Του ΤΑΣΟΥ ΘΩΜΑ
Πλήρως αποχαλινωμένος ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει αναλάβει προσωπικά να υπηρετήσει ως το τέλος τη γερμανική στρατηγική επικυριαρχίας στην Ευρώπη μέσω του κοινού νομίσματος. Εκεί οφείλονται οι λυσσώδεις επιθέσεις του στην Ελλάδα και τον υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, παρά τις ελληνικές υποχωρήσεις στους γερμανικούς εκβιασμούς. Το ερώτημα όμως τώρα είναι: Μπορεί η Γερμανία με τη στάση της να σπρώξει την Ελλάδα προς την Ρωσία;
Το ερώτημα είναι φλέγον και οι συνθήκες επείγουσες. Η ρωσική οικονομία έχει πληγεί από 1) τις (αμερικανικής εμπνεύσεως) οικονομικές κυρώσεις που επιβάλει η Ευρώπη ελέω Ουκρανίας και 2) από την τεχνητή πτώση της τιμής των πετρελαίου-φυσικού αερίου, μετά την απόφαση του ΟΠΕΚ, όπου κουμάντο κάνει η Σαουδική Αραβία, χρόνιος σύμμαχος της Ουάσιγκτον. Απ’ την άλλη, η νέα ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Η ΕΚΤ εκβιάζει ωμά την Αθήνα με οικονομική ασφυξία, ενώ η χώρα θεωρείται βέβαιο πως θα χρειαστεί νέα χρηματοδότηση από τον ερχόμενο Ιούνιο.
Δάνειο από τη Ρωσία;
Με αυτά τα δεδομένα, δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το κλεισμένο ραντεβού του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Αλέξη Τσίπρα τον ερχόμενο Μάιο, εβδομάδες πριν κριθεί οριστικά η διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες! «Μπορεί η Ελλάδα να καλοβλέπει την Μόσχα ως διαπραγματευτικό ατού, ωστόσο, κάποιοι φοβούνται πως αναπόφευκτα η χώρα απομακρύνεται από τη Δύση και οδεύει προς έναν πιο καλοπροαίρετο σύμμαχο, έναν πιθανό επενδυτή και δανειστή», αναφέρει το βρετανικό BBC σε ανάλυση με τίτλο «Μπορεί η Ευρώπη να χάσει την Ελλάδα από τη Ρωσία;».
«Ένα δάνειο από τη Ρωσία ή πιθανώς την Κίνα, μπορεί να είναι μία προτιμητέα εναλλακτική ή έστω συμπλήρωμα – σε ένα νέο πρόγραμμα από την ευρωζώνη με όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που συνεπάγεται», γράφει το BBC. Γιατί θα ενδιαφερόταν η Ρωσία να μας δανείσει χρήματα σε μία χρονική συγκυρία όπου η δική της οικονομία βρίσκεται υπό πίεση; Το BBC απαντά: «Η Μόσχα θα έχει ως ανταμοιβή έναν φιλικό σύμμαχο με δικαίωμα βέτο μέσα στην ΕΕ, την ώρα που παραμένει η ένταση στην ουκρανική κρίση».
Το χαρτί της Μόσχας
Η προσέγγιση Αθήνας-Μόσχας ως αντίβαρο στην εκβιαστική στάση των Βρυξελλών και του Βερολίνου απασχολεί τη χώρα μας περισσότερο απ’ ό,τι τα χρόνια του μνημονίου. Για πρώτη φορά, όμως, από την πρώτη υπογραφή του Γιώργου Παπανδρέου υπάρχει μία κυβέρνηση, η οποία φαίνεται να θέλει να αξιοποιήσει στρατηγικά τις σχέσεις των δύο χωρών. Αυτό δεν σημαίνει πως ο Πούτιν θα ανοίξει τις αγκάλες του και θα εισρεύσουν ρούβλια και φυσικό αέριο στην Ελλάδα!
Για να ξέρουμε τι λέμε: Η Ρωσία δεν πρόκειται να παίξει το ρόλο του «διαπραγματευτικού ατού», όπως το γράφει το BBC. Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο ο Πούτιν να διακινδυνεύσει οποιαδήποτε κίνηση, χωρίς να γνωρίζει πως η ελληνική κυβέρνηση θα ανταποδώσει τη χάρη. Ο λόγος είναι απλός και οικονομικός: Τα συμφέροντα της Ρωσίας με την ηγεμονούσα Γερμανία είναι τεράστια, για να τα χαλάσει έτι περαιτέρω χάριν ενός επικοινωνιακού σόου. Αυτό σημαίνει πως η Ρωσία θα δεχτεί να παίξει έναν ρόλο, μονάχα αν η Ελλάδα δεσμευτεί για ανταποδώσεις. Μονάχα τότε.
Αυτό δεν σημαίνει πως η Ελλάδα δεν μπορεί να ασκήσει μία πολύπλευρη εξωτερική πολιτική από τη Μόσχα μέχρι την… Τεχεράνη, η οποία σύντομα θα ξεφορτωθεί το «βραχνά» των αμερικανικών κυρώσεων. Ειδικά την ώρα που η Λιβύη είναι ένα κατεστραμμένο κράτος, η Ουκρανία ζει τον εφιάλτη μίας εύφλεκτης εκεχειρίας και Συρία-Ιράκ βρίσκονται υπό διαμελισμό, η γεωπολιτική αξία της Ελλάδας είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, οι συμμαχίες θέλουν χρόνο και αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Για να επανέλθουμε στο κεντρικό μας ζήτημα: Αν κάτι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμα της Κύπρου – την αρχική άρνηση της Ρωσίας για δάνειο, την σταδιακή εξομάλυνση των σχέσεων μέχρι την πρωτοφανή διμερή συμφωνία για λιμενισμό ρωσικών πολεμικών πλοίων – είναι πως η Μόσχα θα αποφύγει να προκαλέσει την Γερμανία, ακριβώς την στιγμή που γίνεται η διαπραγμάτευση. Ακόμη δηλαδή κι αν όντως έρθουν πιο κοντά Αθήνα και Μόσχα δεν θα είναι αυτόν τον Μάιο.
