Μπορεί ηµερολογιακά να διανύουμε τις τελευταίες ημέρες του καλοκαιριού, αλλά στον ελληνικό αθλητισμό έχουμε… άνοιξη. Οι επιτυχίες των πρωταθλητών μας στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα στίβου, υγρού στίβου, κωπηλασίας και γυμναστικής ανέβασαν τη γαλανόλευκη στο βάθρο των διακρίσεων, θυμίζοντας τις εποχές πριν από το 2004. Το 2ο χρυσό μετάλλιο της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη στο βάδην, τα χρυσά μετάλλια της Ελίνας Τζένγκο στον ακοντισμό και του Λευτέρη Πετρούνια στους κρίκους συμπλήρωσαν το παζλ και έριξαν «χρυσόσκονη» σε κάποια από τα προβλήματα που διαιωνίζονται.
Δύο χρόνια μετά το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της «Κ» για τις συνθήκες όπου προπονείται η νυν πρωταθλήτρια Ευρώπης στον ακοντισμό, τίποτα δεν έχει αλλάξει στο «χωράφι» της Καλλικράτειας. Ο πολύτεκνος προπονητής της, Γιώργος Μποτσκαριώβ, εξακολουθεί να δουλεύει στην οικοδομή για να συντηρεί την οικογένειά του και να «μπαλώνει» ό,τι χαλάει στο προπονητήριο. «Μας έχουν υποσχεθεί ότι θα ξεκινήσουν τα έργα. Για αυτά είναι υπεύθυνος ο δήμος και ο αθλητικός οργανισμός. Καταλαβαίνω ότι αργεί το γήπεδο. Θα ήθελα όμως να μου φτιάξουν το ταρτάν που έχει χαλάσει. Τόσο δύσκολο είναι να φτιάξουν ένα ταρτάν; Εάν είναι έτσι, να σταματήσω να προπονώ τους αθλητές, να κάνω υπερωρίες στην οικοδομή και να το κάνω δώρο», δηλώνει από το Μόναχο στην «Κ» ο προπονητής.
Στη φωνή του δεν υπάρχει χαρά για το χρυσό μετάλλιο της αθλήτριάς του. Μόνο απογοήτευση. «Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιο από τα παιδιά του Α.Σ. Κενταύρου διακρίνεται. Σε δέκα διεθνείς διοργανώσεις έχουμε μετάλλια και επιτυχίες. Αυτό που παίρνουμε είναι υποσχέσεις, αλλά δυστυχώς έτσι λειτουργεί η Ελλάδα. Είμαι τρία χρόνια άνεργος. Φέτος ο ΣΕΓΑΣ μου έκανε αύξηση και τους ευχαριστώ. Δεν έχω κάποιο παράπονο από την ομοσπονδία, αλλά με αυτά τα χρήματα δεν μπορεί να ζήσει μια οικογένεια», τονίζει, ενώ όταν του αναφέρουμε ότι ως προπονητής θα πάρει πριμ από την πολιτεία, μας λέει: «Ας κρατήσουν το πριμ και ας μου δώσουν μια μόνιμη δουλειά για να μπορώ να προσφέρω απερίσπαστα στον αθλητισμό. Είμαι γυμναστής».
Ο Γιώργος Μποτσκαριώβ υπήρξε πολίστας στον Απόλλωνα Καλαμαριάς και στο πανεπιστήμιο ασχολήθηκε με τη σφαιροβολία. Μετά το πανεπιστήμιο εργάστηκε σε ένα αθλητικό πρόγραμμα του νυν Δήμου Νέας Προποντίδας Χαλκιδικής και σιγά σιγά δημιούργησε τον σύλλογο, αρχικά με τέσσερα παιδιά. Σήμερα έχει πάνω από 200 και ανάμεσά τους πρωταθλητές, όπως η Τζένγκο, η Ντραγκομίροβα, ο Μουζενίδης κ.ά.
Το βάρος στην ελληνική περιφέρεια
Οι αθλητές που ανέβασαν τον ελληνικό στίβο στην 4η θέση της Ευρώπης, με εξαίρεση την Κατερίνα Στεφανίδη, προέρχονται από την ελληνική επαρχία. Πρόκειται για παιδιά που προπονήθηκαν ή και προπονούνται σε γήπεδα – χωράφια σαν και αυτό της Νέας Καλλικράτειας. Προπονητές σαν τον Γιώργο Μποτσκαριώβ το πρωί έκαναν άλλη δουλειά και το απόγευμα προπονούν τη νέα γενιά. «Ο ελληνικός αθλητισμός στηρίζεται σε εθελοντές. Τον στηρίζουν και οι διορισμένοι γυμναστές που παίρνουν απόσπαση αλλά όταν θα βγουν σε σύνταξη δεν υπάρχουν αντικαταστάτες. Εμένα, με τέσσερα παιδιά, δεν ξέρω πότε θα φτάσει η σειρά μου να διοριστώ. Προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου και όσο αντέχω θα μείνω σε αυτό τον χώρο. Θα ήθελα να ζητήσω από τους αρμόδιους να προσέξουν τον αθλητισμό στην ελληνική επαρχία. Οι περισσότεροι από τους αθλητές που σήμερα χειροκροτούμε προέρχονται από την επαρχία και προπονήθηκαν σε άθλιες συνθήκες. Εάν βελτιώσουμε τις συνθήκες θα αναδειχθούν και άλλοι πρωταθλητές».
Πηγή: kathimerini
