κάλπη θα ισορροπήσει το λαϊκό αίσθημα με την εκπροσώπησή του στη βουλή. Οι εκλογές θα δράσουν καταπραϋντικά για την κοινωνία, ακόμη κι αν θα είναι απλά ένα πρώτο (εύκολο) βήμα ώστε να νικηθεί η αίσθηση του Έλληνα πως όλοι, παντού και πάντα «τα παίρνουν», «είναι πουλημένοι» ή «λαμόγια».
Επί του πρακτέου, η μόνη «σιγουριά» που μπορεί να υπάρξει σ’ αυτές τις εκλογές είναι η πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι μονάχα οι δημοσκοπήσεις που μας πείθουν για αυτή την πρωτιά. Η ίδια η ΝΔ με την εκστρατεία τρομοκράτησης πριν και μετά την αποτυχία εκλογής Προέδρου, εμφανιζόταν βέβαιη για την ήττα της! Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε την ρητορική πως οι εκλογές θα οδηγήσουν τη χώρα σε καταστροφή; Υπονοείται – για να μην πούμε εννοείται – πως ο Τσίπρας θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Δεν νομίζουμε να εννοούν πως αν ο Σαμαράς ξαναγίνει πρωθυπουργός θα υπάρξει καταστροφή!
Από εκεί και πέρα υπάρχει «σπαραγμός». Στα συντρίμμια του κατεστραμμένου ΠΑΣΟΚ, υπάρχουν σήμερα τέσσερα κόμματα: Ό, τι έχει απομείνει από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα του Παπανδρέου, το Ποτάμι και η ΔΗΜΑΡ. Πιάνοντάς τα από το τέλος, μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε πως στις 26 Ιανουαρίου θα είναι το τέλος της ΔΗΜΑΡ, με τον λαό να την κηρύττει απλά «εκτός πραγματικότητας». Δεν είναι απαραίτητη πλέον ως «ενδιάμεσος», καθώς υπάρχουν κι άλλοι να παίξουν αυτό το ρόλο. Πρώτος και καλύτερος το Ποτάμι, το οποίο ήδη διακηρύττει πως συνεργάζεται με όλους! Σου λέει γιατί να το κρύψω; Παίρνει τη Δράση, παίρνει και τους Μεταρρυθμιστές, θέλει να κυβερνήσει όπως κι αν έχει!
Από εκεί και πέρα, το ΠΑΣΟΚ δηλώνει «εγγυητής της σταθερότητας» όπως έκανε προ δύο ετών η ΔΗΜΑΡ ως «η αριστερά της ευθύνης», ενώ ο λαομίσητος Παπανδρέου, δίχως ίχνος αυτοκριτικής για την υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς μνημονίου, ποντάρει μόνο στο επώνυμό του για να βγει. Το αστείο, όμως, είναι πως με τη ΔΗΜΑΡ να γνωρίζει ήδη πως θα μείνει εκτός κοινοβουλίου, οι άλλοι τρεις έχουν «ταβάνι» το 5-7%! Παρότι όλα τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις και τα εκδοτικά συγκροτήματα συμπεριφέρονται στο ΠΑΣΟΚ και την κεντροαριστερά ως κυβερνώντα χώρο, ζήτημα θα είναι αν περάσει κάποιος το 7%. Μπορεί, λοιπόν, καθημερινά να συζητούμε για τον Παπανδρέου, ποιον πήρε από το ΠΑΣΟΚ και ποιον άφησε στον Βενιζέλο, όμως, βαθιά νυχτωμένος είναι όποιος νομίζει πως θα ξεχάσει ο ελληνικός λαός τον άνθρωπο που καβάλα στο 44% έβαλε την χώρα στο μνημόνιο.
Οι εκλογές είναι αναπόδραστες. Θα δημιουργήσουν το νέο πολιτικό σκηνικό και θα «αναγκάσουν» τις εξελίξεις.
